Corpus iurisprudentiae Romanae

Repertorium zu den Quellen des römischen Rechts

Digesta Iustiniani Augusti

Recognovit Mommsen (1870) et retractavit Krüger (1928)
Deutsche Übersetzung von Otto/Schilling/Sintenis (1830–1833)
Pap.resp. VI
Responsorum lib.Papiniani Responsorum libri

Responsorum libri

cum Notis Pauli et Ulpiani

Ex libro VI

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Dig. 1,1De iustitia et iure (Von der Gerechtigkeit und dem Recht.)Dig. 1,2De origine iuris et omnium magistratuum et successione prudentium (Von dem Ursprung des Rechts und aller Staatsbeamten, so wie der Folge der Rechtsgelehrten.)Dig. 1,3De legibus senatusque consultis et longa consuetudine (Von den Gesetzen, den Senatsbeschlüssen und dem Gewohnheitsrechte.)Dig. 1,4De constitutionibus principum (Von den Constitutionen der Kaiser.)Dig. 1,5De statu hominum (Vom Zustand der Menschen.)Dig. 1,6De his qui sui vel alieni iuris sunt (Von denen, die eigenen Rechtens, und denen, die fremdem Rechte unterworfen sind.)Dig. 1,7De adoptionibus et emancipationibus et aliis modis quibus potestas solvitur (Von der Annahme an Kindes Statt, der Entlassung aus der [väterlichen] Gewalt, und andern Arten deren Aufhebung.)Dig. 1,8De divisione rerum et qualitate (Von der Eintheilung der Sachen und deren Beschaffenheit.)Dig. 1,9De senatoribus (Von den Senatoren.)Dig. 1,10De officio consulis (Von der Amtspflicht des Consuls.)Dig. 1,11De officio praefecti praetorio (Von der Amtspflicht des Präfectus Prätorio.)Dig. 1,12De officio praefecti urbi (Von der Amtspflicht des Stadtvorstehers.)Dig. 1,13De officio quaestoris (Von der Amtspflicht des Quästors.)Dig. 1,14De officio praetorum (Von der Amtspflicht der Prätoren.)Dig. 1,15De officio praefecti vigilum (Von der Amtspflicht des Wachtvorstehers.)Dig. 1,16De officio proconsulis et legati (Von der Amtspflicht des Proconsul und des Legaten.)Dig. 1,17De officio praefecti Augustalis (Von der Amtspflicht des Kaiserlichen Präfecten.)Dig. 1,18De officio praesidis (Von der Amtspflicht des Präsidenten.)Dig. 1,19De officio procuratoris Caesaris vel rationalis (Von der Amtspflicht des Procurators des Kaisers oder Rentbeamten.)Dig. 1,20De officio iuridici (Von der Amtspflicht des Gerichtsverwalters.)Dig. 1,21De officio eius, cui mandata est iurisdictio (Von der Amtspflicht dessen, der mit der Gerichtsbarkeit beauftragt worden ist.)Dig. 1,22De officio adsessorum (Von der Amtspflicht der [Gerichts-] Beisitzer.)
Dig. 2,1De iurisdictione (Von der Gerichtsbarkeit.)Dig. 2,2Quod quisque iuris in alterum statuerit, ut ipse eodem iure utatur (Welche Rechtsgrundsätze Jemand gegen einen Andern aufgebracht hat, die sollen gegen ihn selbst in Anwendung gebracht werden dürfen.)Dig. 2,3Si quis ius dicenti non obtemperaverit (Wenn jemand dem, welcher Recht spricht, nicht gehorcht haben sollte.)Dig. 2,4De in ius vocando (Von der Berufung ins Gericht.)Dig. 2,5Si quis in ius vocatus non ierit sive quis eum vocaverit, quem ex edicto non debuerit (Wenn Jemand vor Gericht berufen worden und nicht gegangen ist, oder die dahin berufen worden sind, welche man dem Edicte nach nicht hätte berufen sollen.)Dig. 2,6In ius vocati ut eant aut satis vel cautum dent (Dass vor Gericht Berufene dahin gehen, oder Bürgen oder anders Sicherheit stellen.)Dig. 2,7Ne quis eum qui in ius vocabitur vi eximat (Dass Niemand den, welcher vor Gericht berufen wird, mit Gewalt entreisse.)Dig. 2,8Qui satisdare cogantur vel iurato promittant vel suae promissioni committantur (Von denen, welche gezwungen werden, Sicherheit zu stellen, oder ein eidliches Versprechen leisten, oder auf ihr einfaches Versprechen entlassen werden.)Dig. 2,9Si ex noxali causa agatur, quemadmodum caveatur (Wie Sicherheit gestellt wird, wenn eine Noxalklage erhoben [oder: wegen Schädenansprüchen geklagt] wird.)Dig. 2,10De eo per quem factum erit quominus quis in iudicio sistat (Von dem, welcher daran Schuld ist, dass sich Jemand nicht vor Gericht stellt.)Dig. 2,11Si quis cautionibus in iudicio sistendi causa factis non obtemperaverit (Wenn Jemand dem geleisteten Versprechen, sich vor Gerichte zu stellen, nicht nachgekommen ist.)Dig. 2,12De feriis et dilationibus et diversis temporibus (Von den Gerichtsferien und Aufschubsgestattungen und der Berechnung verschiedener Zeiten.)Dig. 2,13De edendo (Vom Vorzeigen.)Dig. 2,14De pactis (Von Verträgen.)Dig. 2,15De transactionibus (Von Vergleichen.)
Dig. 26,1De tutelis (Von den Bevormundungen.)Dig. 26,2De testamentaria tutela (Von der testamentarischen Vormundschaft.)Dig. 26,3De confirmando tutore vel curatore (Von der Bestätigung des Tutor oder Curator.)Dig. 26,4De legitimis tutoribus (Von den gesetzlichen Vormündern.)Dig. 26,5De tutoribus et curatoribus datis ab his qui ius dandi habent, et qui et in quibus causis specialiter dari possunt (Von den durch eine competente Obrigkeit bestellten Vormündern; ferner welche zu solchen Vormündern bestellt, und aus welchen Gründen diese eigentlich bestellt werden können.)Dig. 26,6Qui petant tutores vel curatores et ubi petantur (Von denen, welche um Vormünder oder Curatoren nachsuchen müssen, und wo dies geschehen soll.)Dig. 26,7 (0,7 %)De administratione et periculo tutorum et curatorum qui gesserint vel non et de agentibus vel conveniendis uno vel pluribus (Von der Verwaltung und Verantwortlichkeit der Tutoren und Curatoren, welche die Vormundschaft führten oder auch nicht, und von dem Verhältnisse derselben als Kläger oder Beklagte entweder einzeln oder in Mehrzahl.)Dig. 26,8De auctoritate et consensu tutorum et curatorum (Von der Ermächtigung und der Zustimmung der Vormünder und Curatoren.)Dig. 26,9Quando ex facto tutoris vel curatoris minores agere vel conveniri possunt (Wann aus der Handlung des Vormundes oder Curators Minderjährige klagen oder verklagt werden können.)Dig. 26,10De suspectis tutoribus et curatoribus (Von verdächtigen Vormündern und Curatoren.)
