Corpus iurisprudentiae Romanae

Repertorium zu den Quellen des römischen Rechts

Digesta Iustiniani Augusti

Recognovit Mommsen (1870) et retractavit Krüger (1928)
Deutsche Übersetzung von Otto/Schilling/Sintenis (1830–1833)
Pap.resp. VIII
Responsorum lib.Papiniani Responsorum libri

Responsorum libri

cum Notis Pauli et Ulpiani

Ex libro VIII

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Dig. 1,1De iustitia et iure (Von der Gerechtigkeit und dem Recht.)Dig. 1,2De origine iuris et omnium magistratuum et successione prudentium (Von dem Ursprung des Rechts und aller Staatsbeamten, so wie der Folge der Rechtsgelehrten.)Dig. 1,3De legibus senatusque consultis et longa consuetudine (Von den Gesetzen, den Senatsbeschlüssen und dem Gewohnheitsrechte.)Dig. 1,4De constitutionibus principum (Von den Constitutionen der Kaiser.)Dig. 1,5De statu hominum (Vom Zustand der Menschen.)Dig. 1,6De his qui sui vel alieni iuris sunt (Von denen, die eigenen Rechtens, und denen, die fremdem Rechte unterworfen sind.)Dig. 1,7De adoptionibus et emancipationibus et aliis modis quibus potestas solvitur (Von der Annahme an Kindes Statt, der Entlassung aus der [väterlichen] Gewalt, und andern Arten deren Aufhebung.)Dig. 1,8De divisione rerum et qualitate (Von der Eintheilung der Sachen und deren Beschaffenheit.)Dig. 1,9De senatoribus (Von den Senatoren.)Dig. 1,10De officio consulis (Von der Amtspflicht des Consuls.)Dig. 1,11De officio praefecti praetorio (Von der Amtspflicht des Präfectus Prätorio.)Dig. 1,12De officio praefecti urbi (Von der Amtspflicht des Stadtvorstehers.)Dig. 1,13De officio quaestoris (Von der Amtspflicht des Quästors.)Dig. 1,14De officio praetorum (Von der Amtspflicht der Prätoren.)Dig. 1,15De officio praefecti vigilum (Von der Amtspflicht des Wachtvorstehers.)Dig. 1,16De officio proconsulis et legati (Von der Amtspflicht des Proconsul und des Legaten.)Dig. 1,17De officio praefecti Augustalis (Von der Amtspflicht des Kaiserlichen Präfecten.)Dig. 1,18De officio praesidis (Von der Amtspflicht des Präsidenten.)Dig. 1,19De officio procuratoris Caesaris vel rationalis (Von der Amtspflicht des Procurators des Kaisers oder Rentbeamten.)Dig. 1,20De officio iuridici (Von der Amtspflicht des Gerichtsverwalters.)Dig. 1,21De officio eius, cui mandata est iurisdictio (Von der Amtspflicht dessen, der mit der Gerichtsbarkeit beauftragt worden ist.)Dig. 1,22De officio adsessorum (Von der Amtspflicht der [Gerichts-] Beisitzer.)
Dig. 2,1De iurisdictione (Von der Gerichtsbarkeit.)Dig. 2,2Quod quisque iuris in alterum statuerit, ut ipse eodem iure utatur (Welche Rechtsgrundsätze Jemand gegen einen Andern aufgebracht hat, die sollen gegen ihn selbst in Anwendung gebracht werden dürfen.)Dig. 2,3Si quis ius dicenti non obtemperaverit (Wenn jemand dem, welcher Recht spricht, nicht gehorcht haben sollte.)Dig. 2,4De in ius vocando (Von der Berufung ins Gericht.)Dig. 2,5Si quis in ius vocatus non ierit sive quis eum vocaverit, quem ex edicto non debuerit (Wenn Jemand vor Gericht berufen worden und nicht gegangen ist, oder die dahin berufen worden sind, welche man dem Edicte nach nicht hätte berufen sollen.)Dig. 2,6In ius vocati ut eant aut satis vel cautum dent (Dass vor Gericht Berufene dahin gehen, oder Bürgen oder anders Sicherheit stellen.)Dig. 2,7Ne quis eum qui in ius vocabitur vi eximat (Dass Niemand den, welcher vor Gericht berufen wird, mit Gewalt entreisse.)Dig. 2,8Qui satisdare cogantur vel iurato promittant vel suae promissioni committantur (Von denen, welche gezwungen werden, Sicherheit zu stellen, oder ein eidliches Versprechen leisten, oder auf ihr einfaches Versprechen entlassen werden.)Dig. 2,9Si ex noxali causa agatur, quemadmodum caveatur (Wie Sicherheit gestellt wird, wenn eine Noxalklage erhoben [oder: wegen Schädenansprüchen geklagt] wird.)Dig. 2,10De eo per quem factum erit quominus quis in iudicio sistat (Von dem, welcher daran Schuld ist, dass sich Jemand nicht vor Gericht stellt.)Dig. 2,11Si quis cautionibus in iudicio sistendi causa factis non obtemperaverit (Wenn Jemand dem geleisteten Versprechen, sich vor Gerichte zu stellen, nicht nachgekommen ist.)Dig. 2,12De feriis et dilationibus et diversis temporibus (Von den Gerichtsferien und Aufschubsgestattungen und der Berechnung verschiedener Zeiten.)Dig. 2,13De edendo (Vom Vorzeigen.)Dig. 2,14De pactis (Von Verträgen.)Dig. 2,15De transactionibus (Von Vergleichen.)
Dig. 40,1De manumissionibus (Von den Freilassungen.)Dig. 40,2De manumissis vindicta (Von den durch den Stab freigelassenen [Sclaven].)Dig. 40,3De manumissionibus quae servis ad universitatem pertinentibus imponuntur (Von den Freilassungen, welche Sclaven ertheilt werden, welche einer Gemeinheit angehören.)Dig. 40,4De manumissis testamento (Von den durch ein Testament freigelassenen [Sclaven.])Dig. 40,5De fideicommissariis libertatibus (Von den fideicommissarischen Freiheiten.)Dig. 40,6De ademptione libertatis (Von der Zurücknahme der Freiheit.)Dig. 40,7De statuliberis (Von den Bedingtfreien.)Dig. 40,8Qui sine manumissione ad libertatem perveniunt (Welche [Sclaven] ohne Freilassung zur Freiheit gelangen.)Dig. 40,9Qui et a quibus manumissi liberi non fiunt et ad legem Aeliam Sentiam (Welche Sclaven durch die Freilassung wegen ihrer selbst, und wegen ihres Freilassers nicht frei werden, und zum Aelisch-Sentischen Gesetz.)Dig. 40,10De iure aureorum anulorum (Von dem Recht der goldenen Ringe.)Dig. 40,11De natalibus restituendis (Von der Zurückversetzung in den Geburtsstand.)Dig. 40,12De liberali causa (Von dem Rechtsstreit über die Freiheit.)Dig. 40,13Quibus ad libertatem proclamare non licet (Welche nicht auf die Freiheit Anspruch machen dürfen.)Dig. 40,14Si ingenuus esse dicetur (Wenn behauptet werden wird, dass [ein Freigelassener] ein Freigeborner sei.)Dig. 40,15Ne de statu defunctorum post quinquennium quaeratur (Dass der Rechtszustand Verstorbener nach fünf Jahren nicht untersucht werden soll.)Dig. 40,16De collusione detegenda (Von der Entdeckung eines heimlichen Einverständnisses.)
