De poenis libri
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
Ex libro I
Dig. 2,4,25Modestinus libro primo de poenis. Si sine venia edicti impetrata libertus patronum in ius vocaverit, ex querella patroni vel supradictam poenam, id est quinquaginta aureos dat vel a praefecto urbi quasi inofficiosus castigatur, si inopia dinoscitur laborare.
Modestin. lib. I. de Poenis. Wenn ein Freigelassener seinen Freilasser vor Gericht berufen hat, ohne die im Edicte enthaltene Erlaubniss erhalten zu haben, so erlegt er, auf vom Freilasser erhobene Beschwerde, entweder die genannte Strafe, d. h. 50 Goldstücke, oder im Fall man seine Armuth erfährt, wird er vom Präfect der Stadt als einer, der pflichtwidrig gehandelt, am Leibe gestraft.
Dig. 40,12,21Modestinus libro primo de poenis. utique eius duplum, quod propter emptionem vel dedit vel obligatus est. secundum quae id, quod alter eorum solverit, nihil ad exonerandum alterum pertinebit, quia placuit hanc actionem poenalem esse. et ideo post annum non datur nec cum successoribus, cum sit poenalis, agetur. 1Actionem, quae ex hoc edicto oritur, manumissione non extingui rectissime dicetur, quia verum est auctorem conveniri non posse, post quem ad eum, qui ad libertatem proclamavit, perveniebatur.
Modestin. lib. I. de Poenis. jeden Falls aber auf das Doppelte von Dem, was er entweder wegen des Kaufes gegeben hat, oder worauf er verbindlich geworden ist. Und demgemäss wird Das, was der Eine11D. h. der Verkäufer oder der verkaufte Freie. A. d. R. von ihnen etwa gezahlt hat, Nichts beitragen, um den Andern zu erleichtern, weil man angenommen hat, dass diese Klage eine Strafklage sei; und darum wird sie nach einem Jahre nicht ertheilt. Auch wird nicht gegen die Nachfolger Klage erhoben werden können, da sie eine Strafklage ist. 1Daher sagt man ganz richtig, dass die Klage, welche aus diesem Edict entsteht, durch die Freilassung nicht erlösche, obwohl22Quia, s. Gothfr. es wahr ist, dass der Gewährsmann nicht belangt werden könne, nachdem man gegen Den, welcher sich auf die Freiheit berufen hat, Klage erhob33S. l. 25. D. de evict..
Dig. 48,10,32Modestinus libro primo de poenis. Hodie qui edicta proposita dolo malo corrumpunt, falsi poena plectuntur. 1Si venditor mensuras publice probatas vini, frumenti vel cuiuslibet rei, aut emptor corruperit dolove malo fraudem fecerit: quanti ea res est, eius dupli condemnatur: decretoque divi Hadriani praeceptum est in insulam eos relegari, qui pondera aut mensuras falsassent.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,19,30Modestinus libro primo de poenis. Si quis aliquid fecerit, quo leves hominum animi superstitione numinis terrentur, divus Marcus huiusmodi homines in insulam relegari rescripsit.
Übersetzung nicht erfasst.
Ex libro II
Dig. 39,4,6Modestinus libro secundo de poenis. Si multi publicani sint, qui illicite quid exegerunt, non multiplicatur dupli actio, sed omnes partes praestabunt et quod ab alio praestari non potest, ab altero exigetur, sicut divus Severus et Antoninus rescripserunt: nam inter criminis reos et fraudis participes multum esse constituerunt.
Modestin. lib. II. de poen. Sind der Staatspächter, die etwas auf unerlaubte Art erhoben haben, mehrere, so tritt keine Vervielfältigung der Klage auf das Doppelte ein, sondern es hat jeder derselben seinen Antheil [dazu] zu leisten; und was der Eine nicht zu leisten vermag, kann von dem Andern gefordert werden, wie die Kaiser Severus und Antoninus verordnet haben; denn zwischen den Mitschuldigen eines Verbrechens und den Theilnehmern einer Bevortheilung sei, so verordneten sie, ein grosser Unterschied.