Dig. 40,1De manumissionibus (Von den Freilassungen.)Dig. 40,2De manumissis vindicta (Von den durch den Stab freigelassenen [Sclaven].)Dig. 40,3De manumissionibus quae servis ad universitatem pertinentibus imponuntur (Von den Freilassungen, welche Sclaven ertheilt werden, welche einer Gemeinheit angehören.)Dig. 40,4 (0,5 %)De manumissis testamento (Von den durch ein Testament freigelassenen [Sclaven.])Dig. 40,5De fideicommissariis libertatibus (Von den fideicommissarischen Freiheiten.)Dig. 40,6De ademptione libertatis (Von der Zurücknahme der Freiheit.)Dig. 40,7De statuliberis (Von den Bedingtfreien.)Dig. 40,8Qui sine manumissione ad libertatem perveniunt (Welche [Sclaven] ohne Freilassung zur Freiheit gelangen.)Dig. 40,9Qui et a quibus manumissi liberi non fiunt et ad legem Aeliam Sentiam (Welche Sclaven durch die Freilassung wegen ihrer selbst, und wegen ihres Freilassers nicht frei werden, und zum Aelisch-Sentischen Gesetz.)Dig. 40,10De iure aureorum anulorum (Von dem Recht der goldenen Ringe.)Dig. 40,11De natalibus restituendis (Von der Zurückversetzung in den Geburtsstand.)Dig. 40,12De liberali causa (Von dem Rechtsstreit über die Freiheit.)Dig. 40,13Quibus ad libertatem proclamare non licet (Welche nicht auf die Freiheit Anspruch machen dürfen.)Dig. 40,14Si ingenuus esse dicetur (Wenn behauptet werden wird, dass [ein Freigelassener] ein Freigeborner sei.)Dig. 40,15Ne de statu defunctorum post quinquennium quaeratur (Dass der Rechtszustand Verstorbener nach fünf Jahren nicht untersucht werden soll.)Dig. 40,16De collusione detegenda (Von der Entdeckung eines heimlichen Einverständnisses.)
Dig. 43,1De interdictis sive extraordinariis actionibus, quae pro his competunt (Von den Interdicten und ausserordentlichen Klagen, die an deren Statt zuständig sind.)Dig. 43,2Quorum bonorum (Welchen Nachlass.)Dig. 43,3Quod legatorum (Was von Vermächtnissen.)Dig. 43,4Ne vis fiat ei, qui in possessionem missus erit (Dass Dem keine Gewalt geschehe, der in den Besitz gesetzt sein wird.)Dig. 43,5De tabulis exhibendis (Von der Auslieferung der Testamente.)Dig. 43,6Ne quid in loco sacro fiat (Dass an einem heiligen Orte Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,7De locis et itineribus publicis (Von öffentlichen Plätzen und Wegen.)Dig. 43,8Ne quid in loco publico vel itinere fiat (Dass an einem öffentlichen Platze oder Wege Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,9De loco publico fruendo (Von dem Genuss eines öffentlichen Platzes.)Dig. 43,10De via publica et si quid in ea factum esse dicatur (Von öffentlichen Strassen und wenn etwas in demselben errichtet werden sein soll.)Dig. 43,11De via publica et itinere publico reficiendo (Von der Ausbesserung öffentlicher Strassen und Wege.)Dig. 43,12De fluminibus. ne quid in flumine publico ripave eius fiat, quo peius navigetur (Von den Flüssen, dass Etwas in einem öffentlichen Flusse oder an dessen Ufer nicht geschehe, wodurch die Schifffahrt beeinträchtigt wird.)Dig. 43,13Ne quid in flumine publico fiat, quo aliter aqua fluat, atque uti priore aestate fluxit (Dass in einem öffentlichen Fluss Etwas nicht geschehe, wodurch der Wasserfluss gegen den im vorhergehenden Sommer geändert wird.)Dig. 43,14Ut in flumine publico navigare liceat (Dass die Schifffahrt an einem öffentlichen Flusse gestattet sei.)Dig. 43,15De ripa munienda (Von der Befestigung des Ufers.)Dig. 43,16De vi et de vi armata (Von der Gewalt und der Gewalt mit Waffen.)Dig. 43,17Uti possidetis (Wie ihr besitzet.)Dig. 43,18De superficiebus (Von Erbpachtungen.)Dig. 43,19De itinere actuque privato (Von Privatwegen.)Dig. 43,20De aqua cottidiana et aestiva (Vom täglichen Wasser und dem Sommerwasser.)Dig. 43,21De rivis (Von den Kanälen.)Dig. 43,22De fonte (Von den Quellen.)Dig. 43,23De cloacis (Von den Kloaken.)Dig. 43,24Quod vi aut clam (Was gewaltsam oder heimlich.)Dig. 43,25De remissionibus (Von den Remissionen.)Dig. 43,26De precario (Vom bittweisen [Besitzverhältniss].)Dig. 43,27De arboribus caedendis (Vom Baumfällen.)Dig. 43,28De glande legenda (Vom Auflesen der Eicheln.)Dig. 43,29De homine libero exhibendo (Von der Auslieferung freier Menschen.)Dig. 43,30De liberis exhibendis, item ducendis (Von der Auslieferung der Kinder und deren Abführung.)Dig. 43,31Utrubi (Vom (Interdicte) Wo immer.)Dig. 43,32De migrando (Vom Ausziehen lassen.)Dig. 43,33De Salviano interdicto (Vom Salvianischen Interdict.)
Dig. 22,6,10Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Im­pu­be­res si­ne tu­to­re agen­tes ni­hil pos­se vel sci­re in­tel­le­gun­tur.

