Corpus iurisprudentiae Romanae

Repertorium zu den Quellen des römischen Rechts

Digesta Iustiniani Augusti

Recognovit Mommsen (1870) et retractavit Krüger (1928)
Deutsche Übersetzung von Otto/Schilling/Sintenis (1830–1833)
Tryph.not. Scaev. dig. XXII
Notae ad Scaevolae Digestorum librosTryphonini Notae ad Scaevolae Digestorum libros

Notae ad Scaevolae Digestorum libros

Ex libro XXII

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Dig. 1,1De iustitia et iure (Von der Gerechtigkeit und dem Recht.)Dig. 1,2De origine iuris et omnium magistratuum et successione prudentium (Von dem Ursprung des Rechts und aller Staatsbeamten, so wie der Folge der Rechtsgelehrten.)Dig. 1,3De legibus senatusque consultis et longa consuetudine (Von den Gesetzen, den Senatsbeschlüssen und dem Gewohnheitsrechte.)Dig. 1,4De constitutionibus principum (Von den Constitutionen der Kaiser.)Dig. 1,5De statu hominum (Vom Zustand der Menschen.)Dig. 1,6De his qui sui vel alieni iuris sunt (Von denen, die eigenen Rechtens, und denen, die fremdem Rechte unterworfen sind.)Dig. 1,7De adoptionibus et emancipationibus et aliis modis quibus potestas solvitur (Von der Annahme an Kindes Statt, der Entlassung aus der [väterlichen] Gewalt, und andern Arten deren Aufhebung.)Dig. 1,8De divisione rerum et qualitate (Von der Eintheilung der Sachen und deren Beschaffenheit.)Dig. 1,9De senatoribus (Von den Senatoren.)Dig. 1,10De officio consulis (Von der Amtspflicht des Consuls.)Dig. 1,11De officio praefecti praetorio (Von der Amtspflicht des Präfectus Prätorio.)Dig. 1,12De officio praefecti urbi (Von der Amtspflicht des Stadtvorstehers.)Dig. 1,13De officio quaestoris (Von der Amtspflicht des Quästors.)Dig. 1,14De officio praetorum (Von der Amtspflicht der Prätoren.)Dig. 1,15De officio praefecti vigilum (Von der Amtspflicht des Wachtvorstehers.)Dig. 1,16De officio proconsulis et legati (Von der Amtspflicht des Proconsul und des Legaten.)Dig. 1,17De officio praefecti Augustalis (Von der Amtspflicht des Kaiserlichen Präfecten.)Dig. 1,18De officio praesidis (Von der Amtspflicht des Präsidenten.)Dig. 1,19De officio procuratoris Caesaris vel rationalis (Von der Amtspflicht des Procurators des Kaisers oder Rentbeamten.)Dig. 1,20De officio iuridici (Von der Amtspflicht des Gerichtsverwalters.)Dig. 1,21De officio eius, cui mandata est iurisdictio (Von der Amtspflicht dessen, der mit der Gerichtsbarkeit beauftragt worden ist.)Dig. 1,22De officio adsessorum (Von der Amtspflicht der [Gerichts-] Beisitzer.)
