Corpus iurisprudentiae Romanae

Repertorium zu den Quellen des römischen Rechts

Digesta Iustiniani Augusti

Recognovit Mommsen (1870) et retractavit Krüger (1928)
Deutsche Übersetzung von Otto/Schilling/Sintenis (1830–1833)
Pap.resp. VII
Responsorum lib.Papiniani Responsorum libri

Responsorum libri

cum Notis Pauli et Ulpiani

Ex libro VII

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Dig. 1,1De iustitia et iure (Von der Gerechtigkeit und dem Recht.)Dig. 1,2De origine iuris et omnium magistratuum et successione prudentium (Von dem Ursprung des Rechts und aller Staatsbeamten, so wie der Folge der Rechtsgelehrten.)Dig. 1,3De legibus senatusque consultis et longa consuetudine (Von den Gesetzen, den Senatsbeschlüssen und dem Gewohnheitsrechte.)Dig. 1,4De constitutionibus principum (Von den Constitutionen der Kaiser.)Dig. 1,5De statu hominum (Vom Zustand der Menschen.)Dig. 1,6De his qui sui vel alieni iuris sunt (Von denen, die eigenen Rechtens, und denen, die fremdem Rechte unterworfen sind.)Dig. 1,7De adoptionibus et emancipationibus et aliis modis quibus potestas solvitur (Von der Annahme an Kindes Statt, der Entlassung aus der [väterlichen] Gewalt, und andern Arten deren Aufhebung.)Dig. 1,8De divisione rerum et qualitate (Von der Eintheilung der Sachen und deren Beschaffenheit.)Dig. 1,9De senatoribus (Von den Senatoren.)Dig. 1,10De officio consulis (Von der Amtspflicht des Consuls.)Dig. 1,11De officio praefecti praetorio (Von der Amtspflicht des Präfectus Prätorio.)Dig. 1,12De officio praefecti urbi (Von der Amtspflicht des Stadtvorstehers.)Dig. 1,13De officio quaestoris (Von der Amtspflicht des Quästors.)Dig. 1,14De officio praetorum (Von der Amtspflicht der Prätoren.)Dig. 1,15De officio praefecti vigilum (Von der Amtspflicht des Wachtvorstehers.)Dig. 1,16De officio proconsulis et legati (Von der Amtspflicht des Proconsul und des Legaten.)Dig. 1,17De officio praefecti Augustalis (Von der Amtspflicht des Kaiserlichen Präfecten.)Dig. 1,18De officio praesidis (Von der Amtspflicht des Präsidenten.)Dig. 1,19De officio procuratoris Caesaris vel rationalis (Von der Amtspflicht des Procurators des Kaisers oder Rentbeamten.)Dig. 1,20De officio iuridici (Von der Amtspflicht des Gerichtsverwalters.)Dig. 1,21De officio eius, cui mandata est iurisdictio (Von der Amtspflicht dessen, der mit der Gerichtsbarkeit beauftragt worden ist.)Dig. 1,22De officio adsessorum (Von der Amtspflicht der [Gerichts-] Beisitzer.)
Dig. 2,1De iurisdictione (Von der Gerichtsbarkeit.)Dig. 2,2Quod quisque iuris in alterum statuerit, ut ipse eodem iure utatur (Welche Rechtsgrundsätze Jemand gegen einen Andern aufgebracht hat, die sollen gegen ihn selbst in Anwendung gebracht werden dürfen.)Dig. 2,3Si quis ius dicenti non obtemperaverit (Wenn jemand dem, welcher Recht spricht, nicht gehorcht haben sollte.)Dig. 2,4De in ius vocando (Von der Berufung ins Gericht.)Dig. 2,5Si quis in ius vocatus non ierit sive quis eum vocaverit, quem ex edicto non debuerit (Wenn Jemand vor Gericht berufen worden und nicht gegangen ist, oder die dahin berufen worden sind, welche man dem Edicte nach nicht hätte berufen sollen.)Dig. 2,6In ius vocati ut eant aut satis vel cautum dent (Dass vor Gericht Berufene dahin gehen, oder Bürgen oder anders Sicherheit stellen.)Dig. 2,7Ne quis eum qui in ius vocabitur vi eximat (Dass Niemand den, welcher vor Gericht berufen wird, mit Gewalt entreisse.)Dig. 2,8Qui satisdare cogantur vel iurato promittant vel suae promissioni committantur (Von denen, welche gezwungen werden, Sicherheit zu stellen, oder ein eidliches Versprechen leisten, oder auf ihr einfaches Versprechen entlassen werden.)Dig. 2,9Si ex noxali causa agatur, quemadmodum caveatur (Wie Sicherheit gestellt wird, wenn eine Noxalklage erhoben [oder: wegen Schädenansprüchen geklagt] wird.)Dig. 2,10De eo per quem factum erit quominus quis in iudicio sistat (Von dem, welcher daran Schuld ist, dass sich Jemand nicht vor Gericht stellt.)Dig. 2,11Si quis cautionibus in iudicio sistendi causa factis non obtemperaverit (Wenn Jemand dem geleisteten Versprechen, sich vor Gerichte zu stellen, nicht nachgekommen ist.)Dig. 2,12De feriis et dilationibus et diversis temporibus (Von den Gerichtsferien und Aufschubsgestattungen und der Berechnung verschiedener Zeiten.)Dig. 2,13De edendo (Vom Vorzeigen.)Dig. 2,14De pactis (Von Verträgen.)Dig. 2,15De transactionibus (Von Vergleichen.)
Dig. 26,1De tutelis (Von den Bevormundungen.)Dig. 26,2De testamentaria tutela (Von der testamentarischen Vormundschaft.)Dig. 26,3De confirmando tutore vel curatore (Von der Bestätigung des Tutor oder Curator.)Dig. 26,4De legitimis tutoribus (Von den gesetzlichen Vormündern.)Dig. 26,5De tutoribus et curatoribus datis ab his qui ius dandi habent, et qui et in quibus causis specialiter dari possunt (Von den durch eine competente Obrigkeit bestellten Vormündern; ferner welche zu solchen Vormündern bestellt, und aus welchen Gründen diese eigentlich bestellt werden können.)Dig. 26,6Qui petant tutores vel curatores et ubi petantur (Von denen, welche um Vormünder oder Curatoren nachsuchen müssen, und wo dies geschehen soll.)Dig. 26,7 (0,6 %)De administratione et periculo tutorum et curatorum qui gesserint vel non et de agentibus vel conveniendis uno vel pluribus (Von der Verwaltung und Verantwortlichkeit der Tutoren und Curatoren, welche die Vormundschaft führten oder auch nicht, und von dem Verhältnisse derselben als Kläger oder Beklagte entweder einzeln oder in Mehrzahl.)Dig. 26,8De auctoritate et consensu tutorum et curatorum (Von der Ermächtigung und der Zustimmung der Vormünder und Curatoren.)Dig. 26,9Quando ex facto tutoris vel curatoris minores agere vel conveniri possunt (Wann aus der Handlung des Vormundes oder Curators Minderjährige klagen oder verklagt werden können.)Dig. 26,10De suspectis tutoribus et curatoribus (Von verdächtigen Vormündern und Curatoren.)