Ad Dig. 22,6,10BOHGE, Bd. 1 (1871), S. 114: Die Rechte unbevormundeter Pflegebefohlnen können durch ihre Handlungen oder Unterlassungen nicht verwirkt werden.Papinian. lib. VI. Resp. Unmündige, welche ohne ihren Vormund handeln, werden so angesehen, als könnten und wüssten sie nichts.

Dig. 23,2,35Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Fi­lius fa­mi­lias mi­les ma­tri­mo­nium si­ne pa­tris vo­lun­ta­te non con­tra­hit.

Idem lib. VI. Resp. Ein Haussohn, der Soldat ist, kann ohne den Willen seines Vaters keine Ehe eingehen.

Dig. 26,7,40Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Im­pu­be­ri fi­lio cen­tu­rio cu­ra­to­rem de­dit. de­cre­to prae­to­ris non se­cu­to si ni­hil cu­ra­tor da­tus ad­mi­nis­tret, pe­ri­cu­lo con­tu­ma­ciae vel neg­le­gen­tiae non ad­strin­ge­tur: nam pri­vi­le­gium mi­li­tum ad alie­nam in­iu­riam por­ri­gi non opor­tet nec in aliis cir­ca su­pre­mam vo­lun­ta­tem im­pe­ritiae ve­nia da­tur quam in bo­nis mi­li­tum, fi­lii ve­ro tu­te­la iu­re pa­triae po­tes­ta­tis, non mi­li­tiae prae­mio man­da­tur.

Idem lib. VI. Resp. Ein Centurio gab seinem unmündigen Sohne einen Curator. Wenn nun ohne ein prätorisches Decret dieser Curator nichts verwaltete, so wird er nicht wegen Hartnäckigkeit oder Nachlässigkeit verantwortlich sein, denn das Privilegium der Soldaten darf sich nicht auf eine Ungerechtigkeit gegen andere Personen erstrecken, und wenn bei den letzten Willensäusserungen der Soldaten ihre Unerfahrenheit berücksichtigt wird, so bezieht sich dies nur auf ihr eigenes Vermögen. Aber die Uebertragung der Vormundschaft über seinen Sohn ist Ausfluss des Rechtes der väterlichen Gewalt, nicht militärischer Belohnung.

