Corpus iurisprudentiae Romanae

Repertorium zu den Quellen des römischen Rechts

Digesta Iustiniani Augusti

Recognovit Mommsen (1870) et retractavit Krüger (1928)
Deutsche Übersetzung von Otto/Schilling/Sintenis (1830–1833)
Iul.dig. XXXIX
Digestorum lib.Iuliani Digestorum libri

Digestorum libri

cum Notis Marcelli et Pauli et Scaevolae

Ex libro XXXIX

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Dig. 1,1De iustitia et iure (Von der Gerechtigkeit und dem Recht.)Dig. 1,2De origine iuris et omnium magistratuum et successione prudentium (Von dem Ursprung des Rechts und aller Staatsbeamten, so wie der Folge der Rechtsgelehrten.)Dig. 1,3De legibus senatusque consultis et longa consuetudine (Von den Gesetzen, den Senatsbeschlüssen und dem Gewohnheitsrechte.)Dig. 1,4De constitutionibus principum (Von den Constitutionen der Kaiser.)Dig. 1,5De statu hominum (Vom Zustand der Menschen.)Dig. 1,6De his qui sui vel alieni iuris sunt (Von denen, die eigenen Rechtens, und denen, die fremdem Rechte unterworfen sind.)Dig. 1,7De adoptionibus et emancipationibus et aliis modis quibus potestas solvitur (Von der Annahme an Kindes Statt, der Entlassung aus der [väterlichen] Gewalt, und andern Arten deren Aufhebung.)Dig. 1,8De divisione rerum et qualitate (Von der Eintheilung der Sachen und deren Beschaffenheit.)Dig. 1,9De senatoribus (Von den Senatoren.)Dig. 1,10De officio consulis (Von der Amtspflicht des Consuls.)Dig. 1,11De officio praefecti praetorio (Von der Amtspflicht des Präfectus Prätorio.)Dig. 1,12De officio praefecti urbi (Von der Amtspflicht des Stadtvorstehers.)Dig. 1,13De officio quaestoris (Von der Amtspflicht des Quästors.)Dig. 1,14De officio praetorum (Von der Amtspflicht der Prätoren.)Dig. 1,15De officio praefecti vigilum (Von der Amtspflicht des Wachtvorstehers.)Dig. 1,16De officio proconsulis et legati (Von der Amtspflicht des Proconsul und des Legaten.)Dig. 1,17De officio praefecti Augustalis (Von der Amtspflicht des Kaiserlichen Präfecten.)Dig. 1,18De officio praesidis (Von der Amtspflicht des Präsidenten.)Dig. 1,19De officio procuratoris Caesaris vel rationalis (Von der Amtspflicht des Procurators des Kaisers oder Rentbeamten.)Dig. 1,20De officio iuridici (Von der Amtspflicht des Gerichtsverwalters.)Dig. 1,21De officio eius, cui mandata est iurisdictio (Von der Amtspflicht dessen, der mit der Gerichtsbarkeit beauftragt worden ist.)Dig. 1,22De officio adsessorum (Von der Amtspflicht der [Gerichts-] Beisitzer.)
Dig. 2,1De iurisdictione (Von der Gerichtsbarkeit.)Dig. 2,2Quod quisque iuris in alterum statuerit, ut ipse eodem iure utatur (Welche Rechtsgrundsätze Jemand gegen einen Andern aufgebracht hat, die sollen gegen ihn selbst in Anwendung gebracht werden dürfen.)Dig. 2,3Si quis ius dicenti non obtemperaverit (Wenn jemand dem, welcher Recht spricht, nicht gehorcht haben sollte.)Dig. 2,4De in ius vocando (Von der Berufung ins Gericht.)Dig. 2,5Si quis in ius vocatus non ierit sive quis eum vocaverit, quem ex edicto non debuerit (Wenn Jemand vor Gericht berufen worden und nicht gegangen ist, oder die dahin berufen worden sind, welche man dem Edicte nach nicht hätte berufen sollen.)Dig. 2,6In ius vocati ut eant aut