Dig. 2,1De iurisdictione (Von der Gerichtsbarkeit.)Dig. 2,2Quod quisque iuris in alterum statuerit, ut ipse eodem iure utatur (Welche Rechtsgrundsätze Jemand gegen einen Andern aufgebracht hat, die sollen gegen ihn selbst in Anwendung gebracht werden dürfen.)Dig. 2,3Si quis ius dicenti non obtemperaverit (Wenn jemand dem, welcher Recht spricht, nicht gehorcht haben sollte.)Dig. 2,4De in ius vocando (Von der Berufung ins Gericht.)Dig. 2,5Si quis in ius vocatus non ierit sive quis eum vocaverit, quem ex edicto non debuerit (Wenn Jemand vor Gericht berufen worden und nicht gegangen ist, oder die dahin berufen worden sind, welche man dem Edicte nach nicht hätte berufen sollen.)Dig. 2,6In ius vocati ut eant aut satis vel cautum dent (Dass vor Gericht Berufene dahin gehen, oder Bürgen oder anders Sicherheit stellen.)Dig. 2,7Ne quis eum qui in ius vocabitur vi eximat (Dass Niemand den, welcher vor Gericht berufen wird, mit Gewalt entreisse.)Dig. 2,8Qui satisdare cogantur vel iurato promittant vel suae promissioni committantur (Von denen, welche gezwungen werden, Sicherheit zu stellen, oder ein eidliches Versprechen leisten, oder auf ihr einfaches Versprechen entlassen werden.)Dig. 2,9Si ex noxali causa agatur, quemadmodum caveatur (Wie Sicherheit gestellt wird, wenn eine Noxalklage erhoben [oder: wegen Schädenansprüchen geklagt] wird.)Dig. 2,10De eo per quem factum erit quominus quis in iudicio sistat (Von dem, welcher daran Schuld ist, dass sich Jemand nicht vor Gericht stellt.)Dig. 2,11Si quis cautionibus in iudicio sistendi causa factis non obtemperaverit (Wenn Jemand dem geleisteten Versprechen, sich vor Gerichte zu stellen, nicht nachgekommen ist.)Dig. 2,12De feriis et dilationibus et diversis temporibus (Von den Gerichtsferien und Aufschubsgestattungen und der Berechnung verschiedener Zeiten.)Dig. 2,13De edendo (Vom Vorzeigen.)Dig. 2,14De pactis (Von Verträgen.)Dig. 2,15De transactionibus (Von Vergleichen.)
Dig. 40,1De manumissionibus (Von den Freilassungen.)Dig. 40,2De manumissis vindicta (Von den durch den Stab freigelassenen [Sclaven].)Dig. 40,3De manumissionibus quae servis ad universitatem pertinentibus imponuntur (Von den Freilassungen, welche Sclaven ertheilt werden, welche einer Gemeinheit angehören.)Dig. 40,4De manumissis testamento (Von den durch ein Testament freigelassenen [Sclaven.])Dig. 40,5De fideicommissariis libertatibus (Von den fideicommissarischen Freiheiten.)Dig. 40,6De ademptione libertatis (Von der Zurücknahme der Freiheit.)Dig. 40,7De statuliberis (Von den Bedingtfreien.)Dig. 40,8Qui sine manumissione ad libertatem perveniunt (Welche [Sclaven] ohne Freilassung zur Freiheit gelangen.)Dig. 40,9Qui et a quibus manumissi liberi non fiunt et ad legem Aeliam Sentiam (Welche Sclaven durch die Freilassung wegen ihrer selbst, und wegen ihres Freilassers nicht frei werden, und zum Aelisch-Sentischen Gesetz.)Dig. 40,10De iure aureorum anulorum (Von dem Recht der goldenen Ringe.)Dig. 40,11De natalibus restituendis (Von der Zurückversetzung in den Geburtsstand.)Dig. 40,12De liberali causa (Von dem Rechtsstreit über die Freiheit.)Dig. 40,13Quibus ad libertatem proclamare non licet (Welche nicht auf die Freiheit Anspruch machen dürfen.)Dig. 40,14Si ingenuus esse dicetur (Wenn behauptet werden wird, dass [ein Freigelassener] ein Freigeborner sei.)Dig. 40,15Ne de statu defunctorum post quinquennium quaeratur (Dass der Rechtszustand Verstorbener nach fünf Jahren nicht untersucht werden soll.)Dig. 40,16De collusione detegenda (Von der Entdeckung eines heimlichen Einverständnisses.)