Dig. 28,4,4Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Plu­ri­bus ta­bu­lis eo­dem ex­em­plo scrip­tis unius tes­ta­men­ti vo­lun­ta­tem eo­dem tem­po­re do­mi­nus sol­lem­ni­ter com­ple­vit. si quas­dam ta­bu­las in pu­bli­co de­po­si­tas abs­tu­lit at­que de­le­vit, quae iu­re ges­ta sunt, prae­ser­tim cum ex ce­te­ris ta­bu­lis quas non abs­tu­lit res ges­ta de­cla­re­tur, non con­sti­tuen­tur ir­ri­ta. Paulus notat: sed si, ut in­tes­ta­tus mo­re­re­tur, in­ci­dit ta­bu­las et hoc ad­pro­ba­ve­rint hi qui ab in­tes­ta­to venire de­si­de­rant, scrip­tis avo­ca­bi­tur he­redi­tas.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 28,5,71Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Cap­ta­to­rias in­sti­tu­tio­nes non eas se­na­tus im­pro­ba­vit, quae mu­tuis af­fec­tio­ni­bus iu­di­cia pro­vo­ca­ve­runt, sed qua­rum con­di­cio con­fer­tur ad se­cre­tum alie­nae vo­lun­ta­tis.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 28,5,79Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Qui non mi­li­ta­bat, bo­no­rum ma­ter­no­rum, quae in pan­no­nia pos­si­de­bat, li­ber­tum he­redem in­sti­tuit, pa­ter­no­rum, quae ha­be­bat in Sy­ria, Ti­tium. iu­re sem­is­ses am­bos ha­be­re con­sti­tit, sed ar­bi­trum di­vi­den­dae he­redi­ta­tis su­pre­mam vo­lun­ta­tem fac­tis ad­iu­di­ca­tio­ni­bus et in­ter­po­si­tis prop­ter ac­tio­nes cau­tio­ni­bus se­qui sal­va Fal­ci­dia, sci­li­cet ut, quod vi­ce mu­tua prae­sta­rent, do­li ra­tio­ne qua­dran­ti re­ti­nen­do com­pen­se­tur. 1Lu­cio Ti­tio ex dua­bus par­ti­bus, Pu­blio Mae­vio ex qua­dran­te scrip­tis he­redi­bus as­sem in do­dran­tem es­se di­vi­sum re­spon­di: mo­dum enim dua­rum par­tium ex qua­dran­te de­cla­ra­ri: quod ve­te­res num­mis Ti­tio le­ga­tis num­mo­rum spe­cie non de­mons­tra­ta ce­te­ro­rum le­ga­to­rum con­tem­pla­tio­ne re­ce­pe­runt. 2Fi­liis he­redi­bus ae­quis par­ti­bus in­sti­tu­tis ac post­ea fra­tris fi­lio pro dua­bus un­ciis unum as­sem in­ter om­nes vi­de­ri fac­tum pla­cuit et ex eo de­cem un­cias fi­lios ac­ce­pis­se: tunc enim ex al­te­ro as­se por­tio­nem in­tel­le­gi re­lic­tam, cum as­se no­mi­na­tim da­to vel duo­de­cim un­ciis dis­tri­bu­tis re­si­dua por­tio non in­ve­ni­tur: ni­hil au­tem in­ter­est, quo lo­co si­ne por­tio­ne quis he­res in­sti­tua­tur, quo ma­gis as­sis re­si­duum ac­ce­pis­se vi­dea­tur. 3Se­ius Mae­vium ex par­te, quam per le­ges ca­pe­re pos­sit, he­redem in­sti­tuit, ex re­li­qua Ti­tium. si Mae­vius so­li­dum ca­pe­re pot­erit, Ti­tius ad­iec­tus aut sub­sti­tu­tus he­res non erit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 28,5,81Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Quod si Mae­vius nul­lius ca­pax sit, in to­tum sub­sti­tu­tus ad­mit­ti­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 28,6,7Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Ver­bis ci­vi­li­bus sub­sti­tu­tio­nem post quar­tum de­ci­mum an­num ae­ta­tis frus­tra fie­ri con­ve­nit: sed qui non ad­mit­ti­tur ut sub­sti­tu­tus, ut ad­iec­tus he­res quan­do­que non erit, ne fiat con­tra vo­lun­ta­tem, si fi­lius non ha­beat to­tum in­ter­im, quod ei tes­ta­men­to pa­ter de­dit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 28,6,15Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Cen­tu­rio fi­liis, si in­tra quin­tum et vi­ce­si­mum an­num ae­ta­tis si­ne li­be­ris vi­ta de­ces­se­rint, di­rec­to sub­sti­tuit. in­tra quat­tuor­de­cim an­nos et­iam pro­pria bo­na fi­lio sub­sti­tu­tus iu­re com­mu­ni ca­piet, post eam au­tem ae­ta­tem ex pri­vi­le­gio mi­li­tum pa­tris dum­ta­xat cum fruc­ti­bus in­ven­tis in he­redi­ta­te.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 28,6,23Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Qui plu­res he­redes in­sti­tuit, ita scrip­sit: ‘eos­que om­nes in­vi­cem sub­sti­tuo’. post ad­itam a qui­bus­dam ex his he­redi­ta­tem uno eo­rum de­func­to, si con­di­cio sub­sti­tu­tio­nis ex­sti­tit alio he­rede par­tem suam re­pu­dian­te, ad su­per­sti­tes to­ta por­tio per­ti­ne­bit, quon­iam in­vi­cem in om­nem cau­sam sin­gu­li sub­sti­tui vi­de­bun­tur: ubi enim quis he­redes in­sti­tuit et ita scri­bit: ‘eos­que in­vi­cem sub­sti­tuo’, hi sub­sti­tui vi­de­bun­tur, qui he­redes ex­sti­te­runt.