Corpus iurisprudentiae Romanae

Repertorium zu den Quellen des römischen Rechts

Digesta Iustiniani Augusti

Recognovit Mommsen (1870) et retractavit Krüger (1928)
Deutsche Übersetzung von Otto/Schilling/Sintenis (1830–1833)
Tryph.not. Scaev. resp.
Notae ad Scaevolae Responsorum librosTryphonini Notae ad Scaevolae Responsorum libros

Notae ad Scaevolae Responsorum libros

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Dig. 1,1De iustitia et iure (Von der Gerechtigkeit und dem Recht.)Dig. 1,2De origine iuris et omnium magistratuum et successione prudentium (Von dem Ursprung des Rechts und aller Staatsbeamten, so wie der Folge der Rechtsgelehrten.)Dig. 1,3De legibus senatusque consultis et longa consuetudine (Von den Gesetzen, den Senatsbeschlüssen und dem Gewohnheitsrechte.)Dig. 1,4De constitutionibus principum (Von den Constitutionen der Kaiser.)Dig. 1,5De statu hominum (Vom Zustand der Menschen.)Dig. 1,6De his qui sui vel alieni iuris sunt (Von denen, die eigenen Rechtens, und denen, die fremdem Rechte unterworfen sind.)Dig. 1,7De adoptionibus et emancipationibus et aliis modis quibus potestas solvitur (Von der Annahme an Kindes Statt, der Entlassung aus der [väterlichen] Gewalt, und andern Arten deren Aufhebung.)Dig. 1,8De divisione rerum et qualitate (Von der Eintheilung der Sachen und deren Beschaffenheit.)Dig. 1,9De senatoribus (Von den Senatoren.)Dig. 1,10De officio consulis (Von der Amtspflicht des Consuls.)Dig. 1,11De officio praefecti praetorio (Von der Amtspflicht des Präfectus Prätorio.)Dig. 1,12De officio praefecti urbi (Von der Amtspflicht des Stadtvorstehers.)Dig. 1,13De officio quaestoris (Von der Amtspflicht des Quästors.)Dig. 1,14De officio praetorum (Von der Amtspflicht der Prätoren.)Dig. 1,15De officio praefecti vigilum (Von der Amtspflicht des Wachtvorstehers.)Dig. 1,16De officio proconsulis et legati (Von der Amtspflicht des Proconsul und des Legaten.)Dig. 1,17De officio praefecti Augustalis (Von der Amtspflicht des Kaiserlichen Präfecten.)Dig. 1,18De officio praesidis (Von der Amtspflicht des Präsidenten.)Dig. 1,19De officio procuratoris Caesaris vel rationalis (Von der Amtspflicht des Procurators des Kaisers oder Rentbeamten.)Dig. 1,20De officio iuridici (Von der Amtspflicht des Gerichtsverwalters.)Dig. 1,21De officio eius, cui mandata est iurisdictio (Von der Amtspflicht dessen, der mit der Gerichtsbarkeit beauftragt worden ist.)Dig. 1,22De officio adsessorum (Von der Amtspflicht der [Gerichts-] Beisitzer.)