Dig. 43,1De interdictis sive extraordinariis actionibus, quae pro his competunt (Von den Interdicten und ausserordentlichen Klagen, die an deren Statt zuständig sind.)Dig. 43,2Quorum bonorum (Welchen Nachlass.)Dig. 43,3Quod legatorum (Was von Vermächtnissen.)Dig. 43,4Ne vis fiat ei, qui in possessionem missus erit (Dass Dem keine Gewalt geschehe, der in den Besitz gesetzt sein wird.)Dig. 43,5De tabulis exhibendis (Von der Auslieferung der Testamente.)Dig. 43,6Ne quid in loco sacro fiat (Dass an einem heiligen Orte Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,7De locis et itineribus publicis (Von öffentlichen Plätzen und Wegen.)Dig. 43,8Ne quid in loco publico vel itinere fiat (Dass an einem öffentlichen Platze oder Wege Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,9De loco publico fruendo (Von dem Genuss eines öffentlichen Platzes.)Dig. 43,10De via publica et si quid in ea factum esse dicatur (Von öffentlichen Strassen und wenn etwas in demselben errichtet werden sein soll.)Dig. 43,11De via publica et itinere publico reficiendo (Von der Ausbesserung öffentlicher Strassen und Wege.)Dig. 43,12De fluminibus. ne quid in flumine publico ripave eius fiat, quo peius navigetur (Von den Flüssen, dass Etwas in einem öffentlichen Flusse oder an dessen Ufer nicht geschehe, wodurch die Schifffahrt beeinträchtigt wird.)Dig. 43,13Ne quid in flumine publico fiat, quo aliter aqua fluat, atque uti priore aestate fluxit (Dass in einem öffentlichen Fluss Etwas nicht geschehe, wodurch der Wasserfluss gegen den im vorhergehenden Sommer geändert wird.)Dig. 43,14Ut in flumine publico navigare liceat (Dass die Schifffahrt an einem öffentlichen Flusse gestattet sei.)Dig. 43,15De ripa munienda (Von der Befestigung des Ufers.)Dig. 43,16De vi et de vi armata (Von der Gewalt und der Gewalt mit Waffen.)Dig. 43,17Uti possidetis (Wie ihr besitzet.)Dig. 43,18De superficiebus (Von Erbpachtungen.)Dig. 43,19De itinere actuque privato (Von Privatwegen.)Dig. 43,20De aqua cottidiana et aestiva (Vom täglichen Wasser und dem Sommerwasser.)Dig. 43,21De rivis (Von den Kanälen.)Dig. 43,22De fonte (Von den Quellen.)Dig. 43,23De cloacis (Von den Kloaken.)Dig. 43,24Quod vi aut clam (Was gewaltsam oder heimlich.)Dig. 43,25De remissionibus (Von den Remissionen.)Dig. 43,26De precario (Vom bittweisen [Besitzverhältniss].)Dig. 43,27De arboribus caedendis (Vom Baumfällen.)Dig. 43,28De glande legenda (Vom Auflesen der Eicheln.)Dig. 43,29De homine libero exhibendo (Von der Auslieferung freier Menschen.)Dig. 43,30De liberis exhibendis, item ducendis (Von der Auslieferung der Kinder und deren Abführung.)Dig. 43,31Utrubi (Vom (Interdicte) Wo immer.)Dig. 43,32De migrando (Vom Ausziehen lassen.)Dig. 43,33De Salviano interdicto (Vom Salvianischen Interdict.)