Dig. 40,1De manumissionibus (Von den Freilassungen.)Dig. 40,2De manumissis vindicta (Von den durch den Stab freigelassenen [Sclaven].)Dig. 40,3De manumissionibus quae servis ad universitatem pertinentibus imponuntur (Von den Freilassungen, welche Sclaven ertheilt werden, welche einer Gemeinheit angehören.)Dig. 40,4De manumissis testamento (Von den durch ein Testament freigelassenen [Sclaven.])Dig. 40,5De fideicommissariis libertatibus (Von den fideicommissarischen Freiheiten.)Dig. 40,6De ademptione libertatis (Von der Zurücknahme der Freiheit.)Dig. 40,7De statuliberis (Von den Bedingtfreien.)Dig. 40,8Qui sine manumissione ad libertatem perveniunt (Welche [Sclaven] ohne Freilassung zur Freiheit gelangen.)Dig. 40,9Qui et a quibus manumissi liberi non fiunt et ad legem Aeliam Sentiam (Welche Sclaven durch die Freilassung wegen ihrer selbst, und wegen ihres Freilassers nicht frei werden, und zum Aelisch-Sentischen Gesetz.)Dig. 40,10De iure aureorum anulorum (Von dem Recht der goldenen Ringe.)Dig. 40,11De natalibus restituendis (Von der Zurückversetzung in den Geburtsstand.)Dig. 40,12De liberali causa (Von dem Rechtsstreit über die Freiheit.)Dig. 40,13Quibus ad libertatem proclamare non licet (Welche nicht auf die Freiheit Anspruch machen dürfen.)Dig. 40,14Si ingenuus esse dicetur (Wenn behauptet werden wird, dass [ein Freigelassener] ein Freigeborner sei.)Dig. 40,15Ne de statu defunctorum post quinquennium quaeratur (Dass der Rechtszustand Verstorbener nach fünf Jahren nicht untersucht werden soll.)Dig. 40,16De collusione detegenda (Von der Entdeckung eines heimlichen Einverständnisses.)
Dig. 43,1De interdictis sive extraordinariis actionibus, quae pro his competunt (Von den Interdicten und ausserordentlichen Klagen, die an deren Statt zuständig sind.)Dig. 43,2Quorum bonorum (Welchen Nachlass.)Dig. 43,3Quod legatorum (Was von Vermächtnissen.)Dig. 43,4Ne vis fiat ei, qui in possessionem missus erit (Dass Dem keine Gewalt geschehe, der in den Besitz gesetzt sein wird.)Dig. 43,5De tabulis exhibendis (Von der Auslieferung der Testamente.)Dig. 43,6Ne quid in loco sacro fiat (Dass an einem heiligen Orte Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,7De locis et itineribus publicis (Von öffentlichen Plätzen und Wegen.)Dig. 43,8Ne quid in loco publico vel itinere fiat (Dass an einem öffentlichen Platze oder Wege Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,9De loco publico fruendo (Von dem Genuss eines öffentlichen Platzes.)Dig. 43,10De via publica et si quid in ea factum esse dicatur (Von öffentlichen Strassen und wenn etwas in demselben errichtet werden sein soll.)Dig. 43,11De via publica et itinere publico reficiendo (Von der Ausbesserung öffentlicher Strassen und Wege.)Dig. 43,12De fluminibus. ne quid in flumine publico ripave eius fiat, quo peius navigetur (Von den Flüssen, dass Etwas in einem öffentlichen Flusse oder an dessen Ufer nicht geschehe, wodurch die Schifffahrt beeinträchtigt wird.)Dig. 43,13Ne quid in flumine publico fiat, quo aliter aqua fluat, atque uti priore aestate fluxit (Dass in einem öffentlichen Fluss Etwas nicht geschehe, wodurch der Wasserfluss gegen den im vorhergehenden Sommer geändert wird.)Dig. 43,14Ut in flumine publico navigare liceat (Dass die Schifffahrt an einem öffentlichen Flusse gestattet sei.)Dig. 43,15De ripa munienda (Von der Befestigung des Ufers.)Dig. 43,16De vi et de vi armata (Von der Gewalt und der Gewalt mit Waffen.)Dig. 43,17Uti possidetis (Wie ihr besitzet.)Dig. 43,18De superficiebus (Von Erbpachtungen.)Dig. 43,19De itinere actuque privato (Von Privatwegen.)Dig. 43,20De aqua cottidiana et aestiva (Vom täglichen Wasser und dem Sommerwasser.)Dig. 43,21De rivis (Von den Kanälen.)Dig. 43,22De fonte (Von den Quellen.)Dig. 43,23De cloacis (Von den Kloaken.)Dig. 43,24Quod vi aut clam (Was gewaltsam oder heimlich.)Dig. 43,25De remissionibus (Von den Remissionen.)Dig. 43,26De precario (Vom bittweisen [Besitzverhältniss].)Dig. 43,27De arboribus caedendis (Vom Baumfällen.)Dig. 43,28De glande legenda (Vom Auflesen der Eicheln.)Dig. 43,29De homine libero exhibendo (Von der Auslieferung freier Menschen.)Dig. 43,30De liberis exhibendis, item ducendis (Von der Auslieferung der Kinder und deren Abführung.)Dig. 43,31Utrubi (Vom (Interdicte) Wo immer.)Dig. 43,32De migrando (Vom Ausziehen lassen.)Dig. 43,33De Salviano interdicto (Vom Salvianischen Interdict.)
Dig. 7,1,57Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Do­mi­nus fruc­tua­rio prae­dium, quod ei per usum fruc­tum ser­vie­bat, le­ga­vit, id­que prae­dium ali­quam­diu pos­ses­sum le­ga­ta­rius re­sti­tue­re fi­lio, qui cau­sam in­of­fi­cio­si tes­ta­men­ti rec­te per­tu­le­rat, co­ac­tus est: man­sis­se fruc­tus ius in­te­grum ex post fac­to ap­pa­ruit. 1Per fi­dei­com­mis­sum fruc­tu prae­dio­rum ob ali­men­ta li­ber­tis re­lic­to par­tium emo­lu­men­tum ex per­so­na vi­ta de­ce­den­tium ad do­mi­num pro­prie­ta­tis re­cur­rit.