Dig. 2,1De iurisdictione (Von der Gerichtsbarkeit.)Dig. 2,2Quod quisque iuris in alterum statuerit, ut ipse eodem iure utatur (Welche Rechtsgrundsätze Jemand gegen einen Andern aufgebracht hat, die sollen gegen ihn selbst in Anwendung gebracht werden dürfen.)Dig. 2,3Si quis ius dicenti non obtemperaverit (Wenn jemand dem, welcher Recht spricht, nicht gehorcht haben sollte.)Dig. 2,4De in ius vocando (Von der Berufung ins Gericht.)Dig. 2,5Si quis in ius vocatus non ierit sive quis eum vocaverit, quem ex edicto non debuerit (Wenn Jemand vor Gericht berufen worden und nicht gegangen ist, oder die dahin berufen worden sind, welche man dem Edicte nach nicht hätte berufen sollen.)Dig. 2,6In ius vocati ut eant aut satis vel cautum dent (Dass vor Gericht Berufene dahin gehen, oder Bürgen oder anders Sicherheit stellen.)Dig. 2,7Ne quis eum qui in ius vocabitur vi eximat (Dass Niemand den, welcher vor Gericht berufen wird, mit Gewalt entreisse.)Dig. 2,8Qui satisdare cogantur vel iurato promittant vel suae promissioni committantur (Von denen, welche gezwungen werden, Sicherheit zu stellen, oder ein eidliches Versprechen leisten, oder auf ihr einfaches Versprechen entlassen werden.)Dig. 2,9Si ex noxali causa agatur, quemadmodum caveatur (Wie Sicherheit gestellt wird, wenn eine Noxalklage erhoben [oder: wegen Schädenansprüchen geklagt] wird.)Dig. 2,10De eo per quem factum erit quominus quis in iudicio sistat (Von dem, welcher daran Schuld ist, dass sich Jemand nicht vor Gericht stellt.)Dig. 2,11Si quis cautionibus in iudicio sistendi causa factis non obtemperaverit (Wenn Jemand dem geleisteten Versprechen, sich vor Gerichte zu stellen, nicht nachgekommen ist.)Dig. 2,12De feriis et dilationibus et diversis temporibus (Von den Gerichtsferien und Aufschubsgestattungen und der Berechnung verschiedener Zeiten.)Dig. 2,13De edendo (Vom Vorzeigen.)Dig. 2,14De pactis (Von Verträgen.)Dig. 2,15De transactionibus (Von Vergleichen.)
Dig. 40,1De manumissionibus (Von den Freilassungen.)Dig. 40,2De manumissis vindicta (Von den durch den Stab freigelassenen [Sclaven].)Dig. 40,3De manumissionibus quae servis ad universitatem pertinentibus imponuntur (Von den Freilassungen, welche Sclaven ertheilt werden, welche einer Gemeinheit angehören.)Dig. 40,4De manumissis testamento (Von den durch ein Testament freigelassenen [Sclaven.])Dig. 40,5De fideicommissariis libertatibus (Von den fideicommissarischen Freiheiten.)Dig. 40,6De ademptione libertatis (Von der Zurücknahme der Freiheit.)Dig. 40,7De statuliberis (Von den Bedingtfreien.)Dig. 40,8Qui sine manumissione ad libertatem perveniunt (Welche [Sclaven] ohne Freilassung zur Freiheit gelangen.)Dig. 40,9Qui et a quibus manumissi liberi non fiunt et ad legem Aeliam Sentiam (Welche Sclaven durch die Freilassung wegen ihrer selbst, und wegen ihres Freilassers nicht frei werden, und zum Aelisch-Sentischen Gesetz.)Dig. 40,10De iure aureorum anulorum (Von dem Recht der goldenen Ringe.)Dig. 40,11De natalibus restituendis (Von der Zurückversetzung in den Geburtsstand.)Dig. 40,12De liberali causa (Von dem Rechtsstreit über die Freiheit.)Dig. 40,13Quibus ad libertatem proclamare non licet (Welche nicht auf die Freiheit Anspruch machen dürfen.)Dig. 40,14Si ingenuus esse dicetur (Wenn behauptet werden wird, dass [ein Freigelassener] ein Freigeborner sei.)Dig. 40,15Ne de statu defunctorum post quinquennium quaeratur (Dass der Rechtszustand Verstorbener nach fünf Jahren nicht untersucht werden soll.)Dig. 40,16De collusione detegenda (Von der Entdeckung eines heimlichen Einverständnisses.)