satis vel cautum dent (Dass vor Gericht Berufene dahin gehen, oder Bürgen oder anders Sicherheit stellen.)Dig. 2,7Ne quis eum qui in ius vocabitur vi eximat (Dass Niemand den, welcher vor Gericht berufen wird, mit Gewalt entreisse.)Dig. 2,8Qui satisdare cogantur vel iurato promittant vel suae promissioni committantur (Von denen, welche gezwungen werden, Sicherheit zu stellen, oder ein eidliches Versprechen leisten, oder auf ihr einfaches Versprechen entlassen werden.)Dig. 2,9Si ex noxali causa agatur, quemadmodum caveatur (Wie Sicherheit gestellt wird, wenn eine Noxalklage erhoben [oder: wegen Schädenansprüchen geklagt] wird.)Dig. 2,10De eo per quem factum erit quominus quis in iudicio sistat (Von dem, welcher daran Schuld ist, dass sich Jemand nicht vor Gericht stellt.)Dig. 2,11Si quis cautionibus in iudicio sistendi causa factis non obtemperaverit (Wenn Jemand dem geleisteten Versprechen, sich vor Gerichte zu stellen, nicht nachgekommen ist.)Dig. 2,12De feriis et dilationibus et diversis temporibus (Von den Gerichtsferien und Aufschubsgestattungen und der Berechnung verschiedener Zeiten.)Dig. 2,13De edendo (Vom Vorzeigen.)Dig. 2,14De pactis (Von Verträgen.)Dig. 2,15De transactionibus (Von Vergleichen.)
Dig. 40,1De manumissionibus (Von den Freilassungen.)Dig. 40,2De manumissis vindicta (Von den durch den Stab freigelassenen [Sclaven].)Dig. 40,3De manumissionibus quae servis ad universitatem pertinentibus imponuntur (Von den Freilassungen, welche Sclaven ertheilt werden, welche einer Gemeinheit angehören.)Dig. 40,4De manumissis testamento (Von den durch ein Testament freigelassenen [Sclaven.])Dig. 40,5De fideicommissariis libertatibus (Von den fideicommissarischen Freiheiten.)Dig. 40,6De ademptione libertatis (Von der Zurücknahme der Freiheit.)Dig. 40,7De statuliberis (Von den Bedingtfreien.)Dig. 40,8Qui sine manumissione ad libertatem perveniunt (Welche [Sclaven] ohne Freilassung zur Freiheit gelangen.)Dig. 40,9Qui et a quibus manumissi liberi non fiunt et ad legem Aeliam Sentiam (Welche Sclaven durch die Freilassung wegen ihrer selbst, und wegen ihres Freilassers nicht frei werden, und zum Aelisch-Sentischen Gesetz.)Dig. 40,10De iure aureorum anulorum (Von dem Recht der goldenen Ringe.)Dig. 40,11De natalibus restituendis (Von der Zurückversetzung in den Geburtsstand.)Dig. 40,12De liberali causa (Von dem Rechtsstreit über die Freiheit.)Dig. 40,13Quibus ad libertatem proclamare non licet (Welche nicht auf die Freiheit Anspruch machen dürfen.)Dig. 40,14Si ingenuus esse dicetur (Wenn behauptet werden wird, dass [ein Freigelassener] ein Freigeborner sei.)Dig. 40,15Ne de statu defunctorum post quinquennium quaeratur (Dass der Rechtszustand Verstorbener nach fünf Jahren nicht untersucht werden soll.)Dig. 40,16De collusione detegenda (Von der Entdeckung eines heimlichen Einverständnisses.)
