Corpus iurisprudentiae Romanae

Repertorium zu den Quellen des römischen Rechts

Digesta Iustiniani Augusti

Recognovit Mommsen (1870) et retractavit Krüger (1928)
Deutsche Übersetzung von Otto/Schilling/Sintenis (1830–1833)
Iul.dig. XXXIII
Digestorum lib.Iuliani Digestorum libri

Digestorum libri

cum Notis Marcelli et Pauli et Scaevolae

Ex libro XXXIII

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Dig. 1,1De iustitia et iure (Von der Gerechtigkeit und dem Recht.)Dig. 1,2De origine iuris et omnium magistratuum et successione prudentium (Von dem Ursprung des Rechts und aller Staatsbeamten, so wie der Folge der Rechtsgelehrten.)Dig. 1,3De legibus senatusque consultis et longa consuetudine (Von den Gesetzen, den Senatsbeschlüssen und dem Gewohnheitsrechte.)Dig. 1,4De constitutionibus principum (Von den Constitutionen der Kaiser.)Dig. 1,5De statu hominum (Vom Zustand der Menschen.)Dig. 1,6De his qui sui vel alieni iuris sunt (Von denen, die eigenen Rechtens, und denen, die fremdem Rechte unterworfen sind.)Dig. 1,7De adoptionibus et emancipationibus et aliis modis quibus potestas solvitur (Von der Annahme an Kindes Statt, der Entlassung aus der [väterlichen] Gewalt, und andern Arten deren Aufhebung.)Dig. 1,8De divisione rerum et qualitate (Von der Eintheilung der Sachen und deren Beschaffenheit.)Dig. 1,9De senatoribus (Von den Senatoren.)Dig. 1,10De officio consulis (Von der Amtspflicht des Consuls.)Dig. 1,11De officio praefecti praetorio (Von der Amtspflicht des Präfectus Prätorio.)Dig. 1,12De officio praefecti urbi (Von der Amtspflicht des Stadtvorstehers.)Dig. 1,13De officio quaestoris (Von der Amtspflicht des Quästors.)Dig. 1,14De officio praetorum (Von der Amtspflicht der Prätoren.)Dig. 1,15De officio praefecti vigilum (Von der Amtspflicht des Wachtvorstehers.)Dig. 1,16De officio proconsulis et legati (Von der Amtspflicht des Proconsul und des Legaten.)Dig. 1,17De officio praefecti Augustalis (Von der Amtspflicht des Kaiserlichen Präfecten.)Dig. 1,18De officio praesidis (Von der Amtspflicht des Präsidenten.)Dig. 1,19De officio procuratoris Caesaris vel rationalis (Von der Amtspflicht des Procurators des Kaisers oder Rentbeamten.)Dig. 1,20De officio iuridici (Von der Amtspflicht des Gerichtsverwalters.)Dig. 1,21De officio eius, cui mandata est iurisdictio (Von der Amtspflicht dessen, der mit der Gerichtsbarkeit beauftragt worden ist.)Dig. 1,22De officio adsessorum (Von der Amtspflicht der [Gerichts-] Beisitzer.)