Dig. 43,1De interdictis sive extraordinariis actionibus, quae pro his competunt (Von den Interdicten und ausserordentlichen Klagen, die an deren Statt zuständig sind.)Dig. 43,2Quorum bonorum (Welchen Nachlass.)Dig. 43,3Quod legatorum (Was von Vermächtnissen.)Dig. 43,4Ne vis fiat ei, qui in possessionem missus erit (Dass Dem keine Gewalt geschehe, der in den Besitz gesetzt sein wird.)Dig. 43,5De tabulis exhibendis (Von der Auslieferung der Testamente.)Dig. 43,6Ne quid in loco sacro fiat (Dass an einem heiligen Orte Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,7De locis et itineribus publicis (Von öffentlichen Plätzen und Wegen.)Dig. 43,8Ne quid in loco publico vel itinere fiat (Dass an einem öffentlichen Platze oder Wege Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,9De loco publico fruendo (Von dem Genuss eines öffentlichen Platzes.)Dig. 43,10De via publica et si quid in ea factum esse dicatur (Von öffentlichen Strassen und wenn etwas in demselben errichtet werden sein soll.)Dig. 43,11De via publica et itinere publico reficiendo (Von der Ausbesserung öffentlicher Strassen und Wege.)Dig. 43,12De fluminibus. ne quid in flumine publico ripave eius fiat, quo peius navigetur (Von den Flüssen, dass Etwas in einem öffentlichen Flusse oder an dessen Ufer nicht geschehe, wodurch die Schifffahrt beeinträchtigt wird.)Dig. 43,13Ne quid in flumine publico fiat, quo aliter aqua fluat, atque uti priore aestate fluxit (Dass in einem öffentlichen Fluss Etwas nicht geschehe, wodurch der Wasserfluss gegen den im vorhergehenden Sommer geändert wird.)Dig. 43,14Ut in flumine publico navigare liceat (Dass die Schifffahrt an einem öffentlichen Flusse gestattet sei.)Dig. 43,15De ripa munienda (Von der Befestigung des Ufers.)Dig. 43,16De vi et de vi armata (Von der Gewalt und der Gewalt mit Waffen.)Dig. 43,17Uti possidetis (Wie ihr besitzet.)Dig. 43,18De superficiebus (Von Erbpachtungen.)Dig. 43,19De itinere actuque privato (Von Privatwegen.)Dig. 43,20De aqua cottidiana et aestiva (Vom täglichen Wasser und dem Sommerwasser.)Dig. 43,21De rivis (Von den Kanälen.)Dig. 43,22De fonte (Von den Quellen.)Dig. 43,23De cloacis (Von den Kloaken.)Dig. 43,24Quod vi aut clam (Was gewaltsam oder heimlich.)Dig. 43,25De remissionibus (Von den Remissionen.)Dig. 43,26De precario (Vom bittweisen [Besitzverhältniss].)Dig. 43,27De arboribus caedendis (Vom Baumfällen.)Dig. 43,28De glande legenda (Vom Auflesen der Eicheln.)Dig. 43,29De homine libero exhibendo (Von der Auslieferung freier Menschen.)Dig. 43,30De liberis exhibendis, item ducendis (Von der Auslieferung der Kinder und deren Abführung.)Dig. 43,31Utrubi (Vom (Interdicte) Wo immer.)Dig. 43,32De migrando (Vom Ausziehen lassen.)Dig. 43,33De Salviano interdicto (Vom Salvianischen Interdict.)
Dig. 10,2,34Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Ser­vos in­ter co­he­redes tem­po­re di­vi­sio­nis aes­ti­ma­tos non emen­di, sed di­vi­den­di ani­mo pre­tiis ad­scrip­tos vi­de­ri pla­cuit: qua­re sus­pen­sa con­di­cio­ne mor­tuos tam he­redi quam fi­dei­com­mis­sa­rio de­per­is­se.

Idem lib. VIII. Resp. Eine zur Zeit der Theilung [einer Erbschaft] unter den Miterben geschehene Abschätzung von [unter einer Bedingung vermachten] Sclaven wird nicht so betrachtet, als wäre sie in der Absicht eines einzugehenden Kaufes geschehen, sondern blos in der Absicht der Theilung [, auf den Fall, dass die Bedingung nicht in Erfüllung geht]11Wegen der Zusätze s. die Glosse.; wenn sie daher sterben, während die Bedingung noch obschwebt, so trifft der Nachtheil sowohl den Erben als den Fideicommissinhaber.

Dig. 24,1,54Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Vir usu­ras pro­mis­sae do­tis in sti­pu­la­tum de­du­xe­rat eas­que non pe­tie­rat: cum per om­ne tem­pus ma­tri­mo­nii sump­ti­bus suis uxo­rem et eius fa­mi­liam vir ex­hi­be­ret, do­te prae­le­ga­ta, sed et do­na­tio­ni­bus ver­bis fi­dei­com­mis­si con­fir­ma­tis le­ga­to qui­dem do­tis usu­ras non con­ti­ne­ri vi­de­ba­tur, sed ti­tu­lo do­na­tio­nis re­mis­sas.

Idem lib. VIII. Resp. Ein Mann hatte die Zinsen des ihm versprochenen Heirathsguts in eine Stipulation gebracht, und dieselben nicht gefordert; da er die ganze Zeit der Ehe hindurch die Ehefrau und die Sclaven derselben auf seine Kosten unterhielt, und da [von ihm der Frau] das Heirathsgut vorweg vermacht war, aber auch die Schenkungen durch die Worte des Fideicommisses bestätigt waren, so schienen die Zinsen des Heirathsguts zwar nicht in dem Vermächtniss enthalten, aber aus dem Grund einer Schenkung erlassen zu sein.