Dig. 48,2,20Modestinus libro secundo de poenis. Ex iudiciorum publicorum admissis non alias transeunt adversus heredes poenae bonorum ademptionis, quam si lis contestata et condemnatio fuerit secuta, excepto repetundarum et maiestatis iudicio, quae etiam mortuis reis, cum quibus nihil actum est, adhuc exerceri placuit, ut bona eorum fisco vindicentur: adeo ut divus Severus et Antoninus rescripserunt, ex quo quis aliquod ex his causis crimen contraxit, nihil ex bonis suis alienare aut manumittere eum posse. ex ceteris vero delictis poena incipere ab herede ita demum potest, si vivo reo accusatio mota est, licet non fuit condemnatio secuta.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,7,8Modestinus libro secundo de poenis. Si creditor sine auctoritate iudicis res debitoris occupet, hac lege tenetur et tertia parte bonorum multatur et infamis fit.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,13,15Modestinus libro secundo de poenis. Is, qui praedam ab hostibus captam subripuit, lege peculatus tenetur et in quadruplum damnatur.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,14,1Modestinus libro secundo de poenis. Haec lex in urbe hodie cessat, quia ad curam principis magistratuum creatio pertinet, non ad populi favorem. 1Quod si in municipio contra hanc legem magistratum aut sacerdotium quis petierit, per senatus consultum centum aureis cum infamia punitur. 2Qua lege damnatus si alium convicerit, in integrum restituitur, non tamen pecuniam recipit. 3Item is, qui novum vectigal instituerit, ex senatus consulto hac poena plectitur. 4Et si qui reus vel accusator domum iudicis ingrediatur, per legem Iuliam iudiciariam in legem ambitus committit, id est aureorum centum fisco inferre iubetur.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 49,14,17Modestinus libro secundo de poenis. In summa sciendum est omnium fiscalium poenarum petitionem creditoribus postponi.
Übersetzung nicht erfasst.
Ex libro III
Dig. 47,20,4Modestinus libro tertio de poenis. De periurio, si sua pignora esse quis in instrumento iuravit, crimen stellionatus fit, et ideo ad tempus exulat.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,1,12Modestinus libro tertio de poenis. Custodias auditurus tam clarissimos viros quam patronos causarum, si omnes in civitate provinciae quam regit agunt, adhibere debet. 1Et feriatis diebus custodias audiri posse rescriptum est, ita ut innoxios dimittat et nocentes, qui duriorem animadversionem indigent, differat.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,8,16Modestinus libro tertio de poenis. Qui caedem admiserunt sponte dolove malo, in honore aliquo positi deportari solent, qui secundo gradu sunt, capite puniuntur. facilius hoc in decuriones fieri potest, sic tamen, ut consulto prius principe et iubente id fiat: nisi forte tumultus aliter sedari non possit.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,10,33Idem libro tertio de poenis. Si quis falsis constitutionibus nullo auctore habito utitur, lege Cornelia aqua et igni ei interdicitur.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,18,16Modestinus libro tertio de poenis. Repeti posse quaestionem divi fratres rescripserunt. 1Is, qui de se confessus est, in caput aliorum non torquebitur, ut divus Pius rescripsit.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 48,19,31Idem libro tertio de poenis. Ad bestias damnatos favore populi praeses dimittere non debet: sed si eius roboris vel artificii sint, ut digne populo Romano exhiberi possint, principem consulere debet. 1Ex provincia autem in provinciam transduci damnatos sine permissu principis non licere divus Severus et Antoninus rescripserunt.
Übersetzung nicht erfasst.
