De iudiciis publicis libri
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Ex libro I
Dig. 22,5,23Idem libro primo de iudiciis publicis. Produci testis is non potest, qui ante in eum reum testimonium dixit.
Idem lib. I. de Jud. publ. Der kann nicht als Zeuge vorgeführt werden, welcher vorher gegen denselben Beklagten ein Zeugniss abgelegt hat.
Ex libro II
Dig. 22,5,20Venuleius libro secundo de iudiciis publicis. In testimonium accusator citare non debet eum, qui iudicio publico reus erit aut qui minor viginti annis erit.
Venulej. lib. II. de Jud. publ. Ein Ankläger darf einen solchen, welcher in einem öffentlichen Process angeklagt sein wird, oder welcher jünger als fünfundzwanzig Jahre sein wird, nicht zum Zeugniss herbeirufen.
Dig. 29,5,13Venuleius Saturninus libro secundo de publicis iudiciis. In cognitione aperti adversus senatus consultum testamenti eius, qui a familia sua occisus dicatur, quinquennii tempus constitutum est senatus consulto Tauro et lepido consulibus: quod tamen ad extraneos pertinet. namque eos, qui parricidii poena teneri possunt, semper accusare permittitur eodem senatus consulto.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 47,10,39Venuleius libro secundo publicorum iudiciorum. Vestem sordidam rei nomine in publico habere capillumve summittere nulli licet, nisi ita coniunctus est adfinitati, ut invitus in reum testimonium dicere cogi non possit.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 47,15,5Venuleius Saturninus libro secundo publicorum iudiciorum. Accusator in praevaricatione convictus postea ex lege non accusat.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,2,12Venuleius Saturninus libro secundo de iudiciis publicis. Hos accusare non licet: legatum imperatoris, id est praesidem provinciae, ex sententia Lentuli dicta Sulla et Trione consulibus: item legatum provincialem eius dumtaxat criminis, quod ante commiserit, quam in legationem venerit: item magistratum populi Romani eumve, qui rei publicae causa afuerit, dum non detractandae legis causa abest. 1Hoc beneficio etiam in reos recepti uti possunt, si abolitione interveniente repeti se non debere contendant, secundum epistulam divi Hadriani ad Glabrionem consulem scriptam. 2Lege Iulia iudiciorum publicorum cavetur, ne eodem tempore de duobus reis quis quereretur nisi suarum iniuriarum causa. 3Si servus reus postulabitur, eadem observanda sunt, quae si liber esset, ex senatus consulto Cotta et Messala consulibus. 4Omnibus autem legibus servi rei fiunt excepta lege Iulia de vi privata, quia ea lege damnati partis tertiae bonorum publicatione puniuntur, quae poena in servum non cadit. idemque dicendum est in ceteris legibus, quibus pecuniaria poena irrogatur vel etiam capitis, quae servorum poenis non convenit, sicuti relegatio. item nec lex Pompeia parricidii, quoniam caput primum eos adpraehendit, qui parentes cognatosve aut patronos occiderint: quae in servos, quantum ad verba pertinet, non cadunt: sed cum natura communis est, similiter et in eos animadvertetur. item Cornelia iniuriarum servum non debere recipi reum Cornelius Sulla auctor fuit: sed durior ei poena extra ordinem imminebit.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,3,5Venuleius Saturninus libro secundo de iudiciis publicis. Si confessus fuerit reus, donec de eo pronuntietur, in vincula publica coiciendus est.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,4,6Venuleius Saturninus libro secundo de iudiciis publicis. Qui statuas aut imagines imperatoris iam consecratas conflaverint aliudve quid simile admiserint, lege Iulia maiestatis tenentur.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,13,9Venuleius Saturninus libro secundo iudiciorum publicorum. Peculatus crimen ante quinquennium admissum obici non oportet.
Übersetzung nicht erfasst.
Ex libro III
Dig. 48,11,4Venuleius Saturninus libro tertio publicorum iudiciorum. vel quo magis aut minus quid ex officio suo faceret.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,11,6Venuleius Saturninus libro tertio publicorum iudiciorum. Eadem lege tenentur, qui ob denuntiandum vel non denuntiandum testimonium pecuniam acceperint. 1Hac lege damnatus testimonium publice dicere aut iudex esse postulareve prohibetur. 2Lege Iulia repetundarum cavetur, ne quis ob militem legendum mittendumve aes accipiat, neve quis ob sententiam in senatu consiliove publico dicendam pecuniam accipiat, vel ob accusandum vel non accusandum: utque urbani magistratus ob omni sorde se abstineant neve plus doni muneris in anno accipiant, quam quod sit aureorum centum.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,13,10Idem ex libro tertio iudiciorum publicorum. Qui tabulam aeream legis formamve agrorum aut quid aliud continentem refixerit vel quid inde immutaverit, lege Iulia peculatus tenetur. 1Eadem lege tenetur, qui quid in tabulis publicis deleverit vel induxerit.
Übersetzung nicht erfasst.