Papin. lib. VII. Respons. Der Eigenthümer hat dem Niessbraucher ein Grundstück vermacht, woran demselben die Dienstbarkeit des Niessbrauchs zustand, worauf der Vermächtnissinhaber, nachdem er dasselbe eine Zeit lang besessen hatte, es dem Sohne [des Testators] wieder hat herausgeben müssen, weil derselbe mittelst der Klage wegen lieblosen Testaments obgesiegt hatte; hier blieb das Recht der Benutzung durch das, was sich nachher ereignet hatte, unangefochten. 1Wenn die Benutzung von Grundstücken mittelst Fideicommisses zum Unterhalt von Freigelassenen hinterlassen worden ist, so fällt der Ertrag theilweise je nach dem Ableben der Personen an den Eigenheitsherrn zurück.

Dig. 7,9,11Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Usu quo­que do­mus re­lic­to vi­ri bo­ni ar­bi­tra­tu cau­tio­nem in­ter­po­ni opor­tet: nec mu­tat, si pa­ter he­redes fi­lios si­mul ha­bi­ta­re cum uxo­re le­ga­ta­ria vo­luit.

Papin. lib. II. Respons. Auch wenn der Gebrauch an einem Hause hinterlassen worden ist, muss [wegen des] nach Ermessen eines guten Wirths [zu übenden Gebrauches] Sicherheit bestellt werden, und es ändert nichts, wenn der [testirende] Vater gewollt hat, dass seine zu Erben eingesetzten Söhne zugleich mit der Vermächtnissweise dazu berechtigten Mutter darin wohnen sollen.

Dig. 10,2,33Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Si pa­ter fa­mi­lias sin­gu­lis he­redi­bus fun­dos le­gan­do di­vi­sio­nis ar­bi­trio fun­gi vo­luit, non ali­ter par­tem suam co­he­res prae­sta­re co­ge­tur, quam si vi­ce mu­tua par­tem ne­xu pig­no­ris li­be­ram con­se­qua­tur.