Dig. 31,71Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. sed quod in­de com­pa­ra­tum est, vi­ce per­mu­ta­ti do­mi­nii re­sti­tue­re­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 31,77Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Cum pa­ter fi­lios eo­rum­que ma­trem he­redes in­sti­tuis­set, ita scrip­sit: ‘pe­to a te, fi­lia, ut ac­cep­tis ex he­redi­ta­te mea in por­tio­nem tuam cen­tum au­reis et prae­dio Tus­cu­la­no par­tem he­redi­ta­tis re­sti­tuas ma­tri tuae’. re­spon­di prae­dium qui­dem he­redi­ta­rium iu­di­cio di­vi­sio­nis de com­mu­ni fi­liam ha­bi­tu­ram, pe­cu­niam au­tem de par­te sua re­ten­tu­ram. 1Eo­rum, qui­bus mor­tis cau­sa do­na­tum est, fi­dei com­mit­ti quo­quo tem­po­re pot­est: quod fi­dei­com­mis­sum he­redes sal­va Fal­ci­diae ra­tio­ne, quam in his quo­que do­na­tio­ni­bus ex­em­plo le­ga­to­rum lo­cum ha­be­re pla­cuit, prae­sta­bunt. si pars do­na­tio­nis fi­dei­com­mis­so te­n­ea­tur, fi­dei­com­mis­sum quo­que mu­ne­re Fal­ci­diae fun­ge­tur. si ta­men ali­men­ta prae­sta­ri vo­luit, col­la­tio­nis to­tum onus in re­si­duo do­na­tio­nis es­se re­spon­den­dum erit ex de­func­ti vo­lun­ta­te, qui de ma­io­re pe­cu­nia prae­sta­ri non du­bie vo­luit in­te­gra. 2Ma­ter fi­liis suis vul­go con­cep­tis do­tem suam mor­tis cau­sa do­nan­do sti­pu­la­ri per­mi­sit: cum aliis he­redi­bus in­sti­tu­tis pe­tis­set a fi­liis vi­ro do­tem re­sti­tui, to­tum vi­ro fi­dei­com­mis­sum do­tis de­be­ri, si Fal­ci­diae ra­tio non in­ter­ve­ne­rit: id­eo re­ten­tio­nem do­tis vi­rum ha­be­re pla­cuit: alio­quin Fal­ci­diae par­tem he­redi­bus a fi­liis ex sti­pu­la­tu cum vi­ro agen­ti­bus ex do­te es­se per in fac­tum ac­tio­nem red­den­dam. 3Sur­do et mu­to, qui le­ga­tum ac­ci­pit, ut cum mo­rie­tur re­sti­tuat, rec­te man­da­tur: nam et igno­ran­tes ad­strin­gun­tur fi­dei­com­mis­so, qui­bus igno­ran­ti­bus emo­lu­men­tum ex tes­ta­men­to quae­ri­tur. 4He­redi­ta­tem fi­lius cum mo­re­re­tur fi­liis suis vel cui ex his vo­luis­set re­sti­tue­re fue­rat ro­ga­tus: quo in­ter­ea in in­su­lam de­por­ta­to eli­gen­di fa­cul­ta­tem non es­se poe­na per­emp­tam pla­cuit nec fi­dei­com­mis­si con­di­cio­nem an­te mor­tem fi­lii he­redis ex­sis­te­re: vi­ri­les au­tem in­ter eos fie­ri, qui eo tem­po­re vi­xe­rint, cum de aliis eli­gen­di po­tes­tas non fue­rit. 5Qui do­ta­le prae­dium con­tra le­gem Iu­liam ven­di­dit, uxo­ri le­ga­tum de­dit et emp­to­ris fi­dei com­mis­sit, ut am­plius ei pre­tium re­sti­tuat. emp­to­rem fi­dei­com­mis­si non te­ne­ri con­sta­bat: si ta­men ac­cep­to le­ga­to mu­lier ven­di­tio­nem ir­ri­tam fa­ce­ret, eam ob­la­to pre­tio do­li pla­cuit ex­cep­tio­ne sum­mo­ve­ri. 6Mae­vio de­bi­to­ri suo reus sti­pu­lan­di man­da­vit, ut Ti­tio, cui mor­tis cau­sa do­na­bat, pe­cu­niam de­bi­tam sol­ve­ret. cum sciens do­mi­num vi­ta de­ces­sis­se Mae­vius pe­cu­niam de­dis­set, non es­se li­be­ra­tio­nem se­cu­tam con­sti­tit nec, si Mae­vius sol­ven­do non es­set, in Ti­tium ac­tio­nem so­li­di vel iu­re Fal­ci­diae dan­dam es­se, quia mor­tis cau­sa ce­pis­se non vi­de­re­tur. di­ver­sum pro­ban­dum fo­ret, si Mae­vius igno­rans do­mi­num vi­ta de­ces­sis­se pe­cu­niam er­ro­re lap­sus11Die Großausgabe liest la­bsus statt lap­sus. de­dis­set: tunc enim por­tio iu­re Fal­ci­diae re­vo­ca­re­tur. 7Cum pa­ter fi­dei­com­mis­sum prae­dio­rum ex tes­ta­men­to ma­tris fi­liae de­be­ret, ean­dem pro par­te ita he­redem in­sti­tuit, ut he­redi­ta­tem fi­dei­com­mis­so con­pen­sa­ret, ea­dem­que prae­dia fi­lio ex­he­redato da­ri vo­luit. quam­quam fi­lia pa­tris he­redi­ta­tem sus­ci­pe­re no­luis­set, fi­dei­com­mis­sum ta­men ab he­redi­bus es­se fi­lio prae­stan­dum, ad quos he­redi­ta­tis por­tio quam ac­ce­pit fi­lia red­ie­rat, pla­cuit: quod si alium fi­liae sub­sti­tuis­set, eum opor­te­re fi­lio fi­dei­com­mis­sum red­de­re. 8Evic­tis prae­diis, quae pa­ter, qui se do­mi­num es­se cre­di­de­rit, ver­bis fi­dei­com­mis­si fi­lio re­li­quit, nul­la cum fra­tri­bus et co­he­redi­bus ac­tio erit: si ta­men in­ter fi­lios di­vi­sio­nem fe­cit, ar­bi­ter con­iec­tu­ra vo­lun­ta­tis non pa­tie­tur eum par­tes co­he­redi­bus prae­le­ga­tas re­sti­tue­re, ni­si pa­ra­ti fue­rint et ip­si pa­tris iu­di­cium fra­tri con­ser­va­ri. 9Pa­ter cer­tam pe­cu­niam ex­he­redatae fi­liae ver­bis fi­dei­com­mis­si re­li­quit