Corpus iurisprudentiae Romanae

Repertorium zu den Quellen des römischen Rechts

Digesta Iustiniani Augusti

Recognovit Mommsen (1870) et retractavit Krüger (1928)
Deutsche Übersetzung von Otto/Schilling/Sintenis (1830–1833)
Pomp.fideic.
Fideicommissorum lib.Pomponii Fideicommissorum libri

Fideicommissorum libri

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50

Ex libro I

Dig. 32,16Pom­po­nius li­bro pri­mo fi­dei­com­mis­so­rum. Sae­pe le­ga­tum ple­nius re­sti­tue­tur fi­dei­com­mis­sa­rio quam es­set re­lic­tum, vel­uti si al­lu­vio­ne ager auc­tus es­set vel et­iam in­su­lae na­tae.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 32,18Pom­po­nius li­bro pri­mo fi­dei­com­mis­so­rum. Si iu­re tes­ta­men­to fac­to fi­dei­com­mis­sum ti­bi re­li­que­ro, de­in­de post­ea aliud fe­ce­ro non iu­re, in quo fi­dei­com­mis­sum re­lic­tum ti­bi vel aliud quam quod prio­re tes­ta­men­to vel om­ni­no non sit re­lic­tum, vi­den­dum est, mens mea haec fue­rit fa­cien­tis post­ea tes­ta­men­tum, ut no­lim ra­tum ti­bi sit prio­re tes­ta­men­to re­lic­tum, quia nu­da vo­lun­ta­te fi­dei­com­mis­sa in­fir­ma­ren­tur. sed vix id op­ti­ne­re pot­est, for­tas­sis id­eo, quod ita de­mum a prio­re tes­ta­men­to ve­lim re­ce­di, si pos­te­rius va­li­tu­rum sit et nunc ex pos­te­rio­re tes­ta­men­to fi­dei­com­mis­sum ei non de­be­tur, et­iam­si idem he­redes utro­que tes­ta­men­to in­sti­tu­ti ex prio­re ex­sti­te­runt.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 33,7,21Pom­po­nius li­bro pri­mo fi­dei­com­mis­so­rum. Cum fun­dus si­ne in­stru­men­to le­ga­tus sit, do­lia mo­lae oli­va­riae et prae­lum et quae­cum­que in­fi­xa in­ae­di­fi­ca­ta­que sunt fun­do le­ga­to con­ti­nen­tur, nul­la au­tem ex his re­bus quae mo­ve­ri pos­sunt pau­cis ex­cep­tis fun­di ap­pel­la­tio­ne con­ti­nen­tur. de mo­lis tum quae­ri so­let, cum ita ad­fi­xae ita­ve in­ae­di­fi­ca­tae sint, ut par­tes ae­di­fi­cio­rum es­se vi­dean­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Ex libro II

Dig. 35,2,31Pom­po­nius li­bro se­cun­do fi­dei­com­mis­so­rum. Is cui fi­dei­com­mis­sum sol­vi­tur sic­ut is cui le­ga­tum est sa­tis­da­re de­bet, quod am­plius ce­pe­rit, quam per le­gem Fal­ci­diam ei li­cue­rit, red­di: vel­uti cum prop­ter con­di­cio­nem alio­rum fi­dei­com­mis­so­rum vel le­ga­to­rum le­gis Fal­ci­diae cau­sa pen­de­bit. sed et se­cun­dum Cas­sii et ve­te­rum opi­nio­nem, si a pu­pil­lo fi­dei­com­mis­sa ca­piun­tur, prop­ter ea, quae a sub­sti­tu­to erunt re­lic­ta, ca­ve­re de­be­bit is cui sol­va­tur. nam quam­vis re­pe­ti­tio sit eo­rum, quae fi­dei­com­mis­si no­mi­ne non de­bi­ta sol­ven­tur, ta­men sa­tis­da­to cau­tum de­bet es­se ei, a quo pe­cu­nia pro­fi­cis­ce­re­tur, ne dam­num sen­tiat de­fi­cien­te eo, cui so­lu­tum erit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 36,1,72Pom­po­nius li­bro se­cun­do fi­dei­com­mis­so­rum. Si he­res in­sti­tu­tus Ti­tio ro­ga­tus fue­rit re­sti­tue­re he­redi­ta­tem et rur­sus Ti­tius he­redi post tem­pus, suf­fi­ciunt di­rec­tae ac­tio­nes he­redi. 1Si he­res an­te­quam fi­dei­com­mis­sam he­redi­ta­tem re­sti­tue­ret, alie­na­ve­rit quid ex he­redi­ta­te aut ser­vum he­redi­ta­rium ma­nu­mi­se­rit aut ru­pe­rit quid vel fre­ge­rit vel us­se­rit, non com­pe­tit in eum ul­la ci­vi­lis ac­tio re­sti­tu­ta post­ea he­redi­ta­te ex Tre­bel­lia­no se­na­tus con­sul­to, sed ex fi­dei­com­mis­si cau­sa erit hoc quod de­per­ie­rit per­se­quen­dum. sin ve­ro post re­sti­tu­tam he­redi­ta­tem ho­rum quid ad­mi­se­rit he­res, di­cen­dum est le­ge Aqui­lia cum eo agi pos­se, si ser­vum for­te he­redi­ta­rium aut vul­ne­ra­ve­rit aut oc­ci­de­rit. 2Si tem­po­ra­lis ac­tio in he­redi­ta­te re­lic­ta fue­rit, tem­pus, quo he­res ex­per­i­ri an­te re­sti­tu­tam he­redi­ta­tem po­tuit, im­pu­ta­bi­tur ei cui re­sti­tu­ta fue­rit.