Idem lib. VII. Resp. Wenn ein Familienvater, indem er seinen [beiden] Erben Landgüter vermachte, selbst die Vertheilung übernommen hat, so braucht der eine Miterbe seinen Antheil [dem andern] nur unter der Bedingung abzutreten, wenn er umgekehrt auch den Antheil [des andern] von der Pfandverbindlichkeit befreiet erlangt11Dieses durch die Kürze ganz dunkele Gesetz ist so zu verstehen: Ein Familienvater, der zwei Söhne (u. s. w.) zu Erben eingesetzt hat, vermacht denselben zwei Landgüter, von denen das eine mit einer Hypothekschuld belastet ist, das andere nicht, und weist jedem das seine davon an. Dieselben stehen nun zwar auch in Betreff der Güter im gleichen Verhältniss wie als Erben, doch findet rücksichtlich der beliebten Anweisung eine Fideicommissverbindlichkeit gegenseitig Statt. Daher muss jeder dem andern seinen ihm dem Erbrechte nach gebührenden Antheil an dessen angewiesen erhaltenem Gute erst abtreten, und dabei erfolgt natürlich, das derjenige, welcher das hypothekfreie Gut erhalten, dennoch zur Abstossung der Hypothek, womit das andere behaftet ist, seinen Antheil beitragen muss..

Dig. 22,1,8Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Equis per fi­dei­com­mis­sum re­lic­tis post mo­ram fe­tus quo­que prae­sta­bi­tur ut fruc­tus, sed fe­tus se­cun­dus ut cau­sa, sic­ut par­tus mu­lie­ris.

Idem lib. VII. Resp. Wenn stuten durch ein Fideicommiss hinterlassen worden sind, so wird nach einem Verzug [von Seiten des Erben] auch das [nachher geborene] Füllen als Frucht geleistet werden, aber das von dem Füllen geborene Füllen22Foetus secundus, nach den Basil. XXIII. t. 3. c. 8. T. III., als Zubehör, ebenso wie das von einer Frau (Sclavin) geborene Kind.

Dig. 26,7,41Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Qui plu­res tu­to­res ha­buit, unum, qui sol­ven­do non fuit, ra­tio­nem ac­tus sui ve­tuit red­de­re. quon­iam eius li­be­ra­tio, quod ex tu­te­la per­ce­pit aut do­lo con­tra­xit, non est re­lic­ta, con­tu­to­res, qui su­spec­tum fa­ce­re neg­le­xe­runt, ex cul­pa rec­te con­ve­niun­tur: tu­tor enim le­ga­ta­rius ex cul­pa, quae tes­ta­men­to re­mis­sa est, non te­ne­tur.

Idem lib. VII. Resp. Jemand, der mehrere Vormünder hatte, verbot einem von diesen, der zahlungsunfähig war, Rechenschaft über sein Handeln abzulegen. Weil diesem nun nicht auch Befreiung gegen Ansprüche auf das, was er aus der Vormundschaft in Händen hat, oder aus böser Absicht herbeiführte, vermacht worden war, so werden seine Mitvormünder, die es versäumten, ihn als verdächtig anzuklagen, mit Recht wegen ihrer Fahrlässigkeit belangt. Denn der Vormund, dem im Testamente die Erlassung dessen, was er aus Fahrlässigkeit verursachte, vermacht wurde, ist keiner Klage unterworfen.