eam­que nup­tu­rae do­tis no­mi­ne da­ri vo­luit fi­lio do­tem sti­pu­lan­te. cum fi­lius mi­no­rem do­tem de­dis­set, su­per­fluum es­se fi­liae red­den­dum con­sta­bat. di­vor­tio quo­que se­cu­to fi­dei­com­mis­sum fi­liam rec­te pe­ti­tu­ram, ut ac­tio sti­pu­la­tio­nis si­bi prae­sta­re­tur, quon­iam ve­ri­si­mi­le non erat pa­trem in­ter­po­ni sti­pu­la­tio­nem vo­luis­se, quo fi­lia post pri­mas nup­tias in­do­ta­ta con­sti­tue­re­tur: ce­te­rum si post­ea nu­be­ret, ad se­cun­das nup­tias cau­tio­nem ex­ten­di non opor­te­re. 10A fi­lia pa­ter pe­tie­rat, ut cui vel­let ex li­be­ris suis prae­dia cum mo­re­re­tur re­sti­tue­ret: uni ex li­be­ris prae­dia fi­dei­com­mis­si vi­va do­na­vit. non es­se elec­tio­nem prop­ter in­cer­tum diem fi­dei­com­mis­si cer­tae do­na­tio­nis vi­de­ba­tur: nam in eum de­sti­na­tio di­ri­gi pot­est, qui fi­dei­com­mis­sum in­ter ce­te­ros ha­bi­tu­rus est re­mo­ta ma­tris elec­tio­ne. 11‘Fi­dei he­redum meo­rum com­mit­to, ne fun­dum Tus­cu­la­num alie­nent et ne de fa­mi­lia no­mi­nis mei ex­eat’. se­cun­dum vo­lun­ta­tem eos quo­que in­vi­ta­tos in­tel­le­gen­dum est, qui­bus he­redes ex­tra­nei fi­dei­com­mis­sam li­ber­ta­tem red­di­de­runt. 12‘Fi­dei tuae com­mit­to, uxor, ut re­sti­tuas fi­liae meae, cum mo­rie­ris, quid­quid ad te quo­que no­mi­ne de bo­nis meis per­ve­ne­rit’. et­iam ea, quae post­ea co­di­cil­lis uxo­ri de­dit, fi­dei­com­mis­so con­ti­ne­bun­tur, nam or­do scrip­tu­rae non im­pe­dit cau­sam iu­ris ac vo­lun­ta­tis: sed dos prae­le­ga­ta re­ti­ne­bi­tur, quon­iam red­di po­tius vi­de­tur quam da­ri. 13‘Vo­lo prae­dia da­ri li­ber­tis meis: quod si quis eo­rum si­ne li­be­ris vi­ta de­ces­se­rit, par­tes eo­rum ad re­li­quos per­ti­ne­re vo­lo’. col­li­ber­tum pa­tris eun­dem­que fi­lium ex vo­lun­ta­te sub­sti­tu­tio­nem ex­clu­de­re pla­cuit. 14Cu­ra­to­ris sui frus­tra fi­dei com­mi­sis­se vi­de­ba­tur, ut he­redi fra­tri neg­otio­rum ges­to­rum ra­tio­nem red­de­ret: quam­quam igi­tur tes­ta­men­to cau­tum es­set, ut, cum ad sta­tum suum fra­ter per­ve­nis­set, ei de­mum sol­ve­re­tur, ta­men sub cu­ra­to­re alio fra­trem agen­tem rec­te pla­cuit ac­tio­nem in­fer­re, cum il­lis ver­bis fra­tri po­tius con­sul­tum vi­de­re­tur quam so­lu­tio quae ius­te fie­ri po­tuit di­la­ta. 15Ab in­sti­tu­to ex­tra­neo prae­dia li­ber­tis cum mo­re­re­tur ver­bis fi­dei­com­mis­si re­li­que­rat et pe­tie­rat, ne ex no­mi­ne fa­mi­liae alie­na­ren­tur. sub­sti­tu­tum ea prae­dia de­be­re ex de­func­ti vo­lun­ta­te re­spon­di, sed utrum con­fes­tim an sub ea­dem con­di­cio­ne, vo­lun­ta­tis es­se quaes­tio­nem: sed con­iec­tu­ra ex vo­lun­ta­te tes­ta­to­ris ca­pien­da mors in­sti­tu­ti ex­spec­tan­da est. 16Men­sae neg­otium ex cau­sa fi­dei­com­mis­si cum in­dem­ni­ta­te he­redum per cau­tio­nem sus­cep­tum emp­tio­ni si­mi­le vi­de­tur et id­eo non erit quae­ren­dum, an plus in ae­re alie­no sit quam in quaes­tu. 17Pa­ter fi­liae man­ci­pia, quae nu­ben­ti de­dit, ver­bis fi­dei­com­mis­si prae­sta­ri vo­luit: par­tus sus­cep­tos, et­si ma­tres an­te tes­ta­men­tum mor­tuae fuis­sent, ex cau­sa fi­dei­com­mis­si prae­stan­dos re­spon­di. nec aliud in uxo­re con­fir­ma­tis do­na­tio­ni­bus pri­dem ob­ser­va­tum est. 18He­redi­ta­tem post mor­tem suam ro­ga­ti re­sti­tue­re no­mi­num pe­ri­cu­lo, quae per di­vi­sio­nem op­ti­ge­runt in­ter co­he­redes in­ter­po­si­tis dele­ga­tio­ni­bus, non ad­strin­gun­tur, non ma­gis quam prae­dio­rum, cum per­mu­ta­tio re­rum dis­cer­nens com­mu­nio­nem in­ter­ve­nit. 19‘Fi­lia mea prae­ci­piat si­bi­que ha­beat vo­lo rem ma­tris suae’. fruc­tus, quos me­dio tem­po­re pa­ter per­ci­piet nec in se­pa­ra­to ha­buit, sed ab­sump­sit vel in suum pa­tri­mo­nium con­ver­tit, non vi­den­tur fi­liae re­lic­ti. 20‘Dul­cis­si­mis fra­tri­bus meis, avun­cu­lis au­tem tuis quae­cum­que mi­hi su­per­sunt in Pam­phy­lia Ly­cia vel ubi­cum­que de ma­ter­nis bo­nis con­ce­di vo­lo, ne quam cum his con­tro­ver­siam ha­beas’. om­nia cor­po­ra ma­ter­nae he­redi­ta­tis, quae in ea­dem cau­sa do­mi­nii man­se­runt, ad vo­lun­ta­tem fi­dei­com­mis­si per­ti­nent: ex is­dem igi­tur fa­cul­ta­ti­bus per­cep­ta pe­cu­nia et in cor­pus pro­prii pa­tri­mo­nii ver­sa, item iu­re di­vi­sio­nis res pro­priae fac­tae non prae­sta­bun­tur, cum dis­cor­diis pro­pin­quo­rum se­dan­dis pro­spe­xe­rit, quas ma­te­ria com­mu­nio­nis so­let ex­ci­ta­re. 21Pa­ter plu­ri­bus fi­liis he­redi­bus in­sti­tu­tis mo­riens cla­ves et anu­lum cus­to­diae cau­sa ma­io­ri na­tu fi­liae tra­di­dit et li­ber­tum ei­dem fi­liae, qui prae­sens erat, res quas sub cu­ra sua ha­buit ad­sig­na­re ius­sit. com­mu­ne fi­lio­rum neg­otium ges­tum in­tel­le­ge­ba­tur nec ob eam rem apud ar­bi­trum di­vi­sio­nis prae­ci­puam cau­sam fi­liae fo­re. 22Cum in­per­fec­ta scrip­tu­ra in­ve­ni­tur, ita de­mum ver­bum le­ga­ti vel fi­dei­com­mis­si, quod prae­ce­dit vel se­qui­tur, ad com­mu­nio­nem ad­su­mi­tur, si dic­to scrip­tum con­gruat. 