Dig. 32,41Idem li­bro vi­ce­si­mo se­cun­do di­ges­to­rum. Uxo­rem et fi­lium com­mu­nem he­redes in­sti­tuit et uxo­ris fi­dei com­mi­sit in haec ver­ba: ‘pe­to a te, do­mi­na uxor, ne ex fun­do Ti­tia­no par­tem ti­bi vin­di­ces, cum scias me uni­ver­sam emp­tio­nem eius fun­di fe­cis­se, sed be­ne­fi­cio af­fec­tio­nis et pie­ta­tis, quam ti­bi de­bui, ean­dem emp­tio­nem, cum num­mis meis com­pa­ras­sem, te­cum com­mu­ni­cas­se’: quae­si­tum est, an eum fun­dum in so­li­dum fi­lii es­se vo­lue­rit. re­spon­dit eum, de quo quae­re­re­tur, per­in­de ra­tio­nem in fun­do ha­be­ri vo­luis­se ac si uni­ver­sus he­redi­ta­rius es­set, ut pro di­mi­dia par­te et uxor et fi­lius agrum ut he­redi­ta­rium ha­beant. 1In tes­ta­men­to ita scrip­tum fuit: ‘do­mum meam cum hor­to ap­pli­ci­to li­ber­tis meis con­ce­di vo­lo’ et alio ca­pi­te: ‘For­tu­nio li­ber­to meo ex do­mu mea, quam li­ber­tis de­di, diae­tam, in qua ha­bi­ta­bam, item cel­la­rium iunc­tum ei­dem diae­tae ab he­rede meo con­ce­di vo­lo’. quae­si­tum est, an he­res tes­ta­to­ris one­ra­tus vi­dea­tur in prae­stan­do le­ga­to For­tu­nio, quam­vis do­mus uni­ver­sa li­ber­tis sit prae­le­ga­ta. re­spon­dit non es­se one­ra­tum. 2Co­di­cil­lis con­fir­ma­tis ita ca­vit: ‘om­ni­bus au­tem li­ber­tis meis et quos vi­vus et quos his co­di­cil­lis ma­nu­mis­si vel post­ea ma­nu­mi­se­ro, con­tu­ber­na­les suas, item fi­lios fi­lias le­go, ni­si si quos quas­ve ad uxo­rem meam tes­ta­men­to per­ti­ne­re vo­lui vel ei no­mi­na­tim le­ga­vi le­ga­ve­ro’. idem post­ea pe­tiit ab he­redi­bus suis, ut re­gio­nem Um­briae Tu­s­ciae Pi­ce­no co­he­redes uxo­ri suae re­sti­tue­rent cum om­ni­bus, quae ibi erunt, et man­ci­piis rus­ti­cis vel ur­ba­nis et ac­to­ri­bus ex­cep­tis ma­nu­mis­sis. quae­si­tum est, cum Eros et Sti­chus ser­vi in diem vi­tae tes­ta­to­ris in Um­bria in Pi­ce­no ac­tum ad­mi­nis­tra­ve­rint, sint au­tem Da­mae, quem tes­ta­tor vi­vus ma­nu­mi­se­rat, fi­lii na­tu­ra­les, utrum ei­dem Da­mae ex ver­bis co­di­cil­li ab he­redi­bus prae­stan­di sint, an ve­ro ad Se­iam uxo­rem ex ver­bis epis­tu­lae per­ti­neant. re­spon­dit ex co­di­cil­lis ad pa­trem eos na­tu­ra­lem pie­ta­tis in­tui­tu per­ti­ne­re. 3Fe­li­cis­si­mo et Fe­li­cis­si­mae, qui­bus li­ber­ta­tem de­de­rat, fun­dum Gar­gi­lia­num le­ga­vit cum ca­sa, et alio ca­pi­te Ti­tio fi­lio, quem ex par­te quar­ta he­redem scrip­se­rat, prae­le­ga­ve­rat in haec ver­ba: ‘Ti­ti fi­li, hoc am­plius de me­dio su­mi­to le­ga­ta mea, quae mi­hi tam pa­ter tuus prae­sens quam Coe­lius Ius­tus