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 28,6,41Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Co­he­redi sub­sti­tu­tus prius­quam he­redi­ta­tem ad­iret aut con­di­cio sub­sti­tu­tio­nis ex­is­te­ret, vi­ta de­ces­sit. ad sub­sti­tu­tum eius, si­ve an­te sub­sti­tu­tio­nem si­ve post­ea sub­sti­tu­tus sit, utra­que por­tio per­ti­ne­bit nec in­ter­erit, prior sub­sti­tu­tus post in­sti­tu­tum an an­te de­ce­dat. 1Ex ver­bis ‘eos­que in­vi­cem sub­sti­tuo’ non ad­eun­tis por­tio scrip­tis he­redi­bus pro mo­do si­bi vel alii quae­si­tae por­tio­nis de­fer­tur. 2Cum fi­liae vel ne­po­ti, qui lo­cum fi­lii te­nuit aut post tes­ta­men­tum coe­pit te­ne­re, pa­rens sub­sti­tuit, si quis ex his mor­tis quo­que tem­po­re non fuit in fa­mi­lia, sub­sti­tu­tio pu­pil­la­ris fit ir­ri­ta. 3Quod si he­redem fi­lium pa­ter ro­ga­ve­rit, si im­pu­bes diem suum ob­ie­rit, Ti­tio he­redi­ta­tem suam re­sti­tue­re, le­gi­ti­mum he­redem fi­lii sal­va Fal­ci­dia co­gen­dum pa­tris he­redi­ta­tem ut ab im­pu­be­re fi­dei­com­mis­so post mor­tem eius da­to re­sti­tue­re pla­cuit, nec aliud ser­van­dum, cum sub­sti­tu­tio­nis con­di­cio pu­be­rem ae­ta­tem ver­bis pre­ca­riis egre­di­tur. quae ita lo­cum ha­be­bunt, si pa­tris tes­ta­men­tum iu­re va­luit: alio­quin si non va­luit, ea scrip­tu­ra, quam tes­ta­men­tum es­se vo­luit, co­di­cil­los non fa­ciet, ni­si hoc ex­pres­sum est. nec fi­dei­com­mis­so pro­priae fa­cul­ta­tes fi­lii te­ne­bun­tur, et id­eo, si pa­ter fi­lium ex­he­reda­ve­rit et ei ni­hil re­li­que­rit, nul­lum fi­dei­com­mis­sum erit: alio­quin, si le­ga­ta vel fi­dei­com­mis­sa fi­lius ac­ce­pe­rit, in­tra mo­dum eo­rum fi­dei­com­mis­sum he­redi­ta­tis a fi­lio da­tum ci­tra Fal­ci­diae ra­tio­nem de­be­bi­tur. 4Qui dis­cre­tas por­tio­nes con­iunc­tis plu­ri­bus se­pa­ra­tim de­dit ac post om­nem in­sti­tu­tio­nis or­di­nem ita scrip­sit: ‘quos he­redes meos in­vi­cem sub­sti­tuo’, con­iunc­tos pri­mo lo­co vi­ce mu­tua sub­sti­tue­re vi­de­tur: qui­bus in­sti­tu­tio­num par­tes non agnos­cen­ti­bus ce­te­ros om­nes co­he­redes ad­mit­ti. 5Qui pa­trem et fi­lium pro par­te he­redes in­sti­tue­rat et in­vi­cem sub­sti­tue­rat, re­li­quis co­he­redi­bus da­tis post com­ple­tum as­sem ita scrip­sit: ‘hos om­nes in­vi­cem sub­sti­tuo’. vo­lun­ta­tis fit quaes­tio, com­me­mo­ra­tio­ne om­nium pa­trem et fi­lium sub­sti­tu­tio­ni co­he­redum mis­cuis­set an eam scrip­tu­ram ad ce­te­ros om­nes trans­tu­lis­set: quod ma­gis ve­ri­si­mi­le vi­de­tur prop­ter spe­cia­lem in­ter pa­trem et fi­lium sub­sti­tu­tio­nem. 6Co­he­res im­pu­be­ri fi­lio da­tus ei­dem­que sub­sti­tu­tus le­ga­ta e se­cun­dis ta­bu­lis re­lic­ta per­in­de prae­sta­bit, ac si pu­re par­tem et sub con­di­cio­ne par­tem al­te­ram ac­ce­pis­set. non idem ser­va­bi­tur alio sub­sti­tu­to: nam il­le Fal­ci­diae ra­tio­nem in­du­ce­ret qua­si pla­ne sub con­di­cio­ne pri­mis ta­bu­lis he­res in­sti­tu­tus, tam­et­si ma­xi­me co­he­res fi­lio da­tus qua­dran­tem in­te­grum op­ti­ne­ret. nam et cum le­ga­tum pri­mis ta­bu­lis Ti­tio da­tur, se­cun­dis au­tem ta­bu­lis ea­dem res Sem­pro­nio, Sem­pro­nius quan­do­que Ti­tio con­cur­rit. 7Cum pa­ter im­pu­be­ri fi­liae, quae no­vis­si­ma diem suum ob­is­set, ta­bu­las se­cun­das fe­cis­set et im­pu­bes fi­lia su­per­sti­te so­ro­re pu­be­re vi­ta de­ces­sis­set, ir­ri­tam es­se fac­tam sub­sti­tu­tio­nem pla­cuit, in per­so­na qui­dem prio­ris, quia non no­vis­si­ma de­ces­sit, in al­te­rius ve­ro, quia pu­be­rem ae­ta­tem com­ple­vit. 8Non vi­de­ri cum vi­tio fac­tam sub­sti­tu­tio­nem his ver­bis pla­cuit: ‘il­le fi­lius meus si (quod ab­omi­nor) in­tra pu­ber­ta­tis an­nos de­ces­se­rit, tunc in lo­cum par­tem­ve eius Ti­tius he­res es­to’, non ma­gis quam si post de­mons­tra­tam con­di­cio­nem si­bi he­redem es­se sub­sti­tu­tum ius­sis­set: nam et qui cer­tae rei he­res in­sti­tui­tur co­he­rede non da­to, bo­no­rum om­nium he­redi­ta­tem op­ti­net.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 28,7,24Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. ‘Qui ex fra­tri­bus meis Ti­tiam con­so­bri­nam uxo­rem du­xe­rit, ex bes­se he­res es­to: qui non du­xe­rit, ex trien­te he­res es­to’. vi­vo tes­ta­to­re con­so­bri­na de­func­ta am­bo ad he­redi­ta­tem ve­nien­tes sem­is­ses ha­be­bunt, quia ve­rum est eos he­redes in­sti­tu­tos, sed emo­lu­men­to por­tio­num even­tu nup­tia­rum dis­cre­tos.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 29,1,12Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. mi­li­tes enim ea dum­ta­xat, quae ha­be­rent scrip­tis, re­lin­quunt.