23Fi­lius ma­trem he­redem scrip­se­rat et fi­dei­com­mis­sa ta­bu­lis da­ta cum iu­ris­iu­ran­di re­li­gio­ne prae­sta­ri ro­ga­ve­rat. cum tes­ta­men­tum nul­lo iu­re fac­tum es­set, ni­hi­lo mi­nus ma­trem le­gi­ti­mam he­redem co­gen­dam prae­sta­re fi­dei­com­mis­sa re­spon­di: nam eni­xae vo­lun­ta­tis pre­ces ad om­nem suc­ces­sio­nis spe­ciem por­rec­tae vi­de­ban­tur. 24‘Man­do fi­liae meae pro sa­lu­te sol­li­ci­tus ip­sius, ut, quo­ad li­be­ros tol­lat, tes­ta­men­tum non fa­ciat: ita enim pot­erit si­ne pe­ri­cu­lo vi­ve­re’. fi­dei­com­mis­sa­riam he­redi­ta­tem so­ro­ri co­he­redi non vi­de­ri re­lic­tam ap­pa­ruit, quod non de pe­cu­nia sua tes­ta­ri, sed op­ten­tu con­si­lii de­ro­ga­re iu­ri tes­ta­men­tum fie­ri pro­hi­ben­do vo­luit. 25‘Ro­go, fi­lia, bo­na tua quan­do­que dis­tri­buas li­be­ris tuis, ut quis­que de te me­rue­rit’. vi­de­tur om­ni­bus li­be­ris, et­si non ae­qua­li­ter pro­me­rue­rint, fi­dei­com­mis­sum re­lic­tum, qui­bus ma­tris elec­tio­ne ces­san­te suf­fi­ciet, si non of­fen­de­rint: eos au­tem, quos ma­ter ele­ge­rit, fo­re po­tio­res, si so­li pro­me­ruis­sent, ex­is­ti­ma­vi: quod si ne­mi­nem ele­ge­rit, eos so­los non ad­mit­ti, qui of­fen­de­runt. 26Do­na­tio­nis prae­dio­rum epis­tu­lam igno­ran­te fi­lio ma­ter in ae­de sa­cra ver­bis fi­dei­com­mis­si non sub­ni­xam de­po­suit et lit­te­ras ta­les ad ae­dituum mi­sit: ‘in­stru­men­tum vo­lun­ta­tis meae post mor­tem meam fi­lio meo tra­di vo­lo’. cum plu­ri­bus he­redi­bus in­tes­ta­to diem suum ob­is­set, in­tel­le­gi fi­dei­com­mis­sum fi­lio re­lic­tum re­spon­di: non enim quae­ri opor­tet, cum quo de su­pre­mis quis lo­qua­tur, sed in quem vo­lun­ta­tis in­ten­tio di­ri­ga­tur. 27Li­ber­tis prae­dium re­li­quit ac pe­tit, ne id alie­na­rent ut­que in fa­mi­lia li­ber­to­rum re­ti­ne­rent. si ex­cep­to uno ce­te­ri par­tes suas ven­di­de­rint, qui non ven­di­dit ce­te­ro­rum par­tes, qui­bus non de­dit alie­nan­di vo­lun­ta­tem, in­te­gras pe­tet: eos enim ad fi­dei­com­mis­sum vi­de­tur in­vi­tas­se, qui iu­di­cio pa­rue­runt: alio­quin per­ab­sur­dum erit vi­ce mu­tua pe­ti­tio­nem in­du­ci, sci­li­cet ut ab al­te­ro par­tem alie­na­tam quis pe­tat, cum par­tem suam alie­nan­do per­di­de­rit. sed hoc ita pro­ce­de­re pot­est, si pa­ri­ter alie­na­ve­rint: ce­te­rum pro­ut quis­que prior alie­na­ve­rit, par­tem pos­te­rio­ri­bus non fa­ciet: qui ve­ro tar­dius ven­di­dit, ei qui non ven­di­dit in su­pe­rio­rum par­ti­bus fe­cis­se par­tem in­tel­le­gi­tur. at si ne­mo ven­di­de­rit et no­vis­si­mus si­ne li­be­ris vi­ta de­ces­se­rit, fi­dei­com­mis­si pe­ti­tio non su­per­erit. 28Cum in­ter li­ber­tos ad prae­dii le­ga­tum li­ber­ta quo­que fuis­set ad­mis­sa, quod pa­tro­nus pe­tit, ut de no­mi­ne fa­mi­liae non ex­iret, he­redem li­ber­tae fi­lium par­tem prae­dii, quam ma­ter ac­ce­pit, re­ti­ne­re vi­sum est. 29Cum ex­is­ti­ma­ret ad so­lam con­so­bri­nam suam bo­na per­ven­tu­ra, co­di­cil­lis ab ea fac­tis plu­ri­bus fi­dei­com­mis­sa re­li­que­rat. iu­re suc­ces­sio­nis ad duos eius­dem gra­dus pos­ses­sio­ne de­vo­lu­ta ra­tio­ni­bus ae­qui­ta­tis et per­pe­tui edic­ti ex­em­plo pro par­te di­mi­dia mu­lie­rem rele­van­dam re­spon­di: sed li­ber­ta­tes ab ea prae­stan­das, quas in­ter­ci­de­re dam­ni cau­sa du­rum vi­de­ba­tur. 30Pa­ter, qui fi­lio sem­is­sem de­de­rat et so­ro­ri­bus eius im­pu­be­ri­bus qua­dran­tes, qui­bus fra­trem tu­to­rem de­dit, ita fue­rat lo­cu­tus: ‘fi­li, con­ten­tus eris pro tuo sem­is­se au­reis du­cen­tis et vos, fi­liae, pro ves­tris qua­dran­ti­bus cen­te­nis au­reis’. vi­ce mu­tua li­be­ris fi­dei­com­mis­sum he­redi­ta­tis re­li­quis­se non vi­de­ba­tur, sed aes­ti­ma­tio­nem (ut a pa­ren­ti­bus fru­gi fie­ri so­let) pa­tri­mo­nii