Dig. 29,7,5Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. An­te ta­bu­las tes­ta­men­ti co­di­cil­li fac­ti non ali­ter va­lent, quam si tes­ta­men­to quod post­ea fac­tum est vel co­di­cil­lis con­fir­men­tur aut vo­lun­tas eo­rum quo­cum­que in­di­cio re­ti­nea­tur: sed non ser­va­bun­tur ea, de qui­bus ali­ter de­func­tus no­vis­si­me iu­di­ca­vit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 31,76Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Cum fi­lius di­vi­sis tri­bu­na­li­bus ac­tio­nem in­of­fi­cio­si tes­ta­men­ti ma­tris per­tu­lis­set at­que ita va­riae sen­ten­tiae iu­di­cum ex­sti­tis­sent, he­redem, qui fi­lium vi­ce­rat, pro par­ti­bus, quas aliis co­he­redi­bus abs­tu­lit fi­lius, non ha­bi­tu­rum prae­cep­tio­nes si­bi da­tas, non ma­gis quam ce­te­ros le­ga­ta­rios ac­tio­nes, con­sti­tit. sed li­ber­ta­tes ex tes­ta­men­to com­pe­te­re pla­cuit, cum pro par­te fi­lius de tes­ta­men­to ma­tris li­ti­gas­set. quod non erit tra­hen­dum ad ser­vi­tu­tes, quae pro par­te mi­nui non pos­sunt: pla­ne pe­te­tur in­te­gra ser­vi­tus ab eo qui fi­lium vi­cit, par­tis au­tem aes­ti­ma­tio prae­sta­bi­tur: aut si pa­ra­tus erit fi­lius pre­tio ac­cep­to ser­vi­tu­tem prae­be­re, do­li sum­mo­ve­bi­tur ex­cep­tio­ne le­ga­ta­rius, si non of­fe­rat par­tis aes­ti­ma­tio­nem, ex­em­plo sci­li­cet le­gis Fal­ci­diae. 1‘Lu­cio Sem­pro­nio le­go om­nem he­redi­ta­tem Pu­blii Mae­vii’. Sem­pro­nius ea de­mum one­ra sus­ci­piet, quae Mae­via­nae he­redi­ta­tis fue­runt et in diem mor­tis eius, qui he­res Mae­vii ex­sti­tit, per­se­ve­ra­ve­runt, sic­ut vi­ce mu­tua prae­sta­bun­tur ac­tio­nes, quae prae­sta­ri po­tue­runt. 2Do­mi­nus he­rede fruc­tua­rio scrip­to fun­dum sub con­di­cio­ne le­ga­vit. vo­lun­ta­tis ra­tio non pa­ti­tur, ut he­res ex cau­sa fruc­tus emo­lu­men­tum re­ti­neat: di­ver­sum in ce­te­ris prae­dio­rum ser­vi­tu­ti­bus, quas he­res ha­buit, re­spon­sum est: quon­iam fruc­tus por­tio­nis in­star op­ti­net. 3‘He­res meus Ti­tio da­to, quod ex tes­ta­men­to Sem­pro­nii de­be­tur mi­hi’. cum iu­re no­va­tio­nis, quam le­ga­ta­rius idem­que tes­ta­tor an­te fe­ce­rat, le­ga­tum ex tes­ta­men­to non de­bea­tur, pla­cuit fal­sam de­mons­tra­tio­nem le­ga­ta­rio non ob­es­se, nec in to­tum fal­sum vi­de­ri, quod ve­ri­ta­tis prim­or­dio ad­iu­va­re­tur. 4Ser­vus pu­re ma­nu­mis­sus, cui li­ber­tas prop­ter im­pe­d­imen­tum iu­ris post ad­itam he­redi­ta­tem non com­pe­tit, quod sta­tus eius ex­trin­se­cus sus­pen­di­tur (for­te prop­ter ad­ul­te­rii quaes­tio­nem), ex eo­dem tes­ta­men­to ne­que le­ga­ta ne­que fi­dei­com­mis­sa pu­re da­ta spe­ra­re pot­est, quia dies in­uti­li­ter ce­dit. 5Pa­ter cum fi­lia pro sem­is­se he­rede in­sti­tu­ta sic tes­ta­men­to lo­cu­tus fue­rat: ‘pe­to, cum mo­rie­ris, li­cet alios quo­que fi­lios sus­ce­pe­ris, Sem­pro­nio ne­po­ti meo plus tri­buas in ho­no­rem no­mi­nis mei’. ne­ces­si­tas qui­dem re­sti­tuen­di ne­po­ti­bus vi­ri­les par­tes prae­ce­de­re vi­de­ba­tur, sed mo­de­ran­dae por­tio­nis, quam ma­io­rem in unius ne­po­tis per­so­nam con­fer­ri vo­luit, ar­bi­trium fi­liae da­tum. 6Non iu­re tu­to­ri da­to ma­ter le­ga­vit: si con­sen­tiat, ut de­cre­to prae­to­ris con­fir­me­tur, et prae­tor non ido­neum ex­is­ti­met, ac­tio le­ga­ti non de­ne­ga­bi­tur. 