Dig. 43,1De interdictis sive extraordinariis actionibus, quae pro his competunt (Von den Interdicten und ausserordentlichen Klagen, die an deren Statt zuständig sind.)Dig. 43,2Quorum bonorum (Welchen Nachlass.)Dig. 43,3Quod legatorum (Was von Vermächtnissen.)Dig. 43,4Ne vis fiat ei, qui in possessionem missus erit (Dass Dem keine Gewalt geschehe, der in den Besitz gesetzt sein wird.)Dig. 43,5De tabulis exhibendis (Von der Auslieferung der Testamente.)Dig. 43,6Ne quid in loco sacro fiat (Dass an einem heiligen Orte Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,7De locis et itineribus publicis (Von öffentlichen Plätzen und Wegen.)Dig. 43,8Ne quid in loco publico vel itinere fiat (Dass an einem öffentlichen Platze oder Wege Etwas nicht geschehe.)Dig. 43,9De loco publico fruendo (Von dem Genuss eines öffentlichen Platzes.)Dig. 43,10De via publica et si quid in ea factum esse dicatur (Von öffentlichen Strassen und wenn etwas in demselben errichtet werden sein soll.)Dig. 43,11De via publica et itinere publico reficiendo (Von der Ausbesserung öffentlicher Strassen und Wege.)Dig. 43,12De fluminibus. ne quid in flumine publico ripave eius fiat, quo peius navigetur (Von den Flüssen, dass Etwas in einem öffentlichen Flusse oder an dessen Ufer nicht geschehe, wodurch die Schifffahrt beeinträchtigt wird.)Dig. 43,13Ne quid in flumine publico fiat, quo aliter aqua fluat, atque uti priore aestate fluxit (Dass in einem öffentlichen Fluss Etwas nicht geschehe, wodurch der Wasserfluss gegen den im vorhergehenden Sommer geändert wird.)Dig. 43,14Ut in flumine publico navigare liceat (Dass die Schifffahrt an einem öffentlichen Flusse gestattet sei.)Dig. 43,15De ripa munienda (Von der Befestigung des Ufers.)Dig. 43,16De vi et de vi armata (Von der Gewalt und der Gewalt mit Waffen.)Dig. 43,17Uti possidetis (Wie ihr besitzet.)Dig. 43,18De superficiebus (Von Erbpachtungen.)Dig. 43,19De itinere actuque privato (Von Privatwegen.)Dig. 43,20De aqua cottidiana et aestiva (Vom täglichen Wasser und dem Sommerwasser.)Dig. 43,21De rivis (Von den Kanälen.)Dig. 43,22De fonte (Von den Quellen.)Dig. 43,23De cloacis (Von den Kloaken.)Dig. 43,24Quod vi aut clam (Was gewaltsam oder heimlich.)Dig. 43,25De remissionibus (Von den Remissionen.)Dig. 43,26De precario (Vom bittweisen [Besitzverhältniss].)Dig. 43,27De arboribus caedendis (Vom Baumfällen.)Dig. 43,28De glande legenda (Vom Auflesen der Eicheln.)Dig. 43,29De homine libero exhibendo (Von der Auslieferung freier Menschen.)Dig. 43,30De liberis exhibendis, item ducendis (Von der Auslieferung der Kinder und deren Abführung.)Dig. 43,31Utrubi (Vom (Interdicte) Wo immer.)Dig. 43,32De migrando (Vom Ausziehen lassen.)Dig. 43,33De Salviano interdicto (Vom Salvianischen Interdict.)
Dig. 12,6,33Idem li­bro tri­gen­si­mo no­no di­ges­to­rum. Si in area tua ae­di­fi­cas­sem et tu ae­des pos­si­de­res, con­dic­tio lo­cum non ha­be­bit, quia nul­lum neg­otium in­ter nos con­tra­he­re­tur: nam is, qui non de­bi­tam pe­cu­niam sol­ve­rit, hoc ip­so ali­quid neg­otii ge­rit: cum au­tem ae­di­fi­cium in area sua ab alio po­si­tum do­mi­nus oc­cu­pat, nul­lum neg­otium con­tra­hit. sed et si is, qui in alie­na area ae­di­fi­cas­set, ip­se pos­ses­sio­nem tra­di­dis­set, con­dic­tio­nem non ha­be­bit, quia ni­hil ac­ci­pien­tis fa­ce­ret, sed suam rem do­mi­nus ha­be­re in­ci­piat. et id­eo con­stat, si quis, cum ex­is­ti­ma­ret se he­redem es­se, in­su­lam he­redi­ta­riam ful­sis­set, nul­lo alio mo­do quam per re­ten­tio­nem im­pen­sas ser­va­re pos­se.