sui fe­cis­se, nec id­cir­co fra­trem iu­di­cio tu­te­lae bo­nae fi­dei ra­tio­nes quan­do­que prae­scrip­tio­ne de­mons­tra­tae quan­ti­ta­tis ex­clu­su­rum. 31Ti­tio fra­tri suo Mae­vius he­redi­ta­tem Se­ii, a quo he­res in­sti­tu­tus erat, post mor­tem suam re­sti­tue­re ro­ga­tus eo­dem Ti­tio he­rede scrip­to pe­tit, ut mo­riens Ti­tius tam suam quam Se­ii he­redi­ta­tem Sem­pro­nio re­sti­tue­ret. cum ex fruc­ti­bus me­dio tem­po­re per­cep­tis fi­dei­com­mis­si de­bi­tam quan­ti­ta­tem Ti­tius per­ce­pis­set, ae­ris alie­ni lo­co non es­se de­du­cen­dum fi­dei­com­mis­sum re­spon­di, quon­iam ra­tio­ne con­pen­sa­tio­nis per­ce­pis­se de­bi­tum vi­de­ba­tur. pla­ne si ea le­ge Mae­vius Ti­tium he­redem in­sti­tuat, ne fi­dei­com­mis­sum ex tes­ta­men­to Se­ii re­ti­neat, Fal­ci­diam com­pen­sa­tio­ni suf­fi­ce­re, sed in­iqui­ta­te oc­cur­re­re. pru­den­tius au­tem fe­ce­rit, si ex tes­ta­men­to fra­tris he­redi­ta­tem re­pu­dia­ve­rit et in­tes­ta­ti pos­ses­sio­nem ac­ce­pe­rit: nec vi­de­bi­tur do­lo fe­cis­se, cum frau­dem ex­clu­se­rit. 32‘A te pe­to, ma­ri­te, si quid li­be­ro­rum ha­bue­ris, il­lis prae­dia re­lin­quas vel, si non ha­bue­ris, tuis si­ve meis pro­pin­quis aut et­iam li­ber­tis nos­tris’. non es­se da­tam elec­tio­nem, sed or­di­nem scrip­tu­rae fac­tam sub­sti­tu­tio­ni re­spon­di. 33Vi­cos ci­vi­ta­ti re­lic­tos, qui pro­prios fi­nes ha­be­bant, ex cau­sa fi­dei­com­mis­si non id­eo mi­nus de­be­ri pla­cuit, quod tes­ta­tor fi­nes eo­rum sig­ni­fi­ca­tu­rum et cer­ta­mi­nis for­mam, quam ce­le­bra­ri sin­gu­lis an­nis vo­luit, alia scrip­tu­ra se de­cla­ra­tu­rum pro­mi­sit ac post­ea mor­te prae­ven­tus non fe­cit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,1,10Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. ‘Se­io ami­co fi­de­lis­si­mo, si vo­lue­rit, sic­ut meis neg­otiis in­ter­ve­nie­bat, eo­dem mo­do fi­lio­rum meo­rum in­ter­ve­ni­re, an­nuos se­nos au­reos et ha­bi­ta­tio­nem qua uti­tur prae­sta­ri vo­lo’. non id­eo mi­nus an­nua Se­io pro par­te he­redi­ta­ria vi­ven­tis fi­liae de­be­ri pla­cuit, quod ex tri­bus fi­liis Ti­tiae duo aliis he­redi­bus in­sti­tu­tis vi­ta de­ces­se­runt, cum tam la­bor quam pe­cu­nia di­vi­sio­nem re­ci­pe­rent. 1‘Me­di­co Sem­pro­nio quae vi­va prae­sta­bam, da­ri vo­lo’: ea vi­den­tur re­lic­ta, quae cer­tam for­mam ero­ga­tio­nis an­nuae, non in­cer­tam li­be­ra­li­ta­tis vo­lun­ta­tem ha­bue­runt. 2‘Uxo­ri prae­ter id, quod a me vi­vo an­nui no­mi­ne ac­ci­pie­bat, au­reos cen­tum da­ri vo­lo’: an­num vi­de­tur et se­mel cen­tum au­reos re­li­quis­se. 3‘Li­ber­tis da­ri vo­lo quae vi­va prae­sta­bam’: et ha­bi­ta­tio prae­sta­bi­tur: sump­tus iu­men­to­rum non de­be­bi­tur, quem ac­to­ri do­mi­na prae­sta­re so­li­ta fuit uti­li­ta­tis suae cau­sa: id­eo nec sump­tum me­di­ca­men­to­rum me­di­cus li­ber­tus rec­te pe­tet, quem ut pa­tro­nam eius­que fa­mi­liam cu­ra­ret, ac­cep­ta­bat.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,2,25Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Qui fruc­tus prae­dio­rum uxo­ri re­li­quit, post mor­tem eius prae­dia cum red­iti­bus ad he­redes suos red­ire vo­luit, im­pe­ritia lap­sus. nul­lum fi­dei­com­mis­sum do­mi­nus ne­que pro­prie­ta­tis ne­que fruc­tus ad eos re­ver­ti de­dit: et­enim red­itus fu­tu­ri, non prae­ter­iti tem­po­ris de­mons­tra­ti vi­de­ban­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,4,9Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. ‘Uxo­ri meae fun­dum Cor­ne­lia­num et quae nup­tu­ra op­tu­lit aes­ti­ma­ta in spe­cie­bus re­sti­tui vo­lo’. re­spon­di non aes­ti­ma­tum prae­dium in do­tem da­tum ex­cep­tum non vi­de­ri, sed uni­ver­sa do­te prae­le­ga­ta re­rum aes­ti­ma­ta­rum pre­tium non re­lic­tum, ve­rum ip­sas res, qua­les in­ve­ni­ren­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,7,3Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Fun­dum in­struc­tum li­ber­tis pa­tro­nus tes­ta­men­to le­ga­vit: post­ea co­di­cil­lis pe­tit, ut mo­rien­tes par­tes suas fun­di su­per­sti­ti­bus re­sti­tue­rent, nec in­struc­ti men­tio­nem ha­buit. ta­lem in cau­sam fi­dei­com­mis­si de­duc­tum vi­de­ri pla­cuit, qua­lis fue­rat le­ga­tus, sed me­dii tem­po­ris aug­men­ta fe­tuum et par­tuum, item de­tri­men­ta fa­ta­lium fi­dei­com­mis­so con­ti­ne­ri. 1Mi­nor vi­gin­ti an­nis