fra­ter pa­tris re­li­que­runt’. quae­si­tum est, cum fun­dus Gar­gi­lia­nus tes­ta­tri­ci a ma­ri­to eius, id est a pa­tre Ti­tii fi­lii le­ga­tus sit, cui fun­dus ex cau­sa fi­dei­com­mis­si de­bea­tur, utrum Ti­tio fi­lio tan­tum an Fe­li­cis­si­mo et Fe­li­cis­si­mae an tri­bus. re­spon­dit non es­se ve­ri­si­mi­le eam, quae ni­hil aliud Fe­li­cis­si­mo et Fe­li­cis­si­mae ni­si haec quae spe­cia­li­ter le­ga­vit, ad fi­lium, cui et he­redi­ta­tis suae par­tem re­li­quit, le­ga­tum ge­ne­ra­li ser­mo­ne trans­fer­re vo­luis­se. 4Tes­ta­men­to pue­ros ita le­ga­ve­rat: ‘Pu­blio Mae­vio do­mi­nulo meo ab he­redi­bus meis da­ri vo­lo pue­ros quin­que ex meis dum­ta­xat in­tra an­nos sep­tem’: post an­nos com­plu­res, quam fe­cit tes­ta­men­tum, mo­ri­tur. quae­si­tum est, cu­ius ae­ta­tis Mae­vio man­ci­pia de­bean­tur, utrum­ne quae tes­ta­men­ti fac­ti tem­po­re in­tra sep­tem an­nos fue­runt an quae mor­tis tem­po­re in­tra eam ae­ta­tem in­ve­nian­tur. re­spon­dit eam vi­de­ri ae­ta­tem de­sig­na­tam, quae es­set, cum a tes­ta­to­re re­lin­que­ren­tur. 5Con­cu­bi­nae in­ter ce­te­ra his ver­bis le­ga­ve­rat: ‘fun­dum in Ap­pia cum vi­li­co suo et con­tu­ber­na­li eius et fi­liis da­ri vo­lo’: quae­si­tum est, an ne­po­tes quo­que vi­li­ci et con­tu­ber­na­lis eius tes­ta­tor ad con­cu­bi­nam per­ti­ne­re vo­luit. re­spon­dit ni­hil pro­po­ni, cur non de­be­ren­tur. 6Le­ga­ve­rat per fi­dei­com­mis­sum Mae­viis ita: ‘et quid­quid in pa­tria Ga­di­bus pos­si­deo’: quae­si­tum est, an, si quam sub­ur­ba­nam ad­ia­cen­tem pos­ses­sio­nem ha­be­ret, haec quo­que ex cau­sa fi­dei­com­mis­si Mae­viis de­bea­tur. re­spon­dit pos­se ad hanc quo­que ver­bo­rum sig­ni­fi­ca­tio­nem ex­ten­di. item quae­si­tum est, an, si ca­len­da­rii, quod in pa­tria sua vel in­tra fi­nes eius de­func­tus ex­er­cuit, in­stru­men­ta in do­mo, quam in pa­tria sua ha­be­bat, re­li­quit, an id quo­que ka­len­da­rium prop­ter ver­ba su­pra scrip­ta Mae­viis ex cau­sa fi­dei­com­mis­si de­be­re­tur. re­spon­dit non de­be­ri. item quae­si­tum est, an pe­cu­nia, quae in ar­ca do­mi Ga­di­bus in­ven­ta es­set, vel ex di­ver­sis no­mi­ni­bus ex­ac­ta et ibi de­po­si­ta, ex fi­dei­com­mis­so de­bea­tur. re­spon­dit su­pra re­spon­sum. 7Tes­ta­men­to, quo fi­lium et uxo­rem he­redes in­sti­tue­rat, fi­liae per fi­dei­com­mis­sum cen­tum, cum in fa­mi­lia nu­be­ret, le­ga­vit et ad­ie­cit ita: ‘fi­dei tuae, fi­lia, com­mit­to, ut, cum in fa­mi­lia nu­bas et quo­tiens­cum­que nu­bes, pa­tia­ris ex do­te tua, quam da­bis, par­tem di­mi­diam