Ex libro IV
Dig. 48,3,14Herennius Modestinus libro quarto de poenis. Non est facile tironi custodia credenda: nam ea prodita is culpae reus est, qui eam ei commisit. 1Nec uni, sed duobus custodia committenda est. 2Qui si neglegentia amiserint, pro modo culpae vel castigantur vel militiam mutant: quod si levis persona custodiae fuit, castigati restituuntur. nam si miseratione custodiam quis dimiserit, militiam mutat: fraudulenter autem si fuerit versatus in dimittenda custodia, vel capite punitur vel in extremum gradum militiae datur. interdum venia datur: nam cum custodia cum altero custode simul fugisset, alteri venia data est. 3Sed si se custodia interfecerit vel praecipitaverit, militi culpae adscribitur, id est castigabitur. 4Quod si ipse custos custodiam interfecerit, homicidii reus est: 5Ergo si casu custodia defuncta dicatur, testationibus id probandum est et sic venia dabitur. 6Solet praeterea amissa culpa custodia, si tamen intersit eam adprehendi, tempus causa cognita militi dari ad eam requirendam, applicito ei alio milite. 7Quod si fugitivum domino reddendum prodiderit, si facultates habeat, domino pretium reddere iuberi Saturninus probat.
Übersetzung nicht erfasst.
Dig. 49,16,3Modestinus libro quarto de poenis. Desertorem auditum ad suum ducem cum elogio praeses mittet, praeterquam si quid gravius ille desertor in ea provincia, in qua repertus est, admiserit: ibi enim eum plecti poena debere, ubi facinus admissum est, divi Severus et Antoninus rescripserunt. 1Poenae militum huiuscemodi sunt: castigatio, pecuniaria multa, munerum indictio, militiae mutatio, gradus deiectio, ignominiosa missio. nam in metallum aut in opus metalli non dabuntur nec torquentur. 2Emansor est, qui diu vagatus ad castra regreditur. 3Desertor est, qui per prolixum tempus vagatus reducitur. 4Is, qui exploratione emanet hostibus insistentibus aut qui a fossato recedit, capite puniendus est. 5Qui stationis munus relinquit, plus quam emansor est: itaque pro modo delicti aut castigatur aut gradu militiae deicitur. 6Si praesidis vel cuiusvis praepositi ab excubatione quis desistat, peccatum desertionis subibit. 7Si ad diem commeatus quis non veniat, perinde in eum statuendum est, ac si emansisset vel deseruisset, pro numero temporis, facta prius copia docendi, num forte casibus quibusdam detentus sit, propter quos venia dignus videatur. 8Qui militiae tempus in desertione implevit, emerito privatur. 9Si plures simul primo deseruerint, deinde intra certum tempus reversi sint, gradu pulsi in diversa loca distribuendi sunt. sed tironibus parcendum est: qui si iterato hoc admiserint, poena competenti adficiuntur. 10Is, qui ad hostem confugit et rediit, torquebitur ad bestiasque vel in furcam damnabitur, quamvis milites nihil eorum patiantur. 11Et is, qui volens transfugere adprehensus est, capite punitur. 12Sed si ex improviso, dum iter quis facit, capitur ab hostibus, inspecto vitae eius praecedentis actu venia ei dabitur, et, si expleto tempore militiae redeat, ut veteranus restituetur et emerita accipiet. 13Miles, qui in bello arma amisit vel alienavit, capite punitur: humane militiam mutat. 14Qui aliena arma subripuit, gradu militiae pellendus est. 15In bello qui rem a duce prohibitam fecit aut mandata non servavit, capite punitur, etiamsi res bene gesserit. 16Sed qui agmen excessit, ex causa vel fustibus caeditur vel mutare militiam solet. 17Nec non et si vallum quis transcendat aut per murum castra ingrediatur, capite punitur. 18Si vero quis fossam transiluit, militia reicitur. 19Qui seditionem atrocem militum concitavit, capite punitur: 20Si intra vociferationem aut levem querellam seditio mota est, tunc gradu militia deicitur. 21Et cum multi milites in aliquod flagitium conspirent vel si legio deficiat, avocari militia solent. 22Qui praepositum suum protegere noluerunt vel deseruerunt, occiso eo capite puniuntur.
Übersetzung nicht erfasst.