Dig. 43,1De interdictis sive extraordinariis actionibus, quae pro his competunt (Von den Interdicten und ausserordentlichen Klagen, die an deren Statt zuständig sind.)Dig. 43,2Quorum bonorum (Welchen Nachlass.)Dig. 43,3Quod legatorum (Was von Vermächtnissen.)Dig. 43,4Ne vis fiat ei, qui in possessionem missus erit (Dass Dem keine Gewalt geschehe, der in den Besitz gesetzt sein wird.)Dig. 43,5De tabulis exhibendis (Von der Auslieferung der Testamente.)Dig. 43,6Ne quid in loco sacro fiat (Dass an einem heiligen Orte Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,7De locis et itineribus publicis (Von öffentlichen Plätzen und Wegen.)Dig. 43,8Ne quid in loco publico vel itinere fiat (Dass an einem öffentlichen Platze oder Wege Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,9De loco publico fruendo (Von dem Genuss eines öffentlichen Platzes.)Dig. 43,10De via publica et si quid in ea factum esse dicatur (Von öffentlichen Strassen und wenn etwas in demselben errichtet werden sein soll.)Dig. 43,11De via publica et itinere publico reficiendo (Von der Ausbesserung öffentlicher Strassen und Wege.)Dig. 43,12De fluminibus. ne quid in flumine publico ripave eius fiat, quo peius navigetur (Von den Flüssen, dass Etwas in einem öffentlichen Flusse oder an dessen Ufer nicht geschehe, wodurch die Schifffahrt beeinträchtigt wird.)Dig. 43,13Ne quid in flumine publico fiat, quo aliter aqua fluat, atque uti priore aestate fluxit (Dass in einem öffentlichen Fluss Etwas nicht geschehe, wodurch der Wasserfluss gegen den im vorhergehenden Sommer geändert wird.)Dig. 43,14Ut in flumine publico navigare liceat (Dass die Schifffahrt an einem öffentlichen Flusse gestattet sei.)Dig. 43,15De ripa munienda (Von der Befestigung des Ufers.)Dig. 43,16De vi et de vi armata (Von der Gewalt und der Gewalt mit Waffen.)Dig. 43,17Uti possidetis (Wie ihr besitzet.)Dig. 43,18De superficiebus (Von Erbpachtungen.)Dig. 43,19De itinere actuque privato (Von Privatwegen.)Dig. 43,20De aqua cottidiana et aestiva (Vom täglichen Wasser und dem Sommerwasser.)Dig. 43,21De rivis (Von den Kanälen.)Dig. 43,22De fonte (Von den Quellen.)Dig. 43,23De cloacis (Von den Kloaken.)Dig. 43,24Quod vi aut clam (Was gewaltsam oder heimlich.)Dig. 43,25De remissionibus (Von den Remissionen.)Dig. 43,26De precario (Vom bittweisen [Besitzverhältniss].)Dig. 43,27De arboribus caedendis (Vom Baumfällen.)Dig. 43,28De glande legenda (Vom Auflesen der Eicheln.)Dig. 43,29De homine libero exhibendo (Von der Auslieferung freier Menschen.)Dig. 43,30De liberis exhibendis, item ducendis (Von der Auslieferung der Kinder und deren Abführung.)Dig. 43,31Utrubi (Vom (Interdicte) Wo immer.)Dig. 43,32De migrando (Vom Ausziehen lassen.)Dig. 43,33De Salviano interdicto (Vom Salvianischen Interdict.)