Idem lib. XXXIX. Digestor. Wenn ich auf deiner Fläche gebant hätte, und du das Gebäude besässest, so wird die Condiction nicht Statt haben, weil kein Geschäft unter uns contrahirt wurde; denn derjenige, welcher nicht geschuldetes Geld gezahlt haben sollte, führt eben dadurch eine Art Geschäft; wenn aber der Eigenthümer ein auf seine Fläche von einem Andern gesetztes Gebäude sich zueignet, so contrahirt er kein Geschäft. Aber auch wenn der, welcher auf einer fremden Fläche gebaut hätte, selbst den Besitz übergeben hätte, so wird er die Condiction nicht haben, weil er Nichts [zum Eigenthum] des Empfängers machen würde, sondern der Eigenthümer seine Sache zu haben anfinge. Und darum steht es fest, dass, wenn Jemand, da er glaubte, er sei Erbe, ein erbschaftliches Einzelhaus gestützt hätte, auf keine andere Weise, als durch Zurückhaltung, seinen Aufwand erhalten könne.

Dig. 29,7,3Idem li­bro tri­gen­si­mo no­no di­ges­to­rum. Si quis cum tes­ta­men­tum nul­lum ha­be­bat, co­di­cil­lis fi­dei­com­mis­sa hoc mo­do de­dit: ‘quis­quis mi­hi he­res erit bo­no­rum­ve pos­ses­sor, eius fi­dei com­mit­to’, fi­dei­com­mis­sa prae­sta­ri de­bent, quia pa­ter fa­mi­lias, qui tes­ta­men­ti fac­tio­nem ha­bet et co­di­cil­los fa­ce­ret, per­in­de ha­be­ri de­bet, ac si om­nes he­redes eius es­sent, ad quos le­gi­ti­ma eius he­redi­tas vel bo­no­rum pos­ses­sio per­ven­tu­ra es­set. 1Sed et si post co­di­cil­los fac­tos na­tus quis es­set pro­xi­mus ad­gna­tus vel suus he­res, fi­dei­com­mis­sum prae­sta­ri de­be­bit: in­tel­le­gi­tur enim is quo­que he­res scrip­tus et id­eo non per­in­de ha­ben­dus est ac si ru­pis­set hos co­di­cil­los. 2Tes­ta­men­to fac­to et­iam­si co­di­cil­li in eo con­fir­ma­ti non es­sent, vi­res ta­men ex eo ca­pient. de­ni­que si ex tes­ta­men­to he­redi­tas ad­ita non fuis­set, fi­dei­com­mis­sum ex hu­ius­mo­di co­di­cil­lis nul­lius mo­men­ti erit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 30,60Iu­lia­nus li­bro tri­ge­si­mo no­no di­ges­to­rum. Quod si nul­la re­ten­tio­ne fac­ta do­mum tra­di­dis­set, in­cer­ti con­dic­tio ei com­pe­tet, qua­si plus de­bi­to sol­ve­rit.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 30,92Iu­lia­nus li­bro tri­ge­si­mo no­no di­ges­to­rum. Si fun­dum per fi­dei­com­mis­sum re­lic­tum unus ex he­redi­bus, ex­cus­so pre­tio se­cun­dum red­itum eius fun­di, mer­ca­tus sit prop­ter aes alie­num he­redi­ta­rium prae­sen­te et ad­sig­nan­te eo, cui fi­dei­com­mis­sum de­be­ba­tur, pla­cet non fun­dum, sed pre­tium eius re­sti­tui de­be­ri. Marcellus notat: si fun­dum re­sti­tue­re ma­lit he­res, au­dien­dum ex­is­ti­mo. 1Iulianus. Si Ti­tio pe­cu­nia le­ga­ta fue­rit et eius fi­dei com­mis­sum, ut alie­num ser­vum ma­nu­mit­te­ret, nec do­mi­nus eum ven­de­re ve­lit, ni­hi­lo mi­nus le­ga­tum ca­piet, quia per eum non stat, quo­mi­nus fi­dei­com­mis­sum prae­stet: nam et si mor­tuus fuis­set ser­vus, a le­ga­to non sum­mo­ve­re­tur. 2Sic­uti con­ce­di­tur uni­cui­que ab eo, ad quem le­gi­ti­ma eius he­redi­tas vel bo­no­rum pos­ses­sio per­ven­tu­ra est, fi­dei­com­mis­sum da­re, ita et ab eo, ad quem im­pu­be­ris fi­lii le­gi­ti­ma he­redi­tas vel bo­no­rum pos­ses­sio per­ven­tu­ra est, fi­dei­com­mis­sa rec­te da­bun­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 30,94Iu­lia­nus li­bro tri­ge­si­mo no­no di­ges­to­rum. Pla­ne si fi­lium im­pu­be­rem ex­he­reda­ve­rit, fi­dei­com­mis­sum le­gi­ti­mus