7Qui Mu­cia­nam cau­tio­nem ali­cu­ius non fa­cien­di cau­sa in­ter­po­suit, si post­ea fe­ce­rit, fruc­tus quo­que le­ga­to­rum (quos prin­ci­pio pro­mit­ti ne­ces­se est) re­sti­tue­re de­bet. 8Va­riis ac­tio­ni­bus le­ga­to­rum si­mul le­ga­ta­rius uti non pot­est, quia le­ga­tum da­tum in par­tes di­vi­di non pot­est: non enim ea men­te da­tum est le­ga­ta­riis plu­ri­bus ac­tio­ni­bus uti, sed ut laxior eis agen­di fa­cul­tas sit, ex una, in­ter­im quae fue­rat elec­ta, le­ga­tum pe­te­re. 9Re­pe­ten­do­rum le­ga­to­rum fa­cul­tas ex eo tes­ta­men­to so­lu­to­rum dan­da est, quod ir­ri­tum es­se post de­func­ti me­mo­riam dam­na­tam ap­pa­ruit, mo­do si iam le­ga­tis so­lu­tis cri­men per­duel­lio­nis il­la­tum est.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 32,91Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Prae­diis per prae­cep­tio­nem fi­liae da­tis cum re­li­quis ac­to­rum et co­lo­no­rum ea re­li­qua vi­den­tur le­ga­ta, quae de red­itu prae­dio­rum in ea­dem cau­sa man­se­runt: alio­quin pe­cu­niam a co­lo­nis ex­ac­tam et in ka­len­da­rium in ea­dem re­gio­ne ver­sam re­li­quis non con­ti­ne­ri ne­que co­lo­no­rum ne­que ac­to­rum fa­ci­le con­sta­bit, tam­et­si no­mi­na­tim ac­to­res ad fi­liam per­ti­ne­re vo­luit. 1Ex his ver­bis: ‘Lu­cio Ti­tio prae­dia mea il­la cum prae­to­rio, sic­ut a me in diem mor­tis meae pos­ses­sa sunt, do’ in­stru­men­tum rus­ti­cum et om­nia, quae ibi fue­runt, quo do­mi­nus fuis­set in­struc­tior, de­be­ri con­ve­nit: co­lo­no­rum re­li­qua non de­ben­tur. 2Pa­ter fi­lio ta­ber­nam pur­pu­ra­riam cum ser­vis in­sti­to­ri­bus et pur­pu­ris, quae in diem mor­tis eius ibi fue­runt, le­ga­vit. ne­que pre­tia pur­pu­rae con­di­ta ne­que de­bi­ta ne­que re­li­qua le­ga­to con­ti­ne­ri pla­cuit. 3‘Ti­tio Se­ia­na prae­dia, sic­uti com­pa­ra­ta sunt, do le­go’. cum es­sent Ga­bi­nia­na quo­que si­mul uno pre­tio com­pa­ra­ta, non suf­fi­ce­re so­lum ar­gu­men­tum emp­tio­nis re­spon­di, sed in­spi­cien­dum, an lit­te­ris et ra­tio­ni­bus ap­pel­la­tio­ne Se­ia­no­rum Ga­bi­nia­na quo­que con­ti­nen­tur et utrius­que pos­ses­sio­nis con­fu­si red­itus ti­tu­lo Se­ia­no­rum ac­cep­to la­ti es­sent. 4Bal­neas le­ga­tae do­mus es­se por­tio­nem con­sta­bat: quod si eas pu­bli­ce prae­buit, ita do­mus es­se por­tio­nem bal­neas, si per do­mum quo­que in­trin­se­cus ad­iren­tur et in usu pa­tris fa­mi­liae vel uxo­ris non­num­quam fue­runt et mer­ce­des eius in­ter ce­te­ras me­ri­to­rio­rum do­mus ra­tio­ni­bus ac­cep­to fe­re­ban­tur et uno pre­tio com­pa­ra­tae vel in­struc­tae com­mu­ni con­iunc­tu fuis­sent. 5Qui do­mum pos­si­de­bat, hor­tum vi­ci­num ae­di­bus com­pa­ra­vit ac post­ea do­mum le­ga­vit. si hor­tum do­mus cau­sa com­pa­ra­vit, ut amoe­nio­rem do­mum ac sal­u­brio­rem pos­si­de­ret, ad­itum­que in eum per do­mum ha­buit et ae­dium hor­tus ad­di­ta­men­tum fuit, do­mus le­ga­to con­ti­ne­bi­tur. 6Ap­pel­la­tio­ne do­mus in­su­lam quo­que in­iunc­tam do­mui vi­de­ri, si uno pre­tio cum do­mu fuis­set com­pa­ra­ta et utrius­que pen­sio­nes si­mi­li­ter ac­cep­to la­tas ra­tio­ni­bus os­ten­de­re­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,1,9Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Fun­dus, quem pa­ter fa­mi­lias li­ber­tis le­ga­to­rum no­mi­ne, quae