Ex libro III

Dig. 31,88Scae­vo­la li­bro ter­tio re­spon­so­rum. Lu­cius Ti­tius tes­ta­men­to ita ca­vit: ‘si quid cui­que li­be­ro­rum meo­rum de­di aut do­na­vi aut in usum con­ces­si aut si­bi ad­quisiit aut ei ab ali­quo da­tum aut re­lic­tum est, id si­bi prae­ci­piat su­mat ha­beat’. fi­lii no­mi­ne ka­len­da­rium fe­ce­rat. post­ea sen­ten­tia dic­ta est et pla­cuit id, quod sub no­mi­ne ip­sius fi­lii in ka­len­da­rio re­man­se­rat, ei de­be­ri, non et­iam id, quod ex­ac­tum in ra­tio­nes suas pa­ter con­ver­tis­set. quae­ro, si id, quod ex­egis­set pa­ter ex no­mi­ni­bus fi­lii an­te tes­ta­men­tum fac­tum, ite­rum post tes­ta­men­tum fac­tum in no­men fi­lii con­ver­tis­set, an ad fi­lium se­cun­dum sen­ten­tiam per­ti­ne­ret. re­spon­di id, quod ex ea­dem cau­sa ex­ac­tum in ean­dem cau­sam red­is­set, de­be­ri. 1‘A te pe­to, Ti­ti, fi­dei­que tuae com­mit­to, uti cu­ram con­den­di cor­po­ris mei sus­ci­pias, et pro hoc tot au­reos e me­dio prae­ci­pi­to’. quae­ro, an, si Lu­cius Ti­tius mi­nus quam de­cem au­reos ero­ga­ve­rit, re­li­qua sum­ma he­redi­bus pro­fi­ciat. re­spon­di se­cun­dum ea quae pro­po­ne­ren­tur he­redum com­mo­do pro­fi­ce­re. 2Quae ma­ri­to he­res ex­sti­te­rat, ita tes­ta­men­to ca­vit: ‘Mae­vi et Sem­pro­ni fi­lii dul­cis­si­mi, prae­ci­pi­to­te om­ne, quid­quid ex he­redi­ta­te bo­nis­ve Ti­tii do­mi­ni mei, pa­tris ves­tri ad me per­ve­nit mor­tis eius tem­po­re, ita ta­men, ut om­ne onus eius­dem he­redi­ta­tis tam in prae­ter­itum quam in fu­tu­rum, nec non et­iam si quid post mor­tem Ti­tii do­mi­ni mei, ad­gnos­ca­tis’. quae­ro, an si quid sol­vis­set post mor­tem ma­ri­ti, cum ip­sa fruc­tus ce­pis­set de­dis­set, ad onus eo­rum per­ti­ne­ret. re­spon­di se­cun­dum ea quae pro­po­ne­ren­tur ea dum­ta­xat one­ra le­ga­ta­riis im­po­suis­se, quae su­per­es­sent. 3‘Quis­quis mi­hi he­res he­redes­ve erunt, hoc am­plius Lu­cius Eu­ty­chus, quam quod eum he­redem in­sti­tui, e me­dia he­redi­ta­te su­mi­to si­bi­que ha­be­to una cum Pam­phi­lo, quem li­be­rum es­se iu­beo, in­stru­men­tum ta­ber­nae fer­ra­riae, ita ut neg­otium ex­er­cea­tis’. Lu­cius Eu­ty­chus vi­va tes­ta­tri­ce de­ces­sit, pars he­redi­ta­tis eius ad co­he­redem per­ti­nuit: quae­ro, an Pam­phi­lus eo­dem tes­ta­men­to ma­nu­mis­sus ad pe­ti­tio­nem par­tis in­stru­men­ti ad­mit­ti pos­sit, li­cet ta­ber­na, ut vo­luit tes­ta­trix, ex­er­ce­ri non pos­sit. re­spon­di ad­mit­ti. 4Sem­pro­nia sub­sti­tu­ta he­redi in­sti­tu­to le­ga­ta ac­ce­pit, si he­res non es­set: mo­vit con­tra in­sti­tu­tum ac­tio­nem, quod do­lo eius fac­tum es­se di­ce­bat, quo mi­nus tes­ta­trix vo­lens pri­mo lo­co scri­be­re eam he­redem