Dig. 2,1De iurisdictione (Von der Gerichtsbarkeit.)Dig. 2,2Quod quisque iuris in alterum statuerit, ut ipse eodem iure utatur (Welche Rechtsgrundsätze Jemand gegen einen Andern aufgebracht hat, die sollen gegen ihn selbst in Anwendung gebracht werden dürfen.)Dig. 2,3Si quis ius dicenti non obtemperaverit (Wenn jemand dem, welcher Recht spricht, nicht gehorcht haben sollte.)Dig. 2,4De in ius vocando (Von der Berufung ins Gericht.)Dig. 2,5Si quis in ius vocatus non ierit sive quis eum vocaverit, quem ex edicto non debuerit (Wenn Jemand vor Gericht berufen worden und nicht gegangen ist, oder die dahin berufen worden sind, welche man dem Edicte nach nicht hätte berufen sollen.)Dig. 2,6In ius vocati ut eant aut satis vel cautum dent (Dass vor Gericht Berufene dahin gehen, oder Bürgen oder anders Sicherheit stellen.)Dig. 2,7Ne quis eum qui in ius vocabitur vi eximat (Dass Niemand den, welcher vor Gericht berufen wird, mit Gewalt entreisse.)Dig. 2,8Qui satisdare cogantur vel iurato promittant vel suae promissioni committantur (Von denen, welche gezwungen werden, Sicherheit zu stellen, oder ein eidliches Versprechen leisten, oder auf ihr einfaches Versprechen entlassen werden.)Dig. 2,9Si ex noxali causa agatur, quemadmodum caveatur (Wie Sicherheit gestellt wird, wenn eine Noxalklage erhoben [oder: wegen Schädenansprüchen geklagt] wird.)Dig. 2,10De eo per quem factum erit quominus quis in iudicio sistat (Von dem, welcher daran Schuld ist, dass sich Jemand nicht vor Gericht stellt.)Dig. 2,11Si quis cautionibus in iudicio sistendi causa factis non obtemperaverit (Wenn Jemand dem geleisteten Versprechen, sich vor Gerichte zu stellen, nicht nachgekommen ist.)Dig. 2,12De feriis et dilationibus et diversis temporibus (Von den Gerichtsferien und Aufschubsgestattungen und der Berechnung verschiedener Zeiten.)Dig. 2,13De edendo (Vom Vorzeigen.)Dig. 2,14De pactis (Von Verträgen.)Dig. 2,15De transactionibus (Von Vergleichen.)
Dig. 40,1De manumissionibus (Von den Freilassungen.)Dig. 40,2De manumissis vindicta (Von den durch den Stab freigelassenen [Sclaven].)Dig. 40,3De manumissionibus quae servis ad universitatem pertinentibus imponuntur (Von den Freilassungen, welche Sclaven ertheilt werden, welche einer Gemeinheit angehören.)Dig. 40,4De manumissis testamento (Von den durch ein Testament freigelassenen [Sclaven.])Dig. 40,5De fideicommissariis libertatibus (Von den fideicommissarischen Freiheiten.)Dig. 40,6De ademptione libertatis (Von der Zurücknahme der Freiheit.)Dig. 40,7De statuliberis (Von den Bedingtfreien.)Dig. 40,8Qui sine manumissione ad libertatem perveniunt (Welche [Sclaven] ohne Freilassung zur Freiheit gelangen.)Dig. 40,9Qui et a quibus manumissi liberi non fiunt et ad legem Aeliam Sentiam (Welche Sclaven durch die Freilassung wegen ihrer selbst, und wegen ihres Freilassers nicht frei werden, und zum Aelisch-Sentischen Gesetz.)Dig. 40,10De iure aureorum anulorum (Von dem Recht der goldenen Ringe.)Dig. 40,11De natalibus restituendis (Von der Zurückversetzung in den Geburtsstand.)Dig. 40,12De liberali causa (Von dem Rechtsstreit über die Freiheit.)Dig. 40,13Quibus ad libertatem proclamare non licet (Welche nicht auf die Freiheit Anspruch machen dürfen.)Dig. 40,14Si ingenuus esse dicetur (Wenn behauptet werden wird, dass [ein Freigelassener] ein Freigeborner sei.)Dig. 40,15Ne de statu defunctorum post quinquennium quaeratur (Dass der Rechtszustand Verstorbener nach fünf Jahren nicht untersucht werden soll.)Dig. 40,16De collusione detegenda (Von der Entdeckung eines heimlichen Einverständnisses.)