in­struc­ta prae­dia con­so­bri­nae suae da­ri vo­luit et quos­dam ser­vos prae­dio­rum vi­vus ma­nu­mi­sit. non id­cir­co ser­vi ma­nu­mis­si prae­sta­bun­tur, quod ad li­ber­ta­tem per­ve­ni­re non pos­sunt. idem iu­ris est, cum ex qua­vis alia cau­sa li­ber­tas non com­pe­tit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,1,9Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Alio he­rede in­sti­tu­to ita scrip­sit: ‘a te pe­to, Gai Sei, quid­quid ex he­redi­ta­te mea red­ege­ris, il­lis alum­nis meis des sin­gu­lis de­nos au­reos ean­dem­que sum­mam pe­nes te es­se vo­lo, cu­ius ex in­cre­men­to eos ale­re te vo­lo: re­li­quum re­sti­tues Nu­me­rio con­li­ber­to nos­tro’. re­spon­di, quam­vis dis­tra­he­re bo­na Gaius Se­ius alio scrip­to he­rede non pos­sit, ta­men eum, alum­nis re­lic­tam pe­cu­niam ut ser­vet ac re­sti­tuat, in­tra Fal­ci­diam rec­te pe­ti­tu­rum: quod de su­per­fluo pro­ba­ri non pot­est. 1Eum quo­que li­ber­tum in­ter eos, qui­bus ci­ba­ria, item ves­tia­rium pa­tro­na, quae vi­va prae­sta­bat, re­li­quit, rec­te fi­dei­com­mis­sum pe­ti­tu­rum ex­is­ti­ma­vi, qui an­nuos vi­gin­ti au­reos et mens­truum fru­men­tum at­que vi­num ac­cep­ta­vit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,3,24Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Cum he­res ro­ga­tur de­bi­to­rem suum li­be­ra­re, de eo tan­tum co­gi­ta­tum vi­de­tur, quod in ob­li­ga­tio­ne man­se­rit: ita­que si quid an­te ta­bu­las aper­tas fue­rit so­lu­tum, ad cau­sam fi­dei­com­mis­si non per­ti­ne­bit. quod au­tem post ta­bu­las aper­tas an­te ad­itam he­redi­ta­tem ab eo, qui vo­lun­ta­tem de­func­ti non igno­ra­vit, fue­rit ex­ac­tum, do­lo pro­xi­mum erit id­eo­que re­pe­ti pot­est.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,4,24Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Le­ga­tum sub con­di­cio­ne da­tum cum trans­fer­tur, sub ea­dem con­di­cio­ne trans­fer­ri vi­de­tur, si non con­di­cio prio­ri per­so­nae co­hae­reat: nam si quis uxo­ri sub­la­tis li­be­ris le­ga­ve­rit, re­pe­ti­ta con­di­cio non vi­de­bi­tur, quae fuit in per­so­na mu­lie­ris ne­ces­sa­ria. 1Pa­ter hor­tos in­struc­tos fi­liae le­ga­vit: post­ea quae­dam ex man­ci­piis hor­to­rum uxo­ri do­na­vit. si­ve do­na­tio­nes con­fir­ma­vit si­ve non con­fir­ma­vit, pos­te­rior vo­lun­tas fi­liae le­ga­to po­tior erit: sed et­si non va­leat do­na­tio, ta­men mi­nuis­se fi­liae le­ga­tum pa­ter in­tel­le­gi­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,9,16Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Cum ta­bu­lis se­cun­dis pa­ter im­pu­be­ri fi­lio fra­tris fi­lios co­he­redi­bus da­tis sub­sti­tuis­set ac sub­sti­tu­ti fra­tris fi­lii post mor­tem pue­ri ma­trem eius par­tus sub­iec­ti ream pos­tu­las­sent, ut he­redi­ta­tem pa­trui le­gi­ti­mam op­ti­ne­rent: vic­tis au­fe­ren­dam es­se par­tem he­redi­ta­tis ex cau­sa sub­sti­tu­tio­nis re­spon­di, quia ex tes­ta­men­to sen­ten­tiam se­cun­dum se dic­tam non ha­be­rent. 1Quon­iam stu­prum in ea con­tra­hi non pla­cuit, quae se non pa­tro­ni con­cu­bi­nam es­se pa­ti­tur, eius, qui con­cu­bi­nam ha­buit, quod tes­ta­men­to re­lic­tum est, ac­tio non de­ne­ga­bi­tur. id­que in tes­ta­men­to Coc­cei Cas­sia­ni cla­ris­si­mi vi­ri, qui Ru­fi­nam in­ge­nuam ho­no­re ple­no di­le­xe­rat, op­ti­mi ma­xi­mi­que prin­ci­pes nos­tri iu­di­ca­ve­runt: cu­ius fi­liam, quam alum­nam tes­ta­men­to Cas­sia­nus nep­ti co­he­redem da­tam ap­pel­la­ve­rat, vul­go quae­si­tam ap­pa­ruit. 2Cum he­redis no­men mu­ta­ta vo­lun­ta­te pa­ter fa­mi­lias in­ci­sis ta­bu­lis in­du­xis­set at­que id­eo fis­co por­tio­nis emo­lu­men­tum ad­iu­di­ca­tum fuis­set, eam rem le­ga­ta­riis non ob­es­se, qui re­ti­nue­rant vo­lun­ta­tem, di­vo Mar­co pla­cuit, et id­eo cum suo one­re fis­cum suc­ce­de­re.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 35,1,93Pa­pi­nia­nus li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Ma­ter fi­lio suo co­he­redes si­ne ul­la con­di­cio­ne fi­lias ip­sius de­dit ac pe­tit, ut fi­lias suas em­an­ci­pa­ret, ita ut cu­ra­to­res a prae­to­re ac­ci­pe­rent. fi­lii vi­de­ri fi­dei com­mis­sis­se pla­cuit, ut eas sui iu­ris con­sti­tu­tas ad he­redi­ta­tem aviae per­ve­ni­re pa­te­re­tur, nec ad rem per­ti­ne­re, si por­tio­nem fi­lia­rum iu­re sub­sti­tu­tio­nis quae­sis­set.