tes­ta­men­tum mu­ta­ret, nec op­ti­nuit: quae­ro, an le­ga­ti per­se­cu­tio­nem sal­vam ha­be­ret. re­spon­di se­cun­dum ea quae pro­po­ne­ren­tur sal­vam ha­be­re. 5Tes­ta­tor le­ga­ta an­te quin­quen­nium ve­tuit pe­ti prae­sta­ri­que, sed he­res quae­dam sua spon­te an­te quin­quen­nium sol­vit: quae­si­tum est, an eius, quod an­te diem ex­sis­ten­tem so­lu­tum est, re­prae­sen­ta­tio­nem in re­li­qua so­lu­tio­ne le­ga­ti re­pu­ta­re pos­sit. re­spon­di non prop­ter­ea mi­nus re­lic­tum de­be­ri, quod ali­quid an­te diem sit so­lu­tum. 6Lu­cius Ti­tius tes­ta­men­to ita ca­vit: ‘prae­dio­lum meum da­ri vo­lo li­ber­tis li­ber­ta­bus­que meis et quos hoc tes­ta­men­to ma­nu­mi­si et Se­iae alum­nae meae, ita ne de no­mi­ne fa­mi­liae meae ex­eat, do­nec ad unum pro­prie­tas per­ve­niat’. quae­ro, an Se­ia in com­mu­nio­ne cum li­ber­tis ha­beat por­tio­nem an ve­ro si­bi par­tem di­mi­diam eius prae­dio­li vin­di­ca­re pos­sit. re­spon­di per­spi­cuam es­se tes­tan­tis vo­lun­ta­tem om­nes ad vi­ri­les par­tes vo­can­tis. 7Im­pu­be­rem fi­lium he­redem in­sti­tuit: uxo­ri do­tem prae­le­ga­vit, item or­na­men­ta et ser­vos et au­reos de­cem: et si in­pu­bes de­ces­sis­set, sub­sti­tuit, a qui­bus ita le­ga­vit: ‘quae­cum­que pri­mis ta­bu­lis de­di, ea­dem om­nia ab he­redi­bus quo­que he­redis mei in du­plum da­ri vo­lo’. quae­ri­tur, an ex sub­sti­tu­tio­ne, im­pu­be­re mor­tuo, dos quo­que ite­rum de­bea­tur. re­spon­di non vi­de­ri de do­tis le­ga­to du­pli­can­do tes­ta­to­rem sen­sis­se. item quae­ro, cum cor­po­ra le­ga­ta et­iam nunc ex lu­cra­ti­va cau­sa pos­si­dean­tur, an a sub­sti­tu­tis pe­ti pos­sint. re­spon­di non pos­se. 8‘Ci­vi­bus meis do le­go chi­ro­gra­phum Gaii Se­ii’: post­ea co­di­cil­lis ve­tuit a Se­io ex­igi et ab he­rede pe­tit, ut ex al­te­rius de­bi­to­ris de­bi­to, quem co­di­cil­lis no­mi­na­vit, ean­dem sum­mam rei pu­bli­cae da­ret. quae­si­tum est, si pos­te­rior ido­neus non es­set, an in­te­gram quan­ti­ta­tem he­redes prae­sta­re de­beant. re­spon­di he­redes rei pu­bli­cae ad­ver­sus eum dum­ta­xat de­bi­to­rem, qui no­vis­si­mus co­di­cil­lis, ut pro­po­ni­tur, de­sig­na­tus est, ac­tio­nem prae­sta­re de­be­re. 9Fi­liam ex as­se in­sti­tuit he­redem ei­que sub­sti­tuit ne­po­tem suum et ita ca­vit: ‘si, quod ab­omi­nor, ne­que fi­lia mea ne­que ne­pos meus he­redes mei erunt, tunc por­tio­nem meam par­tis di­mi­diae fun­di il­lius ad li­ber­tos meos per­ti­ne­re vo­lo’. quae­ri­tur, cum an­te tes­ta­to­rem et fi­lia et ne­pos de­ces­se­runt et in­tes­ta­ti bo­na per­ti­nue­runt ad pro­ne­po­tem eius, an fi­dei­com­mis­sum ad li­ber­tos per­ti­ne­ret. re­spon­di se­cun­dum ea