Dig. 43,1De interdictis sive extraordinariis actionibus, quae pro his competunt (Von den Interdicten und ausserordentlichen Klagen, die an deren Statt zuständig sind.)Dig. 43,2Quorum bonorum (Welchen Nachlass.)Dig. 43,3Quod legatorum (Was von Vermächtnissen.)Dig. 43,4Ne vis fiat ei, qui in possessionem missus erit (Dass Dem keine Gewalt geschehe, der in den Besitz gesetzt sein wird.)Dig. 43,5De tabulis exhibendis (Von der Auslieferung der Testamente.)Dig. 43,6Ne quid in loco sacro fiat (Dass an einem heiligen Orte Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,7De locis et itineribus publicis (Von öffentlichen Plätzen und Wegen.)Dig. 43,8Ne quid in loco publico vel itinere fiat (Dass an einem öffentlichen Platze oder Wege Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,9De loco publico fruendo (Von dem Genuss eines öffentlichen Platzes.)Dig. 43,10De via publica et si quid in ea factum esse dicatur (Von öffentlichen Strassen und wenn etwas in demselben errichtet werden sein soll.)Dig. 43,11De via publica et itinere publico reficiendo (Von der Ausbesserung öffentlicher Strassen und Wege.)Dig. 43,12De fluminibus. ne quid in flumine publico ripave eius fiat, quo peius navigetur (Von den Flüssen, dass Etwas in einem öffentlichen Flusse oder an dessen Ufer nicht geschehe, wodurch die Schifffahrt beeinträchtigt wird.)Dig. 43,13Ne quid in flumine publico fiat, quo aliter aqua fluat, atque uti priore aestate fluxit (Dass in einem öffentlichen Fluss Etwas nicht geschehe, wodurch der Wasserfluss gegen den im vorhergehenden Sommer geändert wird.)Dig. 43,14Ut in flumine publico navigare liceat (Dass die Schifffahrt an einem öffentlichen Flusse gestattet sei.)Dig. 43,15De ripa munienda (Von der Befestigung des Ufers.)Dig. 43,16De vi et de vi armata (Von der Gewalt und der Gewalt mit Waffen.)Dig. 43,17Uti possidetis (Wie ihr besitzet.)Dig. 43,18De superficiebus (Von Erbpachtungen.)Dig. 43,19De itinere actuque privato (Von Privatwegen.)Dig. 43,20De aqua cottidiana et aestiva (Vom täglichen Wasser und dem Sommerwasser.)Dig. 43,21De rivis (Von den Kanälen.)Dig. 43,22De fonte (Von den Quellen.)Dig. 43,23De cloacis (Von den Kloaken.)Dig. 43,24Quod vi aut clam (Was gewaltsam oder heimlich.)Dig. 43,25De remissionibus (Von den Remissionen.)Dig. 43,26De precario (Vom bittweisen [Besitzverhältniss].)Dig. 43,27De arboribus caedendis (Vom Baumfällen.)Dig. 43,28De glande legenda (Vom Auflesen der Eicheln.)Dig. 43,29De homine libero exhibendo (Von der Auslieferung freier Menschen.)Dig. 43,30De liberis exhibendis, item ducendis (Von der Auslieferung der Kinder und deren Abführung.)Dig. 43,31Utrubi (Vom (Interdicte) Wo immer.)Dig. 43,32De migrando (Vom Ausziehen lassen.)Dig. 43,33De Salviano interdicto (Vom Salvianischen Interdict.)