he­res prae­sta­re co­gen­dus non erit, ni­si idem et pa­tri he­res fue­rit. 1Qui ro­ga­tus erat he­redi­ta­tem, ex qua ser­vus eius he­res in­sti­tu­tus erat, re­sti­tue­re, cum alii ser­vum ven­di­dis­set, quae­si­tum est, an he­redi­ta­tem re­sti­tue­re co­gen­dus est is, ad quem he­redi­tas ex emp­tio­ne ser­vi he­redis scrip­ti per­ve­ne­rit. di­xi con­pel­len­dum es­se ad fi­dei­com­mis­sum re­sti­tuen­dum eum, qui ser­vum suum he­redem scrip­tum ven­di­dit, cum pre­tium he­redi­ta­tis, quam re­sti­tue­re ro­ga­tus est, ha­beat. is au­tem, ad quem he­redi­tas ex emp­tio­ne ser­vi he­redis scrip­ti per­ve­ne­rit, ex cau­sa co­gen­dus erit fi­dei­com­mis­sum prae­sta­re, id est si do­mi­nus ser­vi he­redis scrip­ti sol­ven­do non erit. 2Si cui Sti­chus aut Da­ma le­ga­tus es­set elec­tio­ne le­ga­ta­rio da­ta et fi­dei eius com­mis­sum es­set, ut Sti­chum al­te­ri prae­sta­ret: si Damam vin­di­ca­re ma­lue­rit, ni­hi­lo mi­nus Sti­chum ex cau­sa fi­dei­com­mis­si prae­sta­re de­be­bit. si­ve enim plu­ris est Da­ma, com­pel­len­dus est Sti­chum red­ime­re, si­ve mi­no­ris, ae­que Sti­chum ius­te da­re co­ge­tur, cum per eum ste­te­rit, quo mi­nus ex tes­ta­men­to ha­be­ret quod fi­dei­com­mis­sum fue­rit. 3Qui tes­ta­men­to ma­nu­mit­ti­tur et ne­que le­ga­tum ne­que he­redi­ta­tem ca­pit, fi­dei­com­mis­sum prae­sta­re co­gen­dus non est, ac ne is qui­dem, qui ser­vum le­ga­tum ro­ga­tus fue­rit ma­nu­mit­te­re: is enim de­mum pe­cu­niam ex cau­sa fi­dei­com­mis­si prae­sta­re co­gen­dus est, qui ali­quid eius­dem ge­ne­ris vel si­mi­lis ex tes­ta­men­to con­se­qui­tur.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 30,96Iu­lia­nus li­bro tri­ge­si­mo no­no di­ges­to­rum. Qui­dam tes­ta­men­to vel co­di­cil­lis ita le­ga­vit: ‘Au­reos qua­drin­gen­tos Pam­phi­lae da­ri vo­lo ita ut in­fra scrip­tum est: ab Iu­lio ac­to­re au­reos tot et in cas­tris quos ha­beo tot et in nu­me­ra­to quos ha­beo tot’: post mul­tos an­nos ea­dem vo­lun­ta­te ma­nen­te de­ces­sit, cum om­nes sum­mae in alios usus trans­la­tae es­sent: quae­ro, an de­bea­tur fi­dei­com­mis­sum. re­spon­di: ve­ro si­mi­lius est pa­trem fa­mi­lias de­mons­tra­re po­tius he­redi­bus vo­luis­se, un­de au­reos qua­drin­gen­tos si­ne in­com­mo­do rei fa­mi­lia­ris con­tra­he­re pos­sint, quam con­di­cio­nem fi­dei­com­mis­so in­ie­cis­se, quod in­itio pu­re da­tum es­set, et id­eo qua­drin­gen­ti Pam­phi­lae de­be­bun­tur. 1Quo­tiens le­ge Iu­lia bo­na va­can­tia ad fis­cum per­ti­nent, et le­ga­ta et fi­dei­com­mis­sa prae­stan­tur, quae prae­sta­re co­ge­re­tur he­res a quo re­lic­ta erant. 2Si ti­bi ser­vus le­ga­tus fue­rit et pe­ti­tum a te, ut Ti­tio ali­quid prae­sta­res us­que ad pre­tium ser­vi, de­in­de ser­vus de­ces­se­rit, ni­hil fi­dei­com­mis­si no­mi­ne prae­sta­re co­gen­dus eris. 3Si scrip­tus ex par­te he­res ro­ga­tus sit prae­ci­pe­re pe­cu­niam et eis qui­bus tes­ta­men­to le­ga­tum erat dis­tri­bue­re, id quod sub con­di­cio­ne le­ga­tum est tunc prae­ci­pe­re de­be­bit, cum con­di­cio ex­sti­te­rit: in­ter­im aut ei aut his qui­bus le­ga­tum est sa­tis­da­ri opor­tet. 4Cui sta­tu­li­ber pe­cu­niam da­re ius­sus est, is ro­ga­ri pot­est, ut ean­dem pe­cu­niam ali­cui re­sti­tuat: nam cum pos­sit tes­ta­tor co­di­cil­lis pu­re li­ber­ta­tem da­re et hoc mo­do con­di­cio­nem ex­stin­gue­re, cur non et­iam per fi­dei­com­mis­sum ean­dem pe­cu­niam ad­imen­di po­tes­ta­tem ha­beat?