quae pro­po­ne­ren­tur, si nul­lus alius he­res in­sti­tu­tus sub­sti­tu­tus­que es­set quam fi­lia et ne­pos, vi­de­ri le­gi­ti­mo­rum fi­dei com­mis­sum es­se, ut prae­sta­re­tur. 10‘Quis­quis mi­hi he­res erit, sciat de­be­re me Deme­trio pa­truo meo de­na­ria tria et de­po­si­ta apud me a Se­leu­co pa­truo meo de­na­ria tria, quae et­iam pro­ti­nus red­di et sol­vi eis iu­beo’: quae­si­tum est, an, si non de­be­ren­tur, ac­tio es­set. re­spon­di, si non de­be­ren­tur, nul­lam qua­si ex de­bi­to ac­tio­nem es­se, sed ex fi­dei­com­mis­so. 11Lu­cius Ti­tius Damam et Pam­phi­lum li­ber­tos suos an­te bi­en­nium mor­tis suae de do­mu di­mi­sit et ci­ba­ria quae da­bat prae­sta­re de­siit: mox fac­to tes­ta­men­to ita le­ga­vit: ‘quis­quis mi­hi he­res erit, om­ni­bus li­ber­tis meis, quos hoc tes­ta­men­to ma­nu­mi­si et quos an­te ha­bui quos­que ut ma­nu­mit­tan­tur pe­tii, ali­men­to­rum no­mi­ne in men­ses sin­gu­los cer­tam pe­cu­niam da­to’. quae­si­tum est, an Da­mae et Pam­phi­lo fi­dei­com­mis­sum de­bea­tur. re­spon­di se­cun­dum ea quae pro­po­ne­ren­tur ita de­be­ri, si hi qui pe­tent ma­ni­fes­te do­ce­rent eo ani­mo cir­ca se pa­tro­num, cum tes­ta­men­tum fa­ce­ret, es­se coe­pis­se, ut his quo­que le­ga­tum da­ri vel­let: alio­quin ni­hil ip­sis prae­ste­tur. 12Da­mae et Pam­phi­lo, quos tes­ta­men­to ma­nu­mi­se­rat, fun­dum de­dit ita, ut post mor­tem suam fi­liis suis re­sti­tue­rent: eo­dem tes­ta­men­to pe­tiit ab he­redi­bus suis, ut Pam­phi­lam ma­nu­mit­te­rent, quae Pam­phi­la fi­lia na­tu­ra­lis erat Pam­phi­li: idem Pam­phi­lus post diem le­ga­ti sui ce­den­tem tes­ta­men­to he­redem in­sti­tuit Mae­vium eius­que fi­dei com­mis­sit, ut he­redi­ta­tem suam, id est fun­di su­pra scrip­ti par­tem di­mi­diam, quam so­lam in bo­nis ex tes­ta­men­to pa­tro­nae suae ha­be­bat, Pam­phi­lae fi­liae suae, cum pri­mum li­be­ra fuis­set, re­sti­tue­ret. quae­ro Pam­phi­la ma­nu­mis­sa, utrum ex tes­ta­men­to su­pe­rio­re pa­tris sui pa­tro­nae eam par­tem pe­te­re pos­sit, an ve­ro ex tes­ta­men­to pa­tris na­tu­ra­lis ex cau­sa fi­dei­com­mis­si ha­bi­ta ra­tio­ne le­gis Fal­ci­diae. re­spon­di ex his quae pro­po­ne­ren­tur pro­ba­ri Pam­phi­lam dum­ta­xat ex tes­ta­men­to su­pe­rio­re fi­dei­com­mis­sum pe­te­re pos­se. Claudius. quia cre­di­tur ap­pel­la­tio­ne fi­lio­rum et na­tu­ra­les li­be­ros, id est in ser­vi­tu­te sus­cep­tos con­ti­ne­ri. 13Scae­vo­la. Co­di­cil­lis Gaio Se­io cen­tum le­ga­vit eius­que fi­dei com­mi­sit, ut an­cil­lae tes­ta­to­ris ea da­ret: quae­ro, an uti­le fi­dei­com­mis­sum sit, quod le­ga­ta­rius an­cil­lae tes­ta­to­ris da­re ius­sus est. re­spon­di non es­se. item, si uti­le