Dig. 30,6Iu­lia­nus li­bro tri­ge­si­mo ter­tio di­ges­to­rum. ‘Sti­chum, qui meus erit cum mo­riar, he­res meus da­to’: ma­gis con­di­cio­nem le­ga­to in­ie­cis­se quam de­mons­tra­re vo­luis­se pa­trem fa­mi­lias ap­pa­ret eo quod, si de­mons­tran­di cau­sa haec ora­tio po­ne­re­tur, ita con­cep­ta es­set ‘Sti­chus qui meus est’, non ‘qui meus erit’. sed con­di­cio ta­lis ac­ci­pi de­bet ‘qua­te­nus meus erit’, ut, si to­tum alie­na­ve­rit, le­ga­tum ex­stin­gua­tur, si par­tem, pro ea par­te de­bea­tur, quae tes­ta­to­ris mor­tis tem­po­re fue­rit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 30,82Idem li­bro tri­ge­si­mo ter­tio di­ges­to­rum. Non quo­cum­que mo­do si le­ga­ta­rii res fac­ta fue­rit die ce­den­te, ob­li­ga­tio le­ga­ti ex­stin­gui­tur, sed ita, si eo mo­do fue­rit eius, quo avel­li non pos­sit. po­na­mus rem, quae mi­hi pu­re le­ga­ta sit, ac­ci­pe­re me per tra­di­tio­nem die le­ga­ti ce­den­te ab eo he­rede, a quo ea­dem sub con­di­cio­ne alii le­ga­ta fue­rit: nem­pe agam ex tes­ta­men­to, quia is sta­tus est eius, ut ex­is­ten­te con­di­cio­ne dis­ces­su­rum sit a me do­mi­nium. nam et si ex sti­pu­la­tio­ne mi­hi Sti­chus de­bea­tur et is, cum sub con­di­cio­ne alii le­ga­tus es­set, fac­tus fue­rit meus ex cau­sa lu­cra­ti­va, ni­hi­lo mi­nus ex­sis­ten­te con­di­cio­ne ex sti­pu­la­tu age­re pot­ero. 1Si ex bo­nis eius, qui rei pu­bli­cae cau­sa ab­erat, rem usu ad­quisie­rim et ea an­te­quam evin­ce­re­tur mi­hi le­ga­ta sit, de­in­de post­ea evin­ca­tur, rec­te ex tes­ta­men­to pe­tam eam mi­hi da­ri opor­te­re. 2Fun­dus mi­hi le­ga­tus est: pro­prie­ta­tem eius fun­di red­emi de­trac­to usu fruc­tu: post­ea ven­di­tor ca­pi­te mi­nu­tus est et usus fruc­tus ad me per­ti­ne­re coe­pit. si ex tes­ta­men­to ege­ro, iu­dex tan­ti li­tem aes­ti­ma­re de­be­bit, quan­tum mi­hi ab­erit. 3Marcellus. Idem erit et si par­tem red­eme­ro, pars mi­hi le­ga­ta est aut do­na­ta: par­tem enim dum­ta­xat pe­te­re de­be­bo. 4Iulianus. Quod si le­ga­tum mi­hi est quod ex Pam­phi­la na­tum erit, ego Pam­phi­lam mer­ca­tus sum et ea apud me pe­pe­rit, non pos­sum vi­de­ri par­tum ex cau­sa lu­cra­ti­va ha­be­re, quia ma­trem eius mer­ca­tus sum: ar­gu­men­tum rei est, quod evic­to eo ac­tio ex emp­to com­pe­tit. 5Qui Gaium et Lu­cium eius­dem pe­cu­niae reos ha­be­bat si ita le­ga­ve­rit: ‘quod mi­hi Gaius de­bet, id he­res meus Sem­pro­nio dam­nas es­to da­re: quod mi­hi Lu­cius de­bet, id he­res meus Mae­vio dam­nas es­to da­re’, eam con­di­cio­nem he­redis sui con­sti­tuit, ut is ne­ces­se ha­beat al­te­ri ac­tio­nes suas, al­te­ri li­tis aes­ti­ma­tio­nem prae­sta­re. si ta­men vi­vus tes­ta­tor Gaio ac­cep­tum fe­cit, ne­ces­se est, ut Sem­pro­nii et Mae­vii le­ga­tum in­uti­le sit. 6Cum mi­hi Sti­chus aut Pam­phi­lus le­ga­ti fuis­sent duo­rum tes­ta­men­tis et Sti­chum ex al­te­ro tes­ta­men­to con­se­cu­tus fuis­sem, ex al­te­ro Pam­phi­lum pe­te­re pos­sum, quia et si uno tes­ta­men­to Sti­chus aut Pam­phi­lus le­ga­ti fuis­sent et Sti­chus ex cau­sa lu­cra­ti­va meus fac­tus fuis­set, ni­hi­lo mi­nus Pam­phi­lum pe­te­re pos­sem.