in an­nos sin­gu­los re­lin­quit, pig­nus es­se vo­luit, ex cau­sa fi­dei­com­mis­si rei ser­van­dae gra­tia rec­te pe­te­tur. Paulus notat: hoc ad­mit­ten­dum est et in aliis re­bus he­redi­ta­riis, ut et in eas le­ga­ta­rius mit­ta­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,2,24Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Uxo­ri fruc­tu bo­no­rum le­ga­to fae­nus quo­que sor­tium, quas de­func­tus col­lo­ca­vit, post im­ple­tam ex se­na­tus con­sul­to cau­tio­nem prae­sta­bi­tur. igi­tur usu­ras no­mi­num in he­redi­ta­te re­lic­to­rum an­te cau­tio­nem in­ter­po­si­tam de­bi­tas vel­ut sor­tes in cau­tio­nem de­du­ci ne­ces­se est. non idem ser­va­bi­tur no­mi­ni­bus ab he­rede fac­tis: tunc enim sor­tes dum­ta­xat le­ga­ta­rio da­bun­tur aut, quod prop­ter mo­ram usu­ras quo­que red­di pla­cuit, su­per his non ca­ve­bi­tur. 1‘Scor­pum ser­vum meum Sem­pro­niae con­cu­bi­nae meae ser­vi­re vo­lo’. non vi­de­tur pro­prie­tas ser­vi re­lic­ta, sed usus fruc­tus.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,3,6Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Pa­ter fi­liae do­mum le­ga­vit ei­que per do­mus he­redi­ta­rias ius trans­eun­di prae­sta­ri vo­luit. si fi­lia do­mum suam ha­bi­tet, vi­ro quo­que ius trans­eun­di prae­sta­bi­tur: alio­quin fi­liae prae­sta­ri non vi­de­bi­tur. quod si quis non usum trans­eun­di per­so­nae da­tum, sed le­ga­tum ser­vi­tu­tis es­se ple­num in­tel­le­gat, tan­tun­dem iu­ris ad he­redem quo­que trans­mit­te­tur: quod hic ne­qua­quam ad­mit­ten­dum est, ne, quod af­fec­tu fi­liae da­tum est, hoc et ad ex­te­ros eius he­redes trans­ire vi­dea­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,4,8Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Vir uxo­ri, quae do­tem in man­ci­piis ha­be­bat, pe­cu­niam pro do­te le­ga­ve­rat: vi­vo vi­ro man­ci­piis mor­tuis uxor post vi­rum vi­ta de­ces­sit. ad he­redem eius ac­tio le­ga­ti rec­te trans­mit­ti­tur, quon­iam ma­ri­ti vo­lun­tas ser­van­da est.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,7,2Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Cum pa­ter plu­ri­bus fi­liis he­redi­bus scrip­tis duo­bus prae­cep­tio­nem bo­no­rum aviae prae­ter par­tes he­redi­ta­rias de­dis­set, pro par­ti­bus co­he­redum vi­ri­les ha­bi­tu­ros le­ga­ta­rios pla­cuit. 1Do­tes prae­dio­rum, quae Grae­co vo­ca­bu­lo ἐνθῆκαι ap­pel­lan­tur, cum non in­struc­ta le­gan­tur, le­ga­ta­rio non prae­stan­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,8,19Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Cum do­mi­nus ser­vum vel­let ma­nu­mit­te­re, pro­fes­sio­nem edi si­bi pe­cu­lii ius­sit at­que ita ser­vus li­ber­ta­tem ac­ce­pit. res pe­cu­lii pro­fes­sio­ni sub­trac­tas non vi­de­ri ma­nu­mis­so ta­ci­te con­ces­sas ap­pa­ruit. 1Tes­ta­men­to da­ta li­ber­ta­te pe­cu­lium le­ga­ve­rat eun­dem­que post­ea ma­nu­mi­se­rat: li­ber­tus, ut et no­mi­num pe­cu­lii ac­tio­nes ei prae­sta­ren­tur, ex tes­ta­men­to con­se­que­tur. 2Fi­lius fa­mi­lias, cui pa­ter pe­cu­lium le­ga­vit, ser­vum pe­cu­lii vi­vo pa­tre ma­nu­mi­sit: ser­vus com­mu­nis om­nium he­redum est ex­emp­tus pe­cu­lio prop­ter fi­lii de­sti­na­tio­nem, quia id pe­cu­lium ad le­ga­ta­rium per­ti­net, quod in ea cau­sa mo­rien­te pa­tre in­ve­nia­tur:

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,10,9Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Le­ga­ta su­pel­lec­ti­li cum spe­cies ex ab­un­dan­ti per im­pe­ritiam enu­me­ren­tur, ge­ne­ra­li le­ga­to non de­ro­ga­tur: si ta­men spe­cies cer­ti nu­me­ri de­mons­tra­tae fue­rint, mo­dus ge­ne­ri da­tus in his spe­cie­bus in­tel­le­gi­tur. idem ser­va­bi­tur in­struc­to prae­dio le­ga­to, si quae­dam spe­cies nu­me­rum cer­tum ac­ce­pe­rint. 1Su­pel­lec­ti­lis men­sas es­se cu­ius­cum­que ma­te­riae, sci­li­cet vel ar­gen­teas vel ar­gen­to in­clu­sas pla­cet: nam et ar­gen­teos lec­tos, item ar­gen­tea can­de­la­bra su­pel­lec­ti­li ce­de­re pos­te­rior ae­tas re­ce­pit: cum et Uli­xem ex au­ro et ar­gen­to lec­tum vi­ven­tis ar­bo­ris trun­cis ae­di­fi­ca­tum or­nas­se, quem Pe­ne­lo­pa re­co­gnos­cen­di vi­ri sig­num ac­ce­pit, ut vo­luit Ho­me­rus. 2Su­pel­lec­ti­li sua om­ni le­ga­ta ac­cep­tum ar­gen­tum pig­no­ri non con­ti­ne­bi­tur, quia su­pel­lec­ti­lem suam le­ga­vit, uti­que si non in usu cre­di­to­ris id ar­gen­tum vo­lun­ta­te de­bi­to­ris fuit, sed pro­pos­i­tum prop­ter con­trac­tus fi­dem ac re­sti­tuen­dae rei vin­cu­lum.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,1,8Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Pe­cu­niae sor­tem ali­men­tis li­ber­to­rum de­sti­na­tam unum ex he­redi­bus se­cun­dum vo­lun­ta­tem de­func­ti prae­ci­pien­tem ca­ve­re non es­se co­gen­dum ex per­so­na de­fi­cien­tium par­tes co­he­redi­bus re­sti­tui pla­cuit: ob eam igi­tur spe­ciem post mor­tem om­nium li­ber­to­rum in­de­bi­ti non com­pe­tit ac­tio nec uti­lis da­bi­tur. di­ver­sa cau­sa est eius, cui le­ga­to­rum di­vi­sio man­da­tur: nam ea res prae­sen­tem ac mo­men­ta­riam cu­ram in­iun­git, ali­men­to­rum ve­ro prae­ben­do­rum ne­ces­si­tas one­ri­bus mens­truis at­que an­nuis ve­re­cun­diam quo­que pul­san­ti­bus ad­strin­gi­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,3,23Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Pro­cu­ra­tor, a quo ra­tio­nem he­res ex­ige­re pro­hi­bi­tus eo­que no­mi­ne pro­cu­ra­to­rem li­be­ra­re dam­na­tus est, pe­cu­niam ab ar­gen­ta­rio de­bi­tam ex con­trac­tu, quem ut pro­cu­ra­tor fe­cit, iu­re man­da­ti co­ge­tur re­sti­tue­re vel ac­tio­nes prae­sta­re.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,4,23Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Pa­ter in­ter fi­lios fa­cul­ta­ti­bus di­vi­sis fi­liam ex ra­tio­ne pri­mi­pi­li com­mo­do­rum tre­cen­tos au­reos ac­ci­pe­re vo­luit ac post­ea de pe­cu­nia com­mo­do­rum pos­ses­sio­nem pa­ra­vit. ni­hi­lo mi­nus fra­tres et co­he­redes so­ro­ri fi­dei­com­mis­sum prae­sta­bunt: non enim ab­sump­tum vi­de­tur, quod in cor­pus pa­tri­mo­nii ver­sum est. cum au­tem in­ter fi­lios di­vi­so pa­tri­mo­nio res in­di­vi­sas ad om­nes co­he­redes per­ti­ne­re vo­luis­set, ita pos­ses­sio­nem ex com­mo­dis com­pa­ra­tam di­vi­di pla­cuit, ut in eam su­per­flui pre­tii fi­lia por­tio­nem he­redi­ta­riam ac­ci­piat: hoc enim eve­ni­ret in bo­nis pe­cu­nia re­lic­ta.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,5,1Pa­pi­nia­nus li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Fun­dum Mae­via­num aut Se­ia­num Ti­tio le­ga­ve­rat, cum uni­ver­sa pos­ses­sio plu­rium prae­dio­rum sub ap­pel­la­tio­ne fun­di Mae­via­ni ra­tio­ni­bus de­mons­tra­re­tur. re­spon­di non vi­de­ri ce­te­ra prae­dia le­ga­to vo­luis­se de­func­tum ce­de­re, si fun­di Se­ia­ni pre­tium a fun­di Mae­via­ni pre­tio non mag­na pe­cu­nia di­stin­gue­re­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 35,1,77Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Avia, quae ne­po­tem sub con­di­cio­ne em­an­ci­pa­tio­nis pro par­te he­redem in­sti­tue­rat, ita post­ea co­di­cil­lis scribsit: ‘hoc am­plius ne­po­ti meo, quam quod eum he­redem in­sti­tui, le­go prae­dia il­la’. con­di­cio­nem em­an­ci­pa­tio­nis re­pe­ti­tam vi­de­ri pla­cet, quam­vis avia nul­lam in le­ga­tis, ut in he­redi­ta­te, sub­sti­tu­tio­nem fe­cis­set. nam et cum ser­vus pu­re qui­dem li­ber, he­res au­tem sub con­di­cio­ne scrip­tus et, si he­res non ex­sti­te­rit, le­ga­tum ac­ci­pe­re ius­sus est, in le­ga­to re­pe­ti­tam vi­de­ri li­ber­ta­tem di­vus Pius re­scribsit. 1Mu­cia­na cau­tio lo­cum non ha­bet, si per aliam con­di­cio­nem ac­tio le­ga­ti dif­fer­ri pos­sit. 2‘Ti­tio, si mu­lier non nub­se­rit, he­res cen­tum da­to’: quam pe­cu­niam ei­dem mu­lie­ri Ti­tius re­sti­tue­re ro­ga­tus est. si nub­se­rit mu­lier die le­ga­ti ce­den­te, fi­dei­com­mis­sum pe­tet: re­mo­to au­tem fi­dei­com­mis­so le­ga­ta­rius ex­em­plum Mu­cia­nae cau­tio­nis non ha­be­bit. 3Pa­ter ex­he­redatae fi­liae tu­to­res de­dit eos­que, si ma­ter eius, im­pu­be­re fi­lia con­sti­tu­ta, vi­ta de­ces­sis­set, ad rem ge­ren­dam ac­ce­de­re ius­sit, cum uxo­ri man­da­tum es­set, ut mo­riens fi­liae com­mu­ni de­cies re­sti­tue­ret. non sub con­di­cio­ne tu­to­res vi­de­bun­tur da­ti nec, si quid aliud in­ter­ea puel­la quae­sis­set, eius ad­mi­nis­tra­tio­ne pro­hi­be­ri, cau­tio ve­ro fi­dei­com­mis­si ma­tri re­mis­sa. quo­cum­que in­di­cio vo­lun­ta­tis cau­tio le­ga­to­rum vel fi­dei­com­mis­so­rum re­mit­ti pot­est. ita­que si cau­tio­nis non pe­ten­dae con­di­cio le­ga­to vel fi­dei­com­mis­so prae­scri­ba­tur, con­di­cio­nem ea res non fa­ciet: non enim de­fi­ciet, si quis ca­ve­ri de­si­de­ra­ve­rit, one­re cau­tio­nis non se­cu­to, quod ad­ver­sus in­vi­tum ho­die iu­re pu­bli­co se­qui non pot­est, post­quam re­mit­ti pos­se cau­tio­nem pla­cuit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 35,1,100Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Ti­tiae, si non nub­se­rit, du­cen­ta, si nub­se­rit, cen­tum le­ga­vit: nub­sit mu­lier. du­cen­ta, non et­iam cen­tum re­si­dua pe­tat: rid­icu­lum est enim ean­dem et ut vi­duam et ut nup­tam ad­mit­ti.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 36,1,58Idem li­bro sep­ti­mo re­spon­so­rum. Fi­liam fra­tri­bus cer­tis re­bus ac­cep­tis he­redi­ta­tem re­sti­tue­re pa­ter vo­luit: an­te re­sti­tu­tam he­redi­ta­tem in pos­ses­sio­nem he­redi­ta­tis fi­liam quo­que mit­ti pla­cuit. cum au­tem in­ter­ea fi­lii res bo­no­rum in so­li­dum dis­tra­xis­sent, item alias pig­no­ri de­dis­sent, he­redi­ta­te post­ea re­sti­tu­ta con­sti­tit ex eo fac­to ce­te­ra­rum quo­que por­tio­num ven­di­tio­nes, item pi­g­no­ra con­fir­ma­ri.

Übersetzung nicht erfasst.