sti­pu­la­ri fra­trem tuum et Se­iam ma­trem tuam pro par­ti­bus di­mi­diis da­ri si­bi, si in ma­tri­mo­nio eius cui nu­bes si­ve di­vor­tio fac­to, prius­quam dos tua red­da­tur eo­ve no­mi­ne sa­tis­fac­tum erit, mo­rie­ris nul­lo fi­lio fi­lia­ve ex eo re­lic­to’. pa­ter vir­gi­nem fi­liam nup­tum col­lo­ca­vit eius­que no­mi­ne do­tem de­dit et post di­vor­tium ean­dem re­ce­pit et alii in ma­tri­mo­nium cum do­te de­dit et sti­pu­la­tus est eam do­tem si­bi aut fi­liae suae red­di: ma­nen­te fi­lia in ma­tri­mo­nio se­cun­do mor­tuus est eo­dem tes­ta­men­to re­lic­to ei­que he­redes ex­sti­te­runt fi­lius et uxor: post­ea ma­ri­to de­func­to puel­la do­te re­cep­ta nup­sit alii prae­sen­ti­bus et con­sen­tien­ti­bus fra­tre et ma­tre, quae et­iam do­tem eius au­xit, et ne­uter eo­rum sti­pu­la­ti sunt do­tem: mox ma­tri fi­lius et fi­lia he­redes ex­sti­te­runt: de­in­de in ma­tri­mo­nio fi­lia de­ces­sit ma­ri­to he­rede re­lic­to. quae­si­tum est, cum puel­la non ex cau­sa le­ga­ti pe­cu­niam in do­tem ab he­redi­bus pa­tris ac­ce­pe­rat, sed mor­tuo se­cun­do ma­ri­to ma­ter fa­mi­lias fac­ta do­tem re­ci­pe­ra­ve­rat, an he­res eius ex cau­sa fi­dei­com­mis­si fra­tri de­func­tae te­n­ea­tur in eam pe­cu­niam, quam per­ci­pe­re pos­set, si do­tem sti­pu­la­tus es­set. re­spon­dit se­cun­dum ea quae pro­po­ne­ren­tur non te­ne­ri. 8Eius he­res vel le­ga­ta­rius ro­ga­tus est, ut quen­dam ad­op­tet, his ver­bis ad­iec­tis: ‘si alias fe­ce­rit, ex­he­res es­to’ vel ‘per­dat le­ga­tum’. quae­si­tum est, si non ad­op­ta­ve­rit, an ei qui ad­op­ta­tus non est ac­tio quae­dam ex fi­dei­com­mis­so com­pe­tit. re­spon­dit fi­dei­com­mis­sum, quo quis ro­ga­tur ut ad­op­tet, ra­tum non es­se. 9‘Agri pla­gam, quae est in re­gio­ne il­la, Mae­viis Pu­blio et Gaio tran­scri­bi vo­lo, pre­tio fac­to vi­ri bo­ni ar­bi­tra­tu et he­redi­ta­ti il­la­to, du­plae evic­tio­ne ex­pro­mis­sa re­li­quis he­redi­bus, ita ut sub poe­na cen­tum pro­mit­tant eam agri pla­gam par­tem­ve eius ad Se­ium pos­te­ros­ve eius non per­ven­tu­ram qua­qua ra­tio­ne’. quae­si­tum est, an le­ga­tum va­leat, cum Pu­blius eme­re ve­lit, Gaius no­lit. re­spon­dit eum, qui fi­dei­com­mis­sum prae­sta­ri si­bi ve­lit, pos­se par­tem di­mi­diam eius agri qui le­ga­tus est pe­te­re, quam­vis al­ter per­se­qui no­lit. item quae­si­tum est, cau­tio, quae in­ter­po­ni de­beat, se­cun­dum vo­lun­ta­tem, pro quo­ta par­te cui­que he­redum prae­stan­da sit. re­spon­dit pro ea por­tio­ne, quae ex fi­dei­com­mis­so prae­sta­tur. 10So­ro­ri le­ga­vit ho­mi­nes