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 30,84Iu­lia­nus li­bro tri­ge­si­mo ter­tio di­ges­to­rum. Hu­ius­mo­di le­ga­tum: ‘si Ti­tius he­redi meo ca­ve­rit cen­tum Mae­vio se da­tu­rum, et he­res meus Ti­tio cen­tum da­to’, uti­le le­ga­tum est, quem­ad­mo­dum quod ali­cui le­ga­tum ex cau­sa fi­dei­com­mis­si re­sti­tua­tur. 1Ea­dem ra­tio­ne hoc quo­que le­ga­tum uti­le sit: ‘si Ti­tius he­redi meo ca­ve­rit se in mu­ni­ci­pio ex cen­tum au­reis opus fac­tu­rum, tum ei cen­tum au­reos he­res meus da­re dam­nas es­to’. 2Si Sem­pro­nius Ti­tium he­redem in­sti­tue­rit et ab eo post bi­en­nium fun­dum da­ri ius­se­rit Mae­vio, Ti­tius de­in­de ab he­rede suo eun­dem fun­dum Mae­vio prae­sen­ti die le­ga­ve­rit et Mae­vius pre­tium fun­di ab he­rede Ti­tii ac­ce­pe­rit: si ex tes­ta­men­to Sem­pro­nii fun­dum pe­te­re ve­lit, ex­cep­tio­ne re­pel­li pot­erit si pre­tio fun­di con­ten­tus non erit. 3Si cui ho­mo le­ga­tus fuis­set et per le­ga­ta­rium ste­tis­set, quo mi­nus Sti­chum, cum he­res tra­de­re vo­le­bat, ac­ci­pe­ret, mor­tuo Sti­cho ex­cep­tio do­li ma­li he­redi prod­erit. 4Ae­des, qui­bus he­redis ae­des ser­vie­bant, le­ga­tae sunt tra­di­tae le­ga­ta­rio non im­po­si­ta ser­vi­tu­te. di­xi pos­se le­ga­ta­rium ex tes­ta­men­to age­re, quia non ple­num le­ga­tum ac­ce­pis­set: nam et eum, qui de­bi­li­ta­tum ab he­rede ser­vum ac­ce­pe­rit, rec­te ex tes­ta­men­to age­re. 5Qui ser­vum tes­ta­men­to si­bi le­ga­tum, igno­rans eum si­bi le­ga­tum, ab he­rede emit, si co­gni­to le­ga­to ex tes­ta­men­to ege­rit et ser­vum ac­ce­pe­rit, ac­tio­ne ex ven­di­to ab­sol­vi de­bet, quia hoc iu­di­cium fi­dei bo­nae est et con­ti­net in se do­li ma­li ex­cep­tio­nem. quod si pre­tio so­lu­to ex tes­ta­men­to age­re in­sti­tue­rit, ho­mi­nem con­se­qui de­be­bit, ac­tio­ne ex emp­to pre­tium re­ci­pe­ra­bit, quem­ad­mo­dum re­ci­pe­ra­ret, si ho­mo evic­tus fuis­set. quod si iu­di­cio ex emp­to ac­tum fue­rit et tunc ac­tor com­pe­re­rit le­ga­tum si­bi ho­mi­nem es­se et agat ex tes­ta­men­to, non ali­ter ab­sol­vi he­redem opor­te­bit, quam si pre­tium re­sti­tue­rit et ho­mi­nem ac­to­ris fe­ce­rit. 6Cum pa­ter pro fi­lia sua do­tis no­mi­ne cen­tum pro­mi­sis­set, de­in­de ei­dem cen­tum ea­dem le­gas­set, do­li ma­li ex­cep­tio­ne he­res tu­tus erit, si et ge­ner ex pro­mis­sio­ne et puel­la ex tes­ta­men­to age­re in­sti­tue­rit: con­ve­ni­re enim in­ter eos opor­tet, ut al­ter­utra ac­tio­ne con­ten­ti sint. 7Si ita cui le­ga­tum es­set: ‘si ta­bu­las chi­ro­gra­phi mei he­redi meo red­di­de­rit, he­res meus ei de­cem da­to’, hu­ius­mo­di con­di­cio hanc vim ha­bet ‘si he­redem meum de­bi­to li­be­ra­ve­rit’. qua­re et, si ta­bu­lae ex­sta­bunt, non in­tel­le­ge­tur con­di­cio­ni sa­tis­fe­cis­se cre­di­tor, ni­si ac­cep­tum he­redi fe­ce­rit, et, si ta­bu­lae in re­rum na­tu­ra non fue­rint, ex­is­ti­ma­bi­tur in­ples­se con­di­cio­nem, si he­redem li­be­ra­ve­rit, nec ad rem per­ti­ne­bit, iam