Institutionum libri
Ex libro VI
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Dig. 22,3,21Marcianus libro sexto institutionum. Verius esse existimo ipsum qui agit, id est legatarium, probare oportere scisse alienam rem vel obligatam legare defunctum, non heredem probare oportere ignorasse alienam vel obligatam, quia semper necessitas probandi incumbit illi qui agit.
Marcian. lib. VI. Instit. Ich glaube, dass es wahrer sei, dass der, welcher klagt, selbst, das heisst, der Legatar, beweisen müsse, dass der Verstorbene gewusst habe, er legire eine fremde oder [als Pfand] verbindliche Sache, nicht dass der Erbe beweisen müsse, dass [derselbe] nicht gewusst habe, dass es eine fremde oder [als Pfand] verbindliche Sache sei; weil die Nothwendigkeit, zu beweisen, immer dem obliegt, welcher klagt11S. §. 4. I. de legat. 2. 20..
Dig. 30,88Marcianus libro sexto institutionum. Sed si non alias voluit pater habere eum legatum, nisi hereditatem retineat, tunc neque adversus coheredem dandam ei legati petitionem secundum Aristonis sententiam constat, cum ipsi filio non videretur esse solvendo hereditas: et hoc ita est, licet non condicionaliter expressisset, intellexisse tamen manifestissime adprobetur.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 30,112Idem libro sexto institutionum. Si quis inquilinos sine praediis quibus adhaerent legaverit, inutile est legatum: sed an aestimatio debeatur, ex voluntate defuncti statuendum esse divi Marcus et Commodus rescripserunt. 1Cum servum suum heres damnatus dare eum manumiserit, tenetur in eius aestimationem, nec interest, scierit an ignoraverit legatum. sed et si donaverit servum heres et eum is cui donatus est manumiserit, tenetur heres, quamvis ignoraverit a se eum legatum esse. 2Si ita legatum fuerit ‘Titio cum Seio do lego’, utrisque legatum est, sicut utrumque legatum est, cum fundus cum domo Formiana legatus est. 3Si quis scripserit testamento fieri, quod contra ius est vel bonos mores, non valet, veluti si quis scripserit contra legem aliquid vel contra edictum praetoris vel etiam turpe aliquid. 4Divi Severus et Antoninus rescribserunt iusiurandum contra vim legum et auctoritatem iuris in testamento scriptum nullius esse.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 33,1,23Marcianus libro sexto institutionum. Cum quidam decurionibus divisiones dari voluisset die natalis sui, divi Severus et Antoninus rescripserunt non esse verisimile testatorem de uno anno sensisse, sed de perpetuo legato.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 33,8,18Marcianus libro sexto institutionum. Si servo manumisso peculium legatum fuerit, in eum sine dubio creditoribus peculiariis actiones non competunt: sed non alias heres peculium praestare debet, nisi ei caveatur defensu iri adversus creditores peculiarios.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 34,4,13Marcianus libro sexto institutionum. Divi Severus et Antoninus rescripserunt, cum testator postrema scriptura quaqua ratione motus pessimum libertum esse adiecisset, ea quae priore scriptura ei relicta fuerant adempta videri.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 34,5,14Marcianus libro sexto institutionum. Si quis ita scripserit: ‘illis, qui testamentum meum signaverint, heres meus decem dato’, Trebatius utile legatum esse putat: quod Pomponius verius esse existimat, quia ipsum testamentum confirmatur testibus adhibitis, quod verum esse existimo.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 34,6,2Marcianus libro sexto institutionum. Poenam a condicione voluntas testatoris separat et an poena, an condicio, an translatio sit, ex voluntate defuncti apparet: idque divi Severus et Antoninus rescripserunt.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 34,9,1Marcianus libro sexto institutionum. Divi Severus et Antoninus rescripserunt quasi indignum carere legato seu fideicommisso libertum, quae ei testamento patroni relicta erant, cum patronum suum post mortem eius quasi illicitae mercis negotiatorem detulerat, quamvis et praemium meruit.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 35,1,33Marcianus libro sexto institutionum. Falsa demonstratio neque legatario neque fideicommissario nocet neque heredi instituto, veluti si fratrem dixerit vel sororem vel nepotem vel quodlibet aliud: et hoc ita iuris civilis ratione et constitutionibus divorum Severi et Antonini cautum est. 1Sed si controversia sit de nomine inter plures: qui probaverit sensisse de se defunctum, ille admittetur. 2Sed si cui quasi liberto, id est inter libertos legatum fuerit, non idcirco legatum amittit, quia postea anulos ab imperatore acceperit: nam honor eius auctus est, non condicio mutata: et ita divi Severus et Antoninus rescribserunt. 3Si quis legaverit rem ita, si mortis tempore eius erit, nec tunc eius invenitur, nec aestimatio eius legari videbitur. 4Quid ergo, si quis ita scribserit: ‘Stichum et Pamphilum Titio do lego, si mei erunt cum moriar’ et unum ex his alienaverit, an vel alter possit a legatario vindicari? placet vindicari, nam hunc sermonem, licet pluralis sit, pro eo oportet accipi, atque si separatim dixisset: ‘Stichum, si meus erit cum moriar’.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 36,2,20Marcianus libro sexto institutionum. Si cum praefinitione annorum legatum fuerit, veluti ‘Titio dena usque ad annos decem’, Iulianus libro trigensimo digestorum scribit interesse: et si quidem alimentorum nomine legatum fuerit, plura esse legata et futurorum annorum legatum legatarium mortuum ad heredem non transmittere: si vero non pro alimentis legavit, sed in plures pensiones divisit exonerandi heredis gratia, hoc casu ait omnium annorum unum esse legatum et intra decennium decedentem legatarium etiam futurorum annorum legatum ad heredem suum transmittere: quae sententia vera est.
Übersetzung nicht erfasst.