quos no­mi­na­vit tes­ta­men­to eius­que fi­dei com­mis­sit, ut ea­dem man­ci­pia fi­liis suis cum ob­iret re­sti­tue­ret. quae­si­tum est, ad­gna­ta ex his an de­func­ti fi­lii he­redi­bus re­sti­tuen­da sint post mor­tem le­ga­ta­riae an re­ma­neant apud he­redes eius. re­spon­dit ea, quae post­ea ad­gna­ta es­sent, ver­bis fi­dei­com­mis­si non con­ti­ne­ri. 11Pa­ter na­tu­ra­lis fi­liae suae ex tes­ta­men­to ma­ri­ti eius fi­dei­com­mis­si de­bi­tor, cum ea mu­lier alii nu­be­ret, non man­da­tu mu­lie­ris do­tem ma­ri­to eius de­dit et si­bi red­di eam sti­pu­la­tus est, si si­ne li­be­ris fi­lia mo­re­re­tur: mu­lier fi­liam sus­ce­pit: quae­si­tum est, an fi­dei­com­mis­sum a pa­tre ex­ige­re pos­sit. re­spon­dit, si nec ra­tam ha­buis­set do­tem da­tam, su­per­es­se fi­dei­com­mis­si pe­ti­tio­nem. idem quae­siit, an si pa­ter ac­cep­to fa­ce­re sti­pu­la­tio­nem ve­lit, mu­lie­ri per­se­cu­tio fi­dei­com­mis­so­rum de­ne­gan­da sit. re­spon­dit su­pra re­spon­sum, eum­que pa­trem, de quo quae­re­re­tur, si ita de­dis­set, ut mu­lier ra­tum ha­be­ret, pos­se con­di­ce­re. 12Se­ium ma­ri­tum scrip­sit he­redem ei­que sub­sti­tuit Ap­piam alum­nam fi­dei­que he­redis com­mi­sit, ut post mor­tem suam he­redi­ta­tem ei­dem alum­nae re­sti­tue­ret aut, si quid an­te con­ti­gis­set alum­nae, tunc Va­le­ria­no fra­tris fi­lio re­sti­tue­ret ean­dem he­redi­ta­tem. quae­si­tum est, si Se­ius vi­vus, quid­quid ad eum ex he­redi­ta­te per­ve­nis­set, alum­nae re­sti­tuis­set, an se­cun­dum vo­lun­ta­tem de­func­tae id fe­cis­se vi­de­re­tur: prae­ser­tim cum haec idem sub­sti­tu­ta es­set. re­spon­dit, si vi­vo Se­io Ap­pia de­ces­sis­set, non es­se li­be­ra­tum a fi­dei­com­mis­so Va­le­ria­no re­lic­to. 13Scae­vo­la re­spon­dit: cum he­res scrip­tus ro­ga­tus es­set, cum vo­let, alii re­sti­tue­re he­redi­ta­tem, in­ter­im non est com­pel­len­dus ad fi­dei­com­mis­sum. Claudius: post mor­tem enim uti­que cre­di­tur da­tum. 14He­redis scrip­ti fi­dei com­mis­se­rat, ut Se­iae uxo­ri uni­ver­sam re­sti­tue­ret he­redi­ta­tem et uxo­ris fi­dei com­mi­sit in haec ver­ba: ‘a te, Se­ia, pe­to, ut quid­quid ad te ex he­redi­ta­te mea per­ve­ne­rit, ex­cep­tis his, si qua ti­bi su­pra le­ga­vi, re­li­quum om­ne red­das re­sti­tuas Mae­viae in­fan­ti dul­cis­si­mae. a qua Se­ia sa­tis ex­igi ve­to, cum sciam eam po­tius rem auc­tu­ram quam de­tri­men­to fu­tu­ram’. quae­si­tum est, an sta­tim Mae­via fi­dei­com­mis­sum a Se­ia pe­te­re pos­sit. re­spon­dit ni­hil pro­po­ni, cur non pos­sit.

Übersetzung nicht erfasst.