tunc cum tes­ta­men­tum fie­bat ta­bu­lae in­ter­ci­de­rint an post­ea vel mor­tuo tes­ta­to­re. 8Si Ti­tio et Mae­vio le­ga­tus fue­rit Sti­chus, qui Ti­tii erat, de­be­bi­tur pars Sti­chi Mae­vio: nam Ti­tius, quam­vis ad le­ga­tum non ad­mit­ta­tur, par­tem fa­ciet. 9‘Sti­chum aut Pam­phi­lum, utrum he­res meus vo­let, Ti­tio da­to’. si di­xe­rit he­res Sti­chum se vel­le da­re, Sti­cho mor­tuo li­be­ra­bi­tur. cum au­tem se­mel di­xe­rit he­res, utrum da­re ve­lit, mu­ta­re sen­ten­tiam non pot­erit. 10Le­ga­tum est ita: ‘fun­dum Cor­ne­lia­num et man­ci­pia, quae in eo fun­do cum mo­riar mea erunt, he­res meus Ti­tio da­to’. an­cil­la, quae in eo fun­do es­se con­sue­ve­rat, mor­tis tem­po­re cum in fu­ga es­set, eni­xa est: quae­ro, an vel ip­sa vel par­tus eius le­ga­to ce­dat. re­spon­di: an­cil­la quam­vis in fu­ga sit, le­ga­ta vi­de­tur et, li­cet fu­gi­ti­va erat, per­in­de ha­be­tur ac si in eo fun­do fuis­set mo­rien­te pa­tre fa­mi­lias: huic con­se­quens est, ut par­tus quo­que ma­trem se­qua­tur et per­in­de le­ga­to ce­dat, ac si in fun­do edi­tus fuis­set. 11Si Ti­tio Sti­chus aut Pam­phi­lus, utrum eo­rum ma­let, le­ga­tus est, de­in­de Pam­phi­lum tes­ta­tor Ti­tio do­na­vit, Sti­chus in ob­li­ga­tio­ne re­ma­net. 12Qui­bus ita le­ga­tum fue­rit: ‘Ti­tio et Mae­vio sin­gu­los ser­vos do le­go’, con­stat eos non con­cur­su­ros in eun­dem ser­vum, sic­uti non con­cur­runt, cum ita le­ga­tur: ‘Ti­tio ser­vum do le­go: Mae­vio al­te­rum ser­vum do le­go’. 13Si is cui le­ga­tum fue­rat an­te­quam con­sti­tue­ret, qua ac­tio­ne uti vel­let, de­ces­sit duo­bus he­redi­bus re­lic­tis, le­ga­tum ac­ci­pe­re si­mul ve­nien­tes, ni­si con­sen­se­rint, non pos­sunt: qua­re quam­diu al­ter rem vin­di­ca­re vult, al­ter in per­so­nam age­re non pot­est. sed si con­sen­se­rint, rem com­mu­ni­ter ha­be­bunt: con­sen­ti­re au­tem vel sua spon­te de­bent vel iu­di­ce im­mi­nen­te.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,3,10Iu­lia­nus li­bro tri­ge­si­mo ter­tio di­ges­to­rum. Si dam­na­tus he­res fue­rit a fi­de­ius­so­re qui­dem non pe­te­re, quod au­tem reus de­bet, Ti­tio da­re, pa­cis­ci de­bet, ne a fi­de­ius­so­re pe­tat, et ad­ver­sus reum ac­tio­nes suas prae­sta­re le­ga­ta­rio: quem­ad­mo­dum dam­na­tus he­res, ne a reo pe­tat, et dam­na­tus da­re quod fi­de­ius­sor de­bet, et reo ac­cep­tum fa­ce­re et le­ga­ta­rio li­tis aes­ti­ma­tio­nem suf­fer­re co­ga­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 44,7,17Idem li­bro tri­gen­si­mo ter­tio di­ges­to­rum. Om­nes de­bi­to­res, qui spe­ciem ex cau­sa lu­cra­ti­va de­bent, li­be­ran­tur, cum ea spe­cies ex cau­sa lu­cra­ti­va ad cre­di­to­res per­ve­nis­set.

Idem lib. XXXIII. Dig. Alle Schuldner, die einen bestimmten Gegenstand aus einer bereichernden Ursache verschulden, werden von ihrer Verbindlichkeit frei, wenn derselbe aus einem bereichernden Grunde an die Gläubiger11Creditores; Flor. gelangt ist.