Regularum libri
Ex libro IX
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Dig. 4,6,32Modestinus libro nono regularum. Abesse rei publicae causa intellegitur et is, qui ab urbe profectus est, licet nondum provinciam excesserit: sed et is qui excessit, donec in urbem revertatur. et hoc ad proconsules legatosque eorum et ad eos, qui provinciis praesunt, procuratoresve principum, qui in provinciis tenentur, pertinet, et ad tribunos militum et praefectos et comites legatorum, qui ad aerarium delati aut in commentarium principis delati sunt.
Modestin. lib. IX. Regular. Als des Staats wegen abwesend wird auch derjenige angesehen, welcher aus der Hauptstadt abgereist ist, wenn er auch noch nicht bis in eine Provinz gekommen sein sollte11Es ist nämlich hier wohl für excesserit, des richtigeren Sinnes wegen, die Lesart accesserit, welche Gothofredus in seinen Noten empfiehlt, zu substitutiren.; aber auch derjenige, welcher dahin gelangt ist, bis [zur Zeit], wo er nach der Hauptstadt zurückkehrt; und dies bezieht sich auf die Proconsuln und ihre Legaten, ferner auf diejenigen, welche den Provinzen vorstehen, oder solche Procuratoren der Kaiser, welche in den Provinzen gehalten werden, ferner auf Tribuni militum und Praefecti und Begleiter der Legaten, welche [rücksichtlich ihrer Besoldung] an die Staatscasse gewiesen, oder in das Verzeichniss (Journal) des Kaisers eingetragen worden sind.
Dig. 7,1,52Idem libro nono regularum. Usu fructu relicto si tributa eius rei praestentur, ea usufructuarium praestare debere dubium non est, nisi specialiter nomine fideicommissi testatori placuisse probetur haec quoque ab herede dari.
Idem lib. IX. Regular. Wenn Steuern von derjenigen Sache, wovon der Niessbrauch hinterlassen worden ist, entrichtet werden, so unterliegt es keinem Zweifel, dass sie der Niessbraucher entrichten muss; es müsste denn bewiesen werden können, der Testator habe fideicommissweise gewollt, dass auch sie vom Erben gegeben werden sollten.
Dig. 10,3,17Modestinus libro nono regularum. Qui coheredes habet, si fundum pignori datum a testatore suo comparaverit a creditore, non debet a coheredibus iudicio communi dividundo conveniri.
Dig. 28,1,28Modestinus libro nono regularum. Servus licet alienus iussu testoris11Die Großausgabe liest testatoris statt testoris. testamentum scribere non prohibetur.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 28,7,25Modestinus libro nono regularum. Sub condicione heres institutus servus sine iussu domini condicioni parere non potest.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 29,1,32Modestinus libro nono regularum. Si secundum probabilem voluntatem militis hereditas eius non adeatur, nec res castrenses heredibus competunt.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 29,5,18Idem libro nono regularum. Et inofficioso testamento queri idem et mortem vindicare defuncti non prohibetur, idque Paulus respondit.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 31,9Modestinus libro nono regularum. Cum autem pars bonorum ita legatur: ‘bonorum meorum, quae sunt cum moriar’, dos et manumissorum pretia e medio deducenda sunt.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 31,32Idem libro nono regularum. Omnia, quae testamentis sine die vel condicione adscribuntur, ex die aditae hereditatis praestentur. 1Fundum ante condicionem conpletam ab herede non traditum, sed a legatario detentum heres vindicare cum fructibus poterit. 2Cum ita legatur: ‘illi hoc amplius fundum illum cum omnibus rebus, quae in eodem fundo erunt’, mancipia quoque continentur. 3Cum ita legatur: ‘quidquid in horreo meo erit’ et is cui legatum est ex rebus non legatis ignorante eo ampliandi legati sui gratia in horreum intulerit, quod illatum est non videtur esse legatum. 4Quod a legatario petitum erat, ut alii restitueret, si legatarius decedat, heres quoque eius id quod legatum est praestare debebit. 