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 29,1,27Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Cen­tu­rio se­cun­do tes­ta­men­to pos­tu­mos he­redes in­sti­tuit ne­que sub­sti­tu­tos de­dit: qui­bus non edi­tis ad su­pe­rius tes­ta­men­tum se red­ire tes­ta­tus est. ce­te­ra, quae se­cun­do tes­ta­men­to scrip­sit, es­se ir­ri­ta pla­cuit, ni­si no­mi­na­tim ea con­fir­mas­set ad prio­rem vo­lun­ta­tem re­ver­sus.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 29,1,36Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Mi­li­tis co­di­cil­lis ad tes­ta­men­tum fac­tis et­iam he­redi­tas iu­re vi­de­tur da­ri. qua­re si par­tem di­mi­diam he­redi­ta­tis co­di­cil­lis de­de­rit, tes­ta­men­to scrip­tus ex as­se he­res par­tem di­mi­diam ha­be­bit, le­ga­ta au­tem tes­ta­men­to da­ta com­mu­ni­ter de­ben­tur. 1Mi­les cas­tren­sium bo­no­rum et non cas­tren­sium di­ver­sis he­redi­bus in­sti­tu­tis post­ea cas­tren­sium bo­no­rum alios he­redes in­sti­tuit. prio­ri­bus ta­bu­lis tan­tum abs­tu­lis­se vi­de­tur, quan­tum in pos­te­rio­res con­tu­le­rit: nec vi­de­tur mu­ta­re, et­si prio­ri­bus ta­bu­lis unus he­res scrip­tus fuis­set. 2Mi­les in su­pre­mis or­di­nan­dis igna­rus uxo­rem es­se prae­gna­tem ven­tris non ha­buit men­tio­nem. post mor­tem pa­tris fi­lia na­ta rup­tum es­se tes­ta­men­tum ap­pa­ruit ne­que le­ga­ta de­be­ri. si qua ve­ro me­dio tem­po­re scrip­tus he­res le­ga­ta sol­vis­set, uti­li­bus ac­tio­ni­bus fi­liae da­tis ob im­pro­vi­sum ca­sum es­se re­vo­can­da nec in­sti­tu­tum, cum bo­nae fi­dei pos­ses­sor fue­rit, quod in­de ser­va­ri non po­tuis­set, prae­sta­re. 3Ve­te­ra­nus mo­riens tes­ta­men­tum iu­re com­mu­ni tem­po­re mi­li­tiae fac­tum ir­ri­tum es­se vo­luit et in­tes­ta­tus es­se ma­luit. he­redum in­sti­tu­tio­nes ac sub­sti­tu­tio­nes in eo­dem sta­tu man­sis­se pla­cuit, le­ga­ta ve­ro pe­ten­tes ex­cep­tio­ne do­li ma­li se­cun­dum ius com­mu­ne sum­mo­ve­ri, cu­ius ex­cep­tio­nis vi­res ex per­so­na pe­ten­tis aes­ti­man­tur: et alio­quin po­tior est in re pa­ri cau­sa pos­ses­so­ris. 4Mi­les iu­re com­mu­ni tes­ta­tus post­ea tes­ta­men­to iu­re mi­li­tiae su­per bo­nis om­ni­bus fac­to post an­num mi­li­tiae vi­ta de­ces­se­rat: prio­ris tes­ta­men­ti, quod rup­tum es­se con­sta­bat, non red­in­te­gra­ri vi­res con­sti­tit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 29,1,43Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Fi­lius fa­mi­lias eques­tri mi­li­tia ex­or­na­tus et in com­ita­tu prin­ci­pum re­ten­tus cin­gi con­fes­tim ius­sus tes­ta­men­tum de cas­tren­si fa­ce­re pot­est.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 29,2,86Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Pan­no­nius Avi­tus cum in Ci­li­cia pro­cu­ra­ret he­res in­sti­tu­tus an­te vi­ta de­ces­se­rat, quam he­redem se in­sti­tu­tum co­gnos­ce­ret. quia bo­no­rum pos­ses­sio­nem, quam pro­cu­ra­tor eius pe­tie­rat, he­redes Avi­ti ra­tam ha­be­re non po­tue­rant, ex per­so­na de­func­ti re­sti­tu­tio­nem in in­te­grum im­plo­ra­bant, quae stric­to iu­re non com­pe­tit, quia in­tra diem ad­itio­nis Avi­tus ob­is­set. di­vum ta­men Pium con­tra con­sti­tuis­se Mae­cia­nus li­bro quaes­tio­num re­fert in eo, qui le­ga­tio­nis cau­sa Ro­mae erat et fi­lium, qui ma­tris de­la­tam pos­ses­sio­nem ab­sens amis­e­rat, si­ne re­spec­tu eius di­stinc­tio­nis re­sti­tu­tio­nem lo­cum ha­be­re. quod et hic hu­ma­ni­ta­tis gra­tia op­ti­nen­dum est. 1Rei per­duel­lio­nis he­redi­ta­tem sus­pen­sa co­gni­tio­ne fi­lius em­an­ci­pa­tus, cui de pa­tris in­no­cen­tia li­quet, pot­est quae­re­re. 2Pro he­rede ges­sis­se fi­lium pla­cuit, qui mo­riens com­per­to ma­trem suam in­tes­ta­to vi­ta de­ces­sis­se co­di­cil­lis pe­tit ab he­rede suo, ut ma­ter­no­rum bo­no­rum ser­vum ma­nu­mit­te­ret ac si­bi pa­ren­ti­bus­que suis in pos­ses­sio­ne ma­tris mo­nu­men­tum ex­strue­ret.