non est, an le­ga­ta­rius he­redi, cu­ius an­cil­la est, re­sti­tue­re com­pel­la­tur. re­spon­di non com­pel­li: sed nec ip­sum le­ga­ta­rium le­ga­tum pe­te­re pos­se. 14In­su­lam li­ber­tis utrius­que se­xus le­ga­vit ita, ut ex red­itu eius mas­cu­li du­plum, fe­mi­nae sim­plum per­ci­piant, eam­que alie­na­ri ve­tuit: ex con­sen­su om­nium ab he­rede ve­num­da­ta est: quae­ro, an et ex pre­tio in­su­lae du­plum ma­res, sim­plum fe­mi­nae ca­pe­rent. re­spon­di ob pre­tium nul­lam fi­dei­com­mis­si per­se­cu­tio­nem es­se, ni­si ea men­te ven­di­tio­ni con­sen­se­runt, ut si­mi­li­ter ex pre­tio ma­res qui­dem du­plum, fe­mi­nae au­tem sim­plum con­se­quan­tur. 15In­sti­tu­to fi­lio he­rede et ex eo ne­po­ti­bus em­an­ci­pa­tis tes­ta­tor ita ca­vit: ‘βούλομαι δὲ τὰς ἐμὰς οἰκίας μὴ πωλεῖσθαι ὑπὸ τῶν κληρονόμων μου μηδὲ δανείζεσθαι κατ’ αὐτῶν, ἀλλὰ μένειν αὐτὰς ἀκεραίας αὐτοῖς καὶ υἱοῖς καὶ ἐκγόνοις εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον. ἐὰν δέ τις βουληθῇ αὐτῶν πωλῆσαι τὸ μέρος αὐτοῦ ἢ δανείσασθαι κατ’ αὐτοῦ, ἐξουσίαν ἐχέτω πωλῆσαι τῷ συγκληρονόμῳ αὐτοῦ καὶ δανείζεσθαι παρ’ αὐτοῦ. ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσῃ, ἔσται τὸ χρηματιζόμενον ἄχρηστον καὶ ἄκυρον’. quae­ri­tur, cum fi­lius de­func­ti mu­tuam pe­cu­niam a Fla­via Dio­ny­sia ac­ce­pe­rit et lo­ca­tis ae­di­bus pro par­te sua pen­sio­nes si­bi de­bi­tas cre­di­tri­ci dele­ga­ve­rit, an con­di­cio tes­ta­men­ti ex­sti­tis­se vi­dea­tur, ut fi­liis suis fi­dei­com­mis­si no­mi­ne te­n­ea­tur. re­spon­di se­cun­dum ea quae pro­po­ne­ren­tur non ex­sti­tis­se. 16Ma­tre et uxo­re he­redi­bus in­sti­tu­tis ita ca­vit: ‘a te, uxor ca­ris­si­ma, pe­to, ne quid post mor­tem tuam fra­tri­bus tuis re­lin­quas: ha­bes fi­lios so­ro­rum tua­rum, qui­bus re­lin­quas. scis unum fra­trem tuum fi­lium nos­trum oc­ci­dis­se, dum ei ra­pi­nam fa­cit: sed et alius mi­hi de­te­rio­ra fe­cit’. quae­ro, cum uxor in­tes­ta­ta de­ces­sit et le­gi­ti­ma eius he­redi­tas ad fra­trem per­ti­neat, an so­ro­ris fi­lii fi­dei­com­mis­sum ab eo pe­te­re pos­sunt. re­spon­di pos­se de­fen­di fi­dei­com­mis­sum de­be­ri. 17‘Lu­cius Ti­tius hoc meum tes­ta­men­tum scrip­si si­ne ul­lo iu­ris perito, ra­tio­nem ani­mi mei po­tius se­cu­tus quam ni­miam et mi­se­ram di­li­gen­tiam: et si mi­nus ali­quid le­gi­ti­me mi­nus­ve perite fe­ce­ro, pro iu­re le­gi­ti­mo ha­be­ri de­bet ho­mi­nis sa­ni vo­lun­tas’: de­in­de he­redes in­sti­tuit. quae­si­tum est in­tes­ta­ti eius bo­no­rum pos­ses­sio­ne pe­ti­ta, an por­tio­nes ad­scrip­tae ex cau­sa fi­dei­com­mis­si pe­ti pos­sunt. re­spon­di se­cun­dum ea quae pro­po­ne­ren­tur pos­se.

Übersetzung nicht erfasst.