Übersetzung nicht erfasst.

Ex libro III

Dig. 40,5,34Pom­po­nius li­bro ter­tio fi­dei­com­mis­so­rum. In­vi­tus is, cui fi­dei­com­mis­so li­ber­tas re­lic­ta est, non est tra­den­dus alii, ut ab eo ma­nu­mit­ta­tur et fiat al­te­rius li­ber­tus, quam qui ro­ga­tus est ma­nu­mit­te­re. 1Cam­pa­nus ait, si mi­nor an­nis vi­gin­ti ro­ga­ve­rit he­redem, ut pro­prium ser­vum ma­nu­mit­tat, prae­stan­dam ei li­ber­ta­tem, quia hic lex Ae­lia Sen­tia lo­cum non ha­bet. 2Ser­vus le­ga­tus erat Cal­pur­nio Flac­co is­que ro­ga­tus erat eum ma­nu­mit­te­re et, si non ma­nu­mis­sis­set, idem ser­vus Ti­tio le­ga­tus erat et is ae­que ro­ga­tus erat, ut eum ma­nu­mit­te­ret: si non ma­nu­mis­sis­set, li­ber es­se ius­sus erat. Sa­b­inus di­cit in­uti­li­ter le­ga­tum fo­re et ex tes­ta­men­to eum con­ti­nuo li­be­rum fu­tu­rum.

Pompon. lib. III. Fideicommiss. Derjenige, welchem die Freiheit durch ein Fideicommiss hinterlassen worden ist, darf wider seinen Willen nicht einem Anderen übergeben werden, damit er von diesem freigelassen werde, und der Freigelassene eines Andern, als Desjenigen werde, welcher gebeten worden ist, ihn freizulassen. 1Campanus sagt: wenn Jemand, welcher jünger als zwanzig Jahre sei, seinen Erben gebeten habe, dass er einen eigenen Sclaven freilassen möge, so sei demselben die Freiheit zu gewähren, weil hier das Aelisch-Sentische Gesetz nicht Statt hat. 2Es war ein Sclave dem Calpurnius Flaccus vermacht, und dieser gebeten worden, denselben freizulassen, und, wenn er ihn nicht freigelassen hätte, war derselbe Sclave dem Titius vermacht, und dieser auf gleiche Weise gebeten worden, denselben freizulassen; wenn dieser ihn nicht freigelassen hätte, so war der Sclave für frei erklärt worden. Sabinus sagt: er werde wirkungslos vermacht worden sein, und der [Sclave] aus dem Testamente sogleich frei werden.

Ex libro IV

Dig. 36,1,74Pom­po­nius li­bro quar­to fi­dei­com­mis­so­rum. He­res prae­cep­to fun­do ro­ga­tus erat he­redi­ta­tem re­sti­tue­re: fun­dus alie­nus erat. Aris­to aie­bat vi­den­dum, utrum om­ni­mo­do pe­nes he­redem fun­dum es­se vo­luit tes­ta­tor an ita de­mum, si ip­sius est: sed si­bi su­pe­rius pla­ce­re: id­eo­que aes­ti­ma­tio eius re­ti­nen­da est.

Übersetzung nicht erfasst.