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 29,4,27Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Ma­ter se­cun­dis ta­bu­lis im­pu­be­ri fi­lio sub­sti­tu­ta lo­cum edic­to fa­cit, si omis­so tes­ta­men­to le­gi­ti­mam he­redi­ta­tem fi­lii pos­si­deat. idem iu­ris erit et si fi­lio he­res da­ta sit et sub­sti­tu­ta. 1In sen­ten­tiam edic­ti prop­ter le­ga­to­rum cau­sam fra­ter in­ci­dis­se non vi­de­ba­tur, qui fi­lium suum sub­sti­tu­tum im­pu­be­ri tes­ta­men­to fra­tris non em­an­ci­pa­vit, sed ab in­tes­ta­to per eum pos­si­de­re coe­pit. 2In eum, qui tes­ta­men­to scrip­tus he­res non fuit, si frau­dis con­si­lio cum he­redi­bus scrip­tis par­ti­ci­pa­to le­gi­ti­mam he­redi­ta­tem so­lus pos­si­deat, ac­tio le­ga­to­rum ex sen­ten­tia prae­to­ris da­bi­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 29,5,4Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Qui pos­tu­mos he­redes in­sti­tue­rat, non na­tis pos­tu­mis uxo­rem se­cun­do lo­co scrip­sit he­redem: cum a fa­mi­lia ne­ca­tus di­ce­re­tur, uxor diem suum ob­ie­rat: he­redes mu­lie­ris ac­tio­nes ex con­sti­tu­tio­ne si­bi da­ri pos­tu­la­bant. eos ita de­mum au­dien­dos es­se re­spon­di, si mu­lier, quam in ute­ro ni­hil ges­ta­re con­sta­bat, prop­ter se­na­tus con­sul­tum he­redi­ta­tem ad­ire no­luit: alio­quin prae­gna­te ea de­func­ta nul­lam in­iu­riae que­rel­lam in­ter­ve­nis­se.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 29,5,21Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Prop­ter ve­ne­ni quaes­tio­nem tem­pus pe­ten­dae pos­ses­sio­nis non pro­fer­tur, cum eo quo­que sus­pen­so cri­mi­ne rec­te pe­ta­tur. aliud se­na­tui pla­cuit, cum a fa­mi­lia do­mi­nus ne­ca­tus di­ci­tur, ser­vo­rum vi­de­li­cet cau­sa, quo­rum li­ber­ta­tem quaes­tio­nis ha­ben­dae gra­tia neg­le­gi ne­ces­se est. 1Nep­tis, quae pos­ses­sio­nem aviae pe­tie­rat, mor­tem eius in­ter­fec­tam sciens non de­fen­de­rat. fi­dei­com­mis­sum, quod avia ex alio tes­ta­men­to nep­ti de­buit, in re­sti­tuen­dis fis­co bo­nis non es­se de­du­cen­dum pla­cuit: do­lus enim he­redis pu­ni­tus est. si au­tem neg­le­gen­tia mu­lier emo­lu­men­tum bo­no­rum amis­e­rit, fi­dei­com­mis­sum es­se re­ti­nen­dum in­te­gra­to iu­re de­bi­ti ra­tio­nis est. 2Prae­si­dis in­iqui­ta­te reis il­la­tae cae­dis ab­so­lu­tis he­redi­bus, qui non de­func­to­rie de­bi­tum of­fi­cium im­ple­ve­rant, quam­vis non pro­vo­cas­sent, he­redi­ta­tem au­fer­ri non opor­te­re vi­sum est.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 31,75Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Mi­les ad so­ro­rem epis­tu­lam, quam post mor­tem suam ape­ri­ri man­da­vit, ta­lem scrip­sit: ‘sci­re te vo­lo do­na­re me ti­bi au­reos oc­tin­gen­tos’. fi­dei­com­mis­sum de­be­ri so­ro­ri con­sti­tit nec aliud pro­ban­dum in cu­ius­li­bet su­pre­ma vo­lun­ta­te: pla­cet enim con­sis­te­re fi­dei­com­mis­sum et si de­func­tus cum eo lo­qua­tur, quem pre­ca­rio re­mu­ne­ra­tur. 1Pro par­te he­res in­sti­tu­tus, cui prae­cep­tio­nes erant re­lic­tae, post diem le­ga­to­rum ce­den­tem an­te ad­itam he­redi­ta­tem vi­ta de­ces­sit. par­tem he­redi­ta­tis ad co­he­redes sub­sti­tu­tos per­ti­ne­re pla­cuit, prae­cep­tio­num au­tem por­tio­nes, quae pro par­te co­he­redum con­sti­te­runt, ad he­redes eius trans­mit­ti.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,4,22Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Ex par­te he­res in­sti­tu­tus et­iam le­ga­tum ac­ce­pe­rat: eum tes­ta­tor in­imi­ci­tiis gra­vis­si­mis per­se­cu­tus, cum tes­ta­men­tum aliud fa­ce­re in­sti­tuis­set ne­que per­fi­ce­re po­tuis­set, prae­ter­iit. he­redi­ta­riae qui­dem ac­tio­nes ei non de­ne­ga­bun­tur, sed le­ga­tum si pe­tat, ex­cep­tio­ne do­li ma­li sub­mo­ve­bi­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,9,15Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. He­redi, qui fal­sos co­di­cil­los es­se di­xit ne­que op­ti­nuit, he­redi­tas non au­fer­tur: si ta­men ali­quid a co­he­rede co­di­cil­lis ac­ce­pe­rit, eius ac­tio de­ne­ga­bi­tur. ita­que si bo­no­rum in­ter he­redes di­vi­sio­nem de­func­tus co­di­cil­lis fe­ce­rit, par­tes qui­dem he­redi­ta­rias, in qui­bus le­ga­tum con­sis­te­re non po­tuit, te­ne­bit, sed Fal­ci­diae be­ne­fi­cio non ute­tur, si tan­tum in amis­sis por­tio­ni­bus erit, quod Fal­ci­diam ae­qui­ta­te com­pen­sa­tio­nis re­cu­sa­ret.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 35,1,76Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Fi­dei­com­mis­sum a fi­liis re­lic­tum ‘si quis ex his si­ne li­be­ris diem suum ob­ie­rit’ ad­op­tio­nis com­men­to non ex­clu­di­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 37,7,6Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Pa­ter fi­lium em­an­ci­pa­tum he­redem in­sti­tuit et fi­liam ex­he­redavit, quae in­of­fi­cio­si li­te per­la­ta par­tem di­mi­diam he­redi­ta­tis abs­tu­lit. non es­se fra­trem bo­na pro­pria con­fer­re co­gen­dum re­spon­di: nam et li­ber­ta­tes com­pe­te­re pla­cuit:

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 38,6,8Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Fi­lius fa­mi­lias ut pro­xi­mus co­gna­tus pa­tre con­sen­tien­te pos­ses­sio­nem ad­gno­vit: quam­vis per con­di­cio­nem tes­ta­men­to da­tam, quod in pa­tris po­tes­ta­te man­se­rit, ab he­redi­ta­te sit ex­clu­sus, ta­men uti­li­ter pos­ses­sio­nem ad­gno­vis­se vi­de­bi­tur nec in edic­ti sen­ten­tiam in­ci­det, quon­iam pos­ses­sio­nem se­cun­dum ta­bu­las non ad­gno­vit, cum in­de rem ha­be­re non pot­erit nec in fi­lii po­tes­ta­te con­di­cio fue­rit nec fa­ci­le pa­ter em­an­ci­pa­re fi­lium co­gi pot­erit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 38,8,9Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. Oc­ta­vi gra­dus ad­gna­to iu­re le­gi­ti­mi he­redis, et­si non ex­ti­te­rit he­res, pos­ses­sio de­fer­tur: ut pro­xi­mo au­tem co­gna­to, quam­vis ex­ti­te­rit he­res, non de­fer­tur. 1Fra­tris fi­lius pro par­te he­res in­sti­tu­tus, cum pa­truum sur­dum es­se con­ten­de­ret at­que id­eo tes­ta­men­tum fa­ce­re non po­tuis­se, pos­ses­sio­nem ut pro­xi­mus co­gna­tus ac­ce­pit. ex die mor­tis tem­po­ris ha­be­ri ra­tio­nem pla­cuit, quia ve­ri­si­mi­le non vi­de­ba­tur tam con­iunc­tum san­gui­ne de­func­ti va­le­tu­di­nem igno­ras­se.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 38,9,2Pa­pi­nia­nus li­bro sex­to re­spon­so­rum. In­fe­rio­ris gra­dus co­gna­tus be­ne­fi­cium edic­ti suc­ces­so­rii non ha­buit, cum prior ex pro­pria par­te pos­ses­sio­nem ac­ce­pis­set: nec ad rem per­ti­nuit, quod abs­ti­nen­di fa­cul­ta­tem ob au­xi­lium ae­ta­tis prior co­gna­tus ac­ce­pe­rat. igi­tur fis­co va­can­tia bo­na rec­te de­fer­ri pla­cuit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 40,4,49Idem li­bro sex­to re­spon­so­rum. Tes­ta­men­to mi­li­tis ita ma­nu­mis­sam ‘Sa­miam in li­ber­ta­te es­se ius­si’ di­rec­tam li­ber­ta­tem iu­re mi­li­tiae ce­pis­se pla­cuit.

Papin. lib. VI. Resp. Man hat angenommen, dass eine im Testament eines Soldaten so freigelassene [Sclavin]: Ich habe verordnet, dass Samia sich in Freiheit befinden solle, eine unmittelbare Freiheit nach dem Recht des Soldatenstandes erhalten habe11Es ist sonach ein Vorrecht der Soldaten, dass die von ihnen in Testamenten ertheilte Freiheit auch dann gilt, wenn die Ertheilung auf die Vergangenheit bezogen ist..