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 34,3,12Idem li­bro tri­ge­si­mo no­no di­ges­to­rum. Lu­cius Ti­tius cum Ero­tem ac­to­rem ha­be­ret, co­di­cil­lis ita ca­vit: ‘Ero­tem li­be­rum es­se vo­lo: quem ra­tio­nes red­de­re vo­lo eius tem­po­ris, quod erit post no­vis­si­mam meam sub­scrip­tio­nem’. post­ea vi­vus Ero­tem ma­nu­mi­sit in eo­dem ac­tu ha­buit ra­tio­nes­que sub­scrip­sit us­que in eum diem, qui fuit an­te pau­cis­si­mos dies quam mo­re­re­tur. he­redes Lu­cii Ti­tii di­cunt quas­dam sum­mas et ser­vum ad­huc Ero­tem et post­ea li­be­rum ac­ce­pis­se ne­que in eas ra­tio­nes, quae a Lu­cio Ti­tio sub­scrip­tae sunt, in­tu­lis­se: quae­ro, an he­redes ab Ero­te ni­hil ex­ige­re de­bent eius tem­po­ris, quo Lu­cius Ti­tius sub­scrip­sit. re­spon­di Ero­tem ex ea cau­sa quae pro­po­ne­re­tur li­be­ra­tio­nem pe­te­re non pos­se, ni­si et hoc spe­cia­li­ter ei re­mis­sum est.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 36,1,24Iu­lia­nus li­bro tri­gen­si­mo no­no di­ges­to­rum. Quo­tiens pa­ter fa­mi­lias unum vel duos he­redes co­he­redi­bus suis re­sti­tue­re he­redi­ta­tem iu­bet, in­tel­le­gi­tur eas­dem par­tes in fi­dei­com­mis­sis fa­ce­re, quas in he­redi­ta­te dis­tri­buen­da fe­ce­rit. sed si iu­bean­tur hi, qui­bus fi­dei­com­mis­sum da­tur, pe­cu­niam nu­me­ra­re at­que ita fi­dei­com­mis­sa re­ci­pe­re, ex quan­ti­ta­te pe­cu­niae, quam da­re iu­ben­tur, vo­lun­tas col­li­gen­da est pa­tris fa­mi­lias. nam si ex dis­pa­ri­bus par­ti­bus he­redes scrip­ti ae­quas par­tes da­re iu­ben­tur, pro­pius est, ut vi­ri­les re­ci­pe­re de­beant: si ve­ro sum­ma pe­cu­niae dan­dae con­gruit por­tio­ni­bus, he­redi­ta­rias por­tio­nes ac­ci­pe­re de­be­bunt.