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 35,1,101Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Pa­ter Se­ve­ria­nam Pro­cu­lam Ae­lio Phi­lip­po co­gna­to nup­tiis tes­ta­men­to de­sig­na­vit: ei­dem fi­liae prae­dium, si Ae­lio Phi­lip­po nub­sis­set, ver­bis fi­dei­com­mis­si re­li­quit: quod si non nub­sis­set, idem prae­dium Phi­lip­po da­ri vo­luit: non­dum vi­ri­po­tens puel­la diem suum ob­iit. re­spon­di, cum in con­di­cio­ni­bus tes­ta­men­to­rum vo­lun­ta­tem po­tius quam ver­ba con­si­de­ra­ri opor­teat, Ae­lio Phi­lip­po fi­dei­com­mis­sum ita da­tum vi­de­ri, si ei Pro­cu­la de­func­ti fi­lia nu­be­re no­luis­set: qua­re cum ea prius, quam vi­ri­po­tens fie­ret, vi­ta de­ces­se­rit, con­di­cio­nem ex­sti­tis­se non vi­de­ri. 1Ita fi­dei­com­mis­so da­to: ‘vo­lo re­sti­tuas, si si­ne li­be­ris de­ce­das’ con­di­cio de­fi­cit ex vo­lun­ta­te vel uno fi­lio su­per­sti­te re­lic­to. 2Con­di­cio­num ver­ba, quae tes­ta­men­to prae­scri­bun­tur, pro vo­lun­ta­te con­si­de­ran­tur: et id­eo cum tu­to­res tes­ta­men­to da­ti, quon­iam in­ter­ea puer ad­ole­ve­rat, id ege­rint, ut cu­ra­to­res ip­si con­sti­tue­ren­tur, con­di­cio fi­dei­com­mis­si ta­lis prae­scrip­ta: ‘si tu­te­lam in an­num oc­ta­vum de­ci­mum ges­se­rint’ de­fe­cis­se non vi­de­bi­tur. 3So­crus nurui fi­dei­com­mis­sum ita re­li­que­rat: ‘si cum fi­lio meo in ma­tri­mo­nio per­se­ve­ra­ve­rit’: di­vor­tio si­ne cul­pa vi­ri post mor­tem so­crus fac­to de­fe­cis­se con­di­cio­nem re­spon­di. nec an­te diem fi­dei­com­mis­si ce­de­re, quam mo­ri coe­pe­rit nup­ta vel ma­ri­tus, et id­eo nec Mu­cia­nam cau­tio­nem lo­cum ha­be­re, quia mor­te vi­ri con­di­cio pos­sit ex­sis­te­re. 4Fi­dei­com­mis­sa mens­trua et an­nua sub ea con­di­cio­ne li­ber­to re­lic­ta ‘quam­diu res pa­tro­ni fi­liae ges­se­rit’ et­si prae­sta­ri ne­ces­se est fi­lia pro­hi­ben­te res suas ad­mi­nis­tra­ri, ta­men vo­lun­ta­tem fi­lia mu­tan­te con­di­cio­nem resu­munt, quon­iam plu­ra sunt.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 35,2,5Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. Ver­bis le­ga­ti vel fi­dei­com­mis­si non ne­ces­sa­rie ci­vi­ta­ti re­lin­qui­tur, quod ex cau­sa pol­li­ci­ta­tio­nis prae­sta­ri ne­ces­se est. ita­que si de­bi­ti mo­dum tes­ta­men­to do­mi­nus ex­ces­sit, su­per­fluum dum­ta­xat Fal­ci­dia mi­nue­tur. qua­re nec fi­dei com­mit­ti le­ga­ta­rii pot­erit. quod si dies aut con­di­cio le­ga­tum fe­ce­rit, non uti­li­ta­tis aes­ti­ma­tio, sed to­tum pe­te­tur quod da­tum est. nec si vi­vo tes­ta­to­re dies ve­ne­rit aut con­di­cio fue­rit im­ple­ta, fiet ir­ri­tum, quod se­mel com­pe­tit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 36,1,59Idem li­bro oc­ta­vo re­spon­so­rum. ‘He­redes mei quid­quid ad eos ex he­redi­ta­te bo­nis­ve meis per­ve­ne­rit, id om­ne post mor­tem suam re­sti­tuant pa­triae meae co­lo­niae be­ne­ven­ta­no­rum’: ni­hil de fruc­ti­bus pen­den­te con­di­cio­ne per­cep­tis pe­ti­tum vi­de­ri con­sti­tit. 1Cum ita fue­rat scrip­tum: ‘fi­dei fi­lio­rum meo­rum com­mit­to, ut, si quis eo­rum si­ne li­be­ris prior diem suum ob­ie­rit, par­tem suam su­per­sti­ti fra­tri re­sti­tuat: quod si uter­que si­ne li­be­ris diem suum ob­ie­rit, om­nem he­redi­ta­tem ad nep­tem meam Clau­diam per­ve­ni­re vo­lo’: de­func­to al­te­ro su­per­sti­te fi­lio, no­vis­si­mo au­tem si­ne li­be­ris nep­tis pri­ma qui­dem fa­cie prop­ter con­di­cio­nis ver­ba non ad­mit­ti vi­de­ba­tur: sed cum in fi­dei­com­mis­sis vo­lun­ta­tem spec­ta­ri con­ve­niat, ab­sur­dum es­se re­spon­di ces­san­te pri­ma sub­sti­tu­tio­ne par­tis nep­ti pe­ti­tio­nem de­ne­ga­ri, quam to­tum ha­be­re vo­luit avus, si no­vis­si­mus fra­tris quo­que por­tio­nem sus­ce­pis­set. 2‘Pe­to de te, uxor ca­ris­si­ma, uti cum mo­rie­ris he­redi­ta­tem meam re­sti­tuas fi­liis meis vel uni eo­rum vel ne­po­ti­bus meis vel cui vo­lue­ris vel co­gna­tis meis si cui vo­les ex to­ta co­gna­tio­ne mea’. in­ter fi­lios re­spon­di sub­sti­tu­tio­nem fi­dei­com­mis­si fac­tam vi­de­ri, cir­ca ne­po­tes au­tem et ce­te­ros co­gna­tos fa­cul­ta­tem eli­gen­di da­tam: ex ce­te­ris au­tem co­gna­tis, si ne­po­tes su­per­es­sent, non rec­te mu­lie­rem elec­tu­ram prop­ter gra­dus fi­dei­com­mis­si prae­scrip­tos: de­fi­cien­te ve­ro gra­du ne­po­tem ex co­gna­tis quam ve­lit per­so­nam eli­gi pos­se.

Übersetzung nicht erfasst.