5Species nominatim legatae si non repperiantur nec dolo heredis deesse probentur, peti ex eodem testamento non possunt. 6In fideicommisso quod familiae relinquitur hi ad petitionem eius admitti possunt, qui nominati sunt, aut post omnes eos exstinctos qui ex nomine defuncti fuerint eo tempore, quo testator moreretur, et qui ex his primo gradu procreati sint, nisi specialiter defunctus ad ulteriores voluntatem suam extenderit.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 32,82Idem libro nono regularum. Servus, qui in fundo morari solitus erat, si fugerit, licet post mortem testatoris adprehendatur, fundo legato, ut instructus est, etiam ipse legato cedit.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 34,2,9Modestinus libro nono regularum. Cum certum auri vel argenti pondus legatum est, si non species designata sit, non materia, sed pretium praesentis temporis praestari debet.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 34,3,19Modestinus libro nono regularum. Cum ita testemur: ‘heres meus damnas esto liberare illum, quod is negotia mea gessit, et si quid eum mihi dare facere oportet, ab eo non exigere’, damnatur heres nec creditas ab eo quoque pecunias exiget. in simili autem legato vix est, ut de eo quoque legando pater familias senserit, quod servis eius peculii nomine debetur.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 34,9,8Idem libro nono regularum. Indigno herede pronuntiato adempta hereditate confusas actiones restitui non oportet.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 35,2,58Modestinus libro nono regularum. Legis Falcidiae beneficium heres etiam post longum tempus mortis testatoris implorare non prohibetur.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 37,14,9Idem libro nono regularum. Filii hereditate paterna se abstinentes ius, quod in libertis habent paternis, non amittunt: idem et in emancipato. 1Ut in bonis liberti locum quidam non haberent, lege excipiuntur: rei capitalis damnatus, si restitutus non est: si index cuius flagitii sit fueritve vel maior annis viginti quinque cum esset, capitis accusaverit libertum paternum.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 38,17,4Idem libro nono regularum. Matris intestatae defunctae hereditatem ad omnes eius liberos pertinere, etiamsi ex diversis matrimoniis nati fuerint, iuris est.
Dig. 40,5,13Idem libro nono regularum. Si praegnas ancilla moram non studio manumissoris, sed fortuito patiatur, ne manumitteretur, liberum quidem non pariet, sed cogetur qui manumittere debuit natum matri tradere, ut per eam perveniat ad libertatem.
Idem lib. IX. Regul. Wenn eine schwangere Sclavin nicht durch die Absicht des Freilassers, sondern zufällig einen Verzug erleiden sollte, dass sie nicht freigelassen wird, so wird sie zwar kein freies Kind gebären, aber Der, welcher sie hätte freilassen müssen, wird gezwungen werden, das Kind der Mutter zu übergeben, damit es durch sie zur Freiheit gelange.
Dig. 40,7,26Idem libro nono regularum. Libertate servo sub condicione rationis redditae testamento data heres non solum scriptam rationem exigit, verum etiam quae sine scriptura ab eo administrata est. 1Servus iussus reddita ratione ad libertatem pervenire, licet nullam administraverit rationem, nihilo minus erit liber.
Idem lib. IX. Regul. Wenn einem Sclaven die Freiheit unter der Bedingung, wenn er Rechnung abgelegt habe, im Testamente ertheilt worden ist, so kann der Erbe nicht blos die schriftliche Rechnung fordern, sondern auch [Rechnung über das,] was ohne schriftliche Aufzeichnung von demselben verwaltet worden ist. 1Ein Sclave, welcher nach dem Befehl des Testators, wenn er Rechnung abgelegt habe, zur Freiheit gelangen soll, wird, wenn er gleich keine Rechnung geführt hat, nichtsdestoweniger frei sein.