Übersetzung nicht erfasst.

Dig. 36,1,26Iu­lia­nus li­bro tri­gen­si­mo no­no di­ges­to­rum. Qui­dam ita tes­ta­men­to scrip­se­rat: ‘a te, he­res, pe­to fi­dei­que tuae com­mit­to, ut quid­quid ex he­redi­ta­te mea ad te per­ve­ne­rit, fi­lio meo pri­ma qua­que die aut, si prius quid ei ac­ci­de­rit, ma­tri eius des red­das’. quae­ri­tur, cum an­te­quam ad­ea­tur he­redi­tas puer de­ces­se­rit, an fi­dei­com­mis­sum ma­tri de­bea­tur. re­spon­di, si puer, an­te­quam dies fi­dei­com­mis­si ce­dat, de­ces­sis­set, fi­dei­com­mis­sum trans­la­tum es­se ad ma­trem, post­ea au­tem quam dies fi­dei­com­mis­si ces­sit11Die Großausgabe liest ce­dit statt ces­sit. si de­ces­se­rit, ad he­redem pue­ri fi­dei­com­mis­sum per­ti­ne­re. sed an ea vo­lun­tas fuit pa­tris fa­mi­lias, ut, si an­te re­sti­tu­tum fi­dei­com­mis­sum puer de­ces­sis­set, ma­tri po­tius quam he­redi­bus prae­sta­re­tur, prae­tor aes­ti­ma­bit ex per­so­na ma­tris et ex per­so­na he­redis pue­ri. Marcellus: sed tes­ta­to­ris vo­lun­ta­ti con­gruum est, quan­do­cum­que puer de­ces­se­rit, si­ve an­te­quam dies fi­dei­com­mis­si ce­dit si­ve post­ea, ad ma­trem trans­fer­ri fi­dei­com­mis­sum, si non iam puer hoc ac­ce­pe­rit, eo­que iu­re uti­mur. 1Si ser­vo he­rede scrip­to do­mi­nus ro­ga­tus est ei­dem ser­vo re­sti­tue­re he­redi­ta­tem, cum li­ber es­set, uti­le fi­dei­com­mis­sum est. 2Si quis fi­lium suum ex as­se he­redem in­sti­tuit et co­di­cil­lis, quos post mor­tem fi­lii ape­ri­ri ius­sit, fi­dei eius com­mi­sit, ut, si si­ne li­be­ris de­ces­se­rit, he­redi­ta­tem suam so­ro­ri suae re­sti­tue­ret, et fi­lius cum sci­ret, quod in co­di­cil­lis scrip­tum es­set, Sti­chum ser­vum he­redi­ta­rium tes­ta­men­to suo li­be­rum es­se ius­sit: he­redes fi­lii pre­tium eius ser­vi so­ro­ri de­func­ti prae­sta­re de­bent li­ber­ta­te fa­vo­re sui ser­va­ta. hoc am­plius et si igno­ras­set fi­lius co­di­cil­los a pa­tre fac­tos, ni­hi­lo mi­nus he­redes eius pre­tium prae­sta­re de­be­bunt, ne fac­tum cu­ius­quam al­te­ri dam­num ad­fe­rat. 3Sed et si ser­vus is­te a Sem­pro­nio he­res in­sti­tu­tus sit eam­que he­redi­ta­tem, post­ea­quam ex tes­ta­men­to fra­tris ad li­ber­ta­tem per­ve­ne­rat, ad­ie­rit, he­redi­ta­tis quo­que aes­ti­ma­tio­nem he­redes fra­tris so­ro­ri eius prae­sta­re de­bent, quia, si ma­nu­mis­sus non es­set, ius­su mu­lie­ris ad­ire eam po­tuis­set. si ve­ro vi­ven­te fi­lio Sem­pro­nius de­ces­se­rit, he­redi­tas in cau­sa fi­dei­com­mis­si non de­du­ce­re­tur: quip­pe ab ip­so fi­lio ad­ire ius­sus he­redi­ta­